“Oo anak. Nung isang araw pa.” sabi din ni Papsie at nanlaki naman ang mata ko!
“P-payag po kayo?” tanong ko sa kanila. Hindi ako makapaniwala!
“Of course ate. Kuya boss is so cool, we like him as your boyfriend.” sabi naman ni Allen at hindi ko naman alam ang ire-react ko.
“Pabor ako basta hindi ka niya sasakran Andrea. Kung magkataong saktan ka talaga niya kahit may sakit ako bubugbugin ko talaga 'yun.” sabi ni Papsie at napa ngiti naman ako.
Hindi.
Alam kong hindi ako sasaktan ni Breydon.
———
L
umabas ako sa kwarto ni Papsie at isinara ang pinto ng mahina. Tulog na kasi si Papsie pati na rin si Mamsie at Allen, eh hindi pa ako inaantok so? Hindi muna ako matutulog hehe. Pag labas ko ng kwarto saktong nakita ko si Ian na naka upo sa labas ng room ng Dad niya. He's holding a phone.
“Yes. Thank you.” ibinaba niya na ang phone niya galing sa tenga niya at huminga ng malalim.
“Uy!” gulat ko sa kanya. Napaharap lang ito sa akin pero hindi nagulat. Sumilay ang ngiti sa bibig niya. “Andrea Zheon.” banggit niya sa pangalan ko. Umupo naman ako sa tabi niya.
“Kapatid mo?” tanong ko dito.
“Ah, home? I don't know. Gala 'yun.” parang walang gana na sagot niya. May pagmamahalan talaga ang dalawang 'to no? Kitang kita eh.
“Hehe eh ikaw? Binabantayan mo ang Dad mo?” tanong ko ulit.
“No. I just visited him.” sagot niya at tumango naman ako.
“Let's walk?” tanong niya. Walk?
“Saan?”
“Outside? Papahangin lang.” sagot niya at tumango naman ako. “Sige ba.” sabi ko at tumayo na. Tumayo na rin siya at sabay kaming naglakad patungo sa labas ng hospital.
Naglakad-lakad lang kami sa may benches dito at nagpahangin lang. Uy masarap damhin ang hangin, malamig!
“Can I ask you something?” tanong niya. “Oo naman.” sagot ko.
“You said it yourself, you don't have a boyfriend, am I right?” napatingin ako sa kanya.
Paktay kang bata ka! 'Yun kasi ang sabi ko NOON. Nung hindi pa nanliligaw si Breydon! Pero ngayon, kami na! Ayts, pano 'to?
“H-huh? Ah...” wala akong masagot. Paano ba 'yan? Huhuhu.
“You don't like the topic? Uh, sorry.” tumikhim muna siya bago ulit nagtanong. Naka hinga naman ako ng maluwag.
“So anong gusto mo sa isang lalaki?” nanlaki ang mata ko sa tanong niya. Ano ba namang mga tanong 'yan?
“Gusto ko sa isang lalaki?” tanong ko ulit at tumango naman ito. Nag isip ako at hindi ko alam pero pumasok sa isip ko si Breydon.
“Yung simple pero special.” sagot ko. Napatingin naman ito sa akin.
“How come it is simple when it's special?” tanong niya. Hindi ko rin alam, yan lang ang lumabas sa bibig ko eh.
“Yung alam mong simpleng tao lang siya, pero sa mata ng iba espesyal siya.” sagot ko habang napapangiti. Yes that's Breydon. Simple lang siya para sa akin pero special siya sa iba.
“Wow.” tanging nasabi niya kaya natawa ako.
“Bakit mo nga pala natanong?” tanong ko sa kanya. Hmm bakit nga ba?
“Nothing, I'm just curious.” sabi niya kaya tumango ako. “And I think I got the wrong answer.” may binulong siya kaya nagtanong ako.
“Ano?”
“H-huh? Nothing. Tara na sa loob?” pag iiba niya ng topic at tumango naman ako. Parang inaantok na rin ako *yawn*, hehe.
“Kumain ka na ba?”
[Kanina pa My Buko.]
“Asan ka ngayon? Nasa bahay ka na ba o condo?” tinignan ko ang relo ko at pasada 9 PM na. Aba kapag wala pa siya sa bahay o condo niya ay lagot siya sa akin!
[Condo. You? Where are you?]
“Sa hospital pa rin.” sagot ko at inayos ang pagkakahiga ko sa sofa. Si Mamsie ay sa isang sofa kasama si Allen samantalang ako ay nasa kabila mag isa lang, hehe.
[Ba't di ka pa tulog? You're thinking of me? Hm?]
“Assuming ka naman!” mahina kong sigaw sa kanya at narinig kong tumawa siya.
[Sleep now Andrea. Sige ka baka magka-eye bags ka.] biro niya.
“Edi hindi mo na ako mahal pag ganun?” nandiri ako sa tanong ko, masyado ng common to par!
[Of course not! I still love you kahit mag mukha kang monkey.]
Monkey agad, wow.
“Sige na, sige na matutulog na ako. Matulog ka na rin baka pumangit ka pa.” pang aasar ko sa kanya.
[That's not going to happen hahaha. Goodnight, My Buko.]
“Goodnight.” ibababa ko na sana ang tawag ng may sabihin pa siya.
[I love you.]
Awww, ang sweet!
“Mahal din kita. Goodnight!” agad na ibinaba ko na ang phone ko dahil kinikilig na ako.
Kyaaaaaaaaa~~ kenekeleg pe ren eke hehehe!
Thirty Five || Tell
Start from the beginning
