aldığım mesajla yağmur dolayısıyla kimsenin bulunduğu yerden çıkmaması tedbirini okuyorum. çünkü periler yağmura yakalandıkları zaman sihir yapamazlar, yağmur dinene kadar bir fani gibi kalırlar.
"bay jeon, burada daha ne kadar kalacağız?" sıkkın duruşun canımı sıksa da sana cevap vermiyorum. "ben zaten peri değilim, neden çıkmama izin vermiyorsunuz?"
sana susman için sert bir bakış attığımda bunu umursamamış gibi devam ediyorsun ve ayağa kalkıp kaşlarını çatıyorsun. "sizinle aynı odayı paylaşmak çok sıkıcı, benimle neden konuşmuyorsunuz? benimle kal diye söyleyen siz değil miy-"
senin gibi ayağa kalktığımda ve üzerine doğru gelmeye başladığımda korkuyla susuyorsun. korkak halin artık beni günden güne yumuşatıyor, sana eskisi gibi kızamıyorum çünkü sana aşık olmaya başladığımın farkındayım.
dolan gözlerinle konuştuğun için pişman olduğunu anlarken dudaklarını aralıyorsun.
"da ye," diyorum seni bileklerinden tutarken. başını yere eğerken derin bir nefes alıyorum.
neden sadece benim duygularım değişiyor? neden sen de bana aşık olmuyorsun?
bu bizim kaderimiz.
"seninle konuşursam sıkılmazsın, değil mi?" çekingence başını iki yana salladığında gülümsüyorum.
elimi çenene yerleştirip bana bakmanı sağladığımda ise şaşkınca bana bakıyorsun. "kızmadınız mı?"
"kızmadım," diyorum.
bana gülümsediğinde yeniden ne kadar güzel olduğunu düşünüyorum ve ileride seninle ne yapacağımı.
-sihir öğretmenin jung kook.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
