Saving The Beast #Wattys2020

Chapter 45

Adam and I both suffered a lot.

I once lost my memories of him but I know for sure that my heart remembered him the moment I locked my sight on him.

Naalala ko pa kung paano nagwala ang puso ko noong makita ko ang halos walang buhay na katawan nito. My mind was in chaos that time, too, and my only excused to stay calmed and composed was the task given to me by a guy named Don Zamora.

"So, you and Alison?" mapanuri ang mga mata ko habang nakatingin sa reaksyon ni Adam sa naging tanong ko.

"And what about her?" he asked in a flat tone. I laughed.

"Come on, tell me, Adam. Promise, hindi ako magagalit," ani ko sabay taas ng kaliwang kamay.

"It's supposed to be the right hand, baby, so I won't tell you a thing," ngumisi ito at pinagpatuloy ang pagkaing ng mansanas na ibinigay ko sa kanya kanina. Nanlaki ang mga mata ko at mabilis na itinaas ang kanang kamay.

"Oh, ayan na!" I exclaimed then climbed to his bed. "Tell me!" I demanded.

Napailing ito at isinubo sa akin ang mansanas na hawak-hawak. Kumagat ako dito habang hindi inaalis ang mga mata sa kanya.

"Our relationship was only an act, Belle. We both knew that our families are mortal enemies. Just to be honest with you, my baby, I just used her to destroy her clan."

"But she loves you," wala sa sariling nasambit ko habang ngumunguya.

"And I don't," walang buhay na sambit ni Adam at binigyan ako ng isang mabilis na halik sa labi. I frozed because of his sudden move. "I'm in love with you since the day I met you, Belle. So, stop questioning about other woman. They don't mean a thing to me."

"Really?" nagtaas ako ng kilay sa kanya at napanguso na lamang noong may naaalala bigla. "I have lots of evidences, Adam. You were extra sweet towards random girls!"

Narinig ko ang pagtawa nito kaya naman ay natigilan ako at napatitig na lamang sa kanya.

"Selosa," he said then pinched my right cheek. Natawa na lang din ako sa pinaggagawa at bumaba na sa kama niya. Inayos ko na lamang ang mga kalat sa tabing mesa at hindi na nagsalita pa. I was just teasing him earlier pero mukhang nagback-fire iyon sa akin! Damnit!

Natigilan ako sa pag-aayos noong biglang may yumakap sa akin mula sa likuran ko. I frozed when I felt him kissed my nape. "So, now you're jealous? Hmmm?" tanong nito at hinalikan muli ako sa batok ko.

Ramdam ko ang kilabot na hatid nito sa akin pero kinalma ko ang sarili.

"I'm not," nahihirapang sambit ko at binitawan ang hawak-hawak na supot ng mansanas. Isinandal ko ang katawan sa kanya at mariing kinagat ang labi noong humigpit ang yakap ni Adam sa akin.

"I just suddenly remebered how pathetic I was when I was young," bahagya akong natawa sa tinuran at hinarap ito. I smiled at him when I saw how his eyes looked tensed. Inilagay ko ang dalawang kamay sa balikat nito at marahang hinaplos ang buhok nito sa likuran. "I just suddenly remembered how I was so inloved with you before and how I was affected whenever I saw you with any other girls."

"Baby..."

"Gusto ko ako lang, Adam. Gusto ko sa akin lamang ang atensiyon mo noon. Na dapat ako lang ang pangarap mo," I smiled weakly as I looked at him straight to his eyes. "And because of that selfish act, I lost you. I lost my memories of you and I don't think I deserved your forgiveness for doing that."

"Belle..."

"I love you, Adam," sambit ko na siyang ikinatigil nito sa dapat na sasabihin nito. "And I will do everything to make it up to you."

"Damnit," he silently cursed then claimed my lips. I smiled when he pulled me closer towards him and responded to his kisses. I was about to open my mouth to deepen our kisses when we both suddenly frozed. Nakarinig kami ng katok sa pintuan at pareho kaming napabaling roon. Napataas ako ng kilay noong makita pinihit ang knob nito at napailing na lamang noong mapagtanto kong nakalocked pala ito!

"You locked the door?" I asked Adam then turned to him. Pero bago pa ako makakuha nang sagot mula sa kanya ay agad niya akong hinalikang muli. Napahawak ako ng mahigpit sa batok nito at ginantihan ang mga halik nito.

"You fvcking Zamora! Open this door!"

It was Kuya Stanley! Naramdaman ko ang pagngisi ni Adam habang hinahalikan ako pababa sa leeg ko. Damn this guy! Ni hindi ko man lang naramdaman ang pagbaba ng mga halik nito!

"Get lost, fvcker!" sigaw ni Adam at muling hinalikan ako sa labi.

Nakangiti ako habang magkahawak kamay kaming papasok ni Adam sa bahay nila. Sa wakas, nadischarged na rin ito at nakalabas na ng hospital. Everything was all good. Kahit ang operasyon nito sa ulo niya ay magaganda ang mga resulta kaya naman ay pinayagaan na itong makauwi at sa bahay na lamang magpahinga.

Kaya heto na kami ngayon, nasa labas na ng bahay nila. Kanina pa ako excited at inaabangan ang magiging reaksyon nito pag binuksan nito ang pintuan nila.

"You looked happy," puna nito habang inilalagay ang susi sa locked ng pinto.

"Of course, I am!" I said then smiled at him. Nakita ko itong ngumisi sa akin at binigyan ako ng isang mabilis na halik sa labi.

"You're acting weird, baby," he said then hold my hand again. Binuksan na nito ang pintuan at hindi na nawala ang ngiti ko sa labi.

"Welcome home!" boses ni Harold at Kuya Stanley ang nangibabaw sa buong salas samantalang naramdaman kong natigilan si Adam sa tabi ko.

"Welcome home, Young Master," sabay-sabay na sambit ng mga tauhan nito sabay yuko ng mga ulo nito. Gusto kong matawa sa mga itsura nito ngunit kinagat ko na lamang ang mga labi para pigilan ang pagtawa.

"What the hell is this?" bulalas ni Adam habang pinagmamasdan ang mga taong nasa sala ng bahay nila. "And what the hell is that? A party hat?" this time, hindi ko na napigilan ang pagtawa. Napatago ako sa likuran ni Adam noong lahat ng taong naroon ay sabay-sabay na bumaling sa akin, including my father and Don Zamora who's wearing same party hat along with Adam's men.

"Anong problema mo dito sa mga party hat, Zamora? It was Belle's idea and I find it cute, right Harold?" narinig kong sambit ni Kuya Stanley kaya naman ay napasilip ako sa kanila sabay peace sign dito.

"So, this was the reason why you were acting weird earlier, huh?" Adam said while smirking at me. "A welcome party?"

Napairap ako dito at hinila na lamang sa mga taong kanina pa naghihintay sa pag-uwi nito. Lahat ng narito ay magiliw na kinamusta si Adam. And I can see that Adam is enjoying the little surprise we arranged for him.

Naupo ako sa mahabang sofa nila Adam at nakangiting pinagmamasdan ito habang nakakunot ang noong kausap si Kuya Stanley. Harold is with them too at nakikisali sa usapan ng dalawa. Mayamaya pa'y luminga-linga  ito sa paligid at mas lalong napakunot ang noo nito noong mapatingin sa puwesto ko. I waved my hand at him then give him a thumb's up.

He smiled then excused himself to my brother and Kuya Stanley.

"What are you doing here, my princess?" he asked when he closes the distance between us. Naupo ito sa tabi ko at hinapit ang bewang ko papalapit sa kanya. He kissed my head then rested it on his chest.

"I'm just thinking," sagot ko dito at humakap din sa bewang niya.

"Thinking about what?"

"About my dream. A dream since I was seven years old little girl," I smiled when I felt him frozed. "Wanna know what it is?" I teased him. Naramdaman ko ang pagtango nito at paghigpit nang yakap nito sa akin.

"I was thinking about you, Adam, because you are also my dream."

- E N D -

A/N

This is the end. Omg! I'm crying! I'm happy! Happily ever after will be next!

Thank you so much! 😘

Love,
Lady Aries