Kawaii Love ♥♥ (boyxboy) - COMPLETED!

kawaii nineteen!

KII ---

MOSHI MOSHI MINGNA! At last! My Pov na ulit ako! Times fly when youre really happy. Why am I happy? Syempre because of Leer-san. Almost everyday kaming magkasama,nagulat talaga ako ng sinabi ni Chibikii na nagkita sila nito sa Juuban Park. I thought he was joking,but one day may nag doorbell,paglabas ko nasa gate siya holding a paper bag. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko nun. Sya lang talaga ang nakakapag abnormal ng tibok ng puso ko.

Nung start ng winter nagpunta kami sa Aoyama Cemetery with Chibikii and Jin. Dinalaw namin ang puntod ni Mamochan. He's a special friend,Im not regretting na mas pinili ko muna sya. Kinwento ko kay Leer-san ang lahat,at tulad ng inaasahan ko,naintindihan nya.

What really bothers me ay yung mga kaibigan namin sa Pilipinas,baka masama ang loob nila sa akin dahil pinili ko si Mamochan dati. Pero siguro pag nagpaliwanag naman ako ay maiintindihan nila.

I love Leer-san. And Im just waiting again for him to ask me if I could be his boyfriend. Ofcourse! Pag nangyari yon ay agad ko siyang sasagutin.

Nandito ako sa kwarto ko,nasa bintana at nakatingin sa Sakura tree na napaka ganda,spring na kaya tumubo na sya. If youre going to ask where's Oto-san and Mama,nasa ibang bahay sila. Ako,si Chibikii at Koukii lang ang nandito sa bahay na ito.

Nadinig ko ang takbuhan sa labas ng kwarto,probably si Chibikii at Koukii,they are always like that. Parang kami ni Chibikii nung una. Tumayo ako at binuksan ang pinto.

Tumakbo pababa ng hagdan si Koukii,napatigil si Chibikii sa tapat ko na ikinanganga ko.

"What's with the pink hair?" tanong ko. He dyed his hair pink! Parang cotton candy na ang buhok nya! Bigla akong nagutom at naglaway.

"Para partner sa Sakura season." aniya. "Omo! Nakatakas na si Koukii! Kanina pa niya gustong lumabas hindi ko lang pinayagan."

"Lets follow her!" sabi ko. Ewan ko ba dun sa pinsan namin,lahat ng makakita sa kanya ay nahuhumaling. Hindi pa sya makapag salita ng buo,kung ano nadinig nya,uulitin nyang sabihin. Bunsong kapatid sya ni Chibikii,at laging nangyayari ito,nawawala sya sa bahay at hindi namin alam kung saan pumupunta.

Nung unang nangyari yon,umuwi sya ng may dalang mamahaling babasagin na manika at mga candies na pinag agawan namin ni Chibikii.

Paglabas namin ng bahay ay parating naman sina Leer at Jin. Ang gwapo ni Leer lalo! Kailan nya ba ako tatanungin?

"San kayo pupunta?" tanong ni Leer.

"Susundan namin si Koukii." sagot ko. Binati ni Jin si Chibikii sa pink hair nya at nag sagutan na naman ang dalawa.

"Tara na! Baka kung mapaano ang batang iyon." ani Leer,inakbayan nya ako at nagsimula na kaming maglakad. Sa pangatlong block,nakita namin si Koukii na nasa ibabaw ng pader na bakod,binabaybay nya ito. Tatawagin sana ni Leer pero pinigilan ko sya. Para na naman akong nakuryente ng mahawakan ko ang braso niya.

"B-bakit?" aniya na namumula,and I bet namumula din ako.

"We want to know kung saan sya nagpupunta." sagot ko at nilingon ang dalawa pa naming kasama na nanlaki ang mga mata. Tiningnan ko ang tinitingnan nila at halos mahimatay ako.

Nadulas si Koukii at nahulog. Pero nagulat ako ng safe syang lumapag na may maliit na payong. Humagikgik pa sya.

"The hell? San galing yung payong?" gulat na reak ni Leer.

"Ayan! Lumiko sya sa kaliwa. Lets go!" ani Chibikii. Agad kaming sumunod.

Pagliko namin narinig naming tumatawa si Koukii. Dinidilaan ng malaking bulldog ang mukha nya.