•39•
Andrea's POV
“Hey you.”
Napatigil ako sa paglalakad nung may tumawag sa pangalan ko. Uh? Sana lang hindi siya pumunta dito para lang bang-gitin ang tungkol sa akin, kanya at B-breydon.
“Ano?” bored na tanong ko sa kanya. Humarap ako sa kanya at nakita ko na naman ang pagmumukha niya.
“Where is Breydon?” tanong niya na nagpakunot sa noo ko.
“Hindi ko alam kung nasan si B-breydon.” uh bakit kailangan pa ring mautal? Tss.
“Liar! Where's Breydon? Hindi pa siya umuuwi mula kahapon! Pumunta ako sa bahay nila even in his condo, wala siya!” bintang niya sa akin. Lumingon muna ako sa daan at salamat naman na kami lang dalwa ang nandito.
“Ano bang sinasabi mo?” inis na tanong ko sa kanya. Hindi ko alam kung nasaan ang boss na yun.
“Ang sinasabi ko, tinago mo ba si Breydon?! Where is Breydon?”
“A-ano? At bakit itatago si Breydon? Hindi ako desperada para gawin 'yun.” sagot ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit biglang mag simulang kabahan ang katawan ko.
“Then where the hell is he?!” tano niya ulit at doon ako natinag. N-nawawala si Breydon?
“N-nasaan siya?” balik na tanong ko sa kanya.
“I'm asking the same question here! Ugh!” tumalikod na siya at nagsimulang maglakad palayo. Hindi naman ako naka galaw sa pwesto ko.
N-nasaan si Breydon?
Bigla akong kinabahan at sabay nun bigla kong naalala ang text niya sa akin kagabi.
Andrea... Save me.
“H-hindi, hindi.” pinalis ko yun sa isip ko at binatukan ang sarili ko. Wala ka ng pakelam sa kanya Andrea. Wala na.
Nagsimula na lang ulit akong maglakad papasok sa kompanya at dumeretso na sa elevator.
———
“Napa-aga ka ata?” pagdating ko sa coffee shop ay agad na nakita ko si Ian sa reserve table namin dito. Dito kasi kami nag me-meeting para sa project namin with Ian.
“Yeah. Nakakatamad sa opisina.” sagot niya. Umupo ako sa upuan na katabi ng kanya at kumuha ng cookies na kinakain niya.
“Where's the other?” tanong niya sa akin.
“Hindi pa sila bumababa eh.” sabay iwas ko ng tingin. Actually kanina ko pa kasi silang hindi pinapansin eh. Why? Alam kong tatanungin lang nila ako tungkol kay Breydon. Kalat na kasi sa kompanya na ‘nawawala ang boss’.
A-at...
Kinakabah—wala.
“Andrea.” napatingin ako kay Ian ng tawagin niya ako. “Oh?”
“The boy who hurt you, that's— Breydon right?” napatingin ako sa kanya sa sinabi niya.
“P-paano mo nalama—”
“I know it from the start.” sabi niya kaya napatigil ako. “I know it from the start, that you and Breydon have feelings for each other.” napatingin ako sa kanya.
“And it hurts.” naguluhan ako sa sinabi niya. “A-ano?”
“Andrea.” nagulat ako ng hawakan niya ang kamay ko.
“I like you.”
H-huh?
Parang nabingi ako sa sinabi niya. H-he likes me?
