Sunshine (Zawgyi+Unicode)

Part 8

#Morning ပါ Baekhyun....
ဘာလုပ္ေနလဲ?

ၿငိမ္သက္ေနဆဲ ျဖစ္ေနေသာ ဖုန္းေလးကို ခဏခဏ ထုတ္ၾကည့္မိေနတာ ဘယ္ႏွႀကိမ္မွန္းမသိ။

ညကတည္းက ပို႔ထားတဲ့ msg ေလးက replyမလာေသးသလို မနက္ခင္း အိပ္ယာကထကတည္းက ပို႔ထားသည့္ msgေလးဟာလည္း အေၾကာင္းမထူးေသး။

ဘာမ်ားျဖစ္ေနသလဲ?

မသိစိတ္ကစိတ္ပူလာေတာ့ ေကာ္ဖီပူတို႔ပင္ အမွတ္မမဲ့ ေမာ့ေသာက္မိသည္အထိ။

အား လား လား....ပူလိုက္တာ...

'သားရယ္ မနက္စာ စားခ်ိန္ေတာ့ ဖုန္းေလးခ်ထားပါ'

Ommaက မနက္စာ အတူစားခ်င္တယ္ေျပာ၍ ထမင္းစားပြဲမွာ ထိုင္ေနရေပမယ့္ Chanyeolရဲ႕ စိတ္အစဥ္ကေတာ့ မႈန္ေတေတေကာင္ေလးဆီသာ လြင့္ေနသည္။

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ခ်က္ခ်င္းပင္ Baekhyunဆီ ေျပးေတြ႔ခ်င္ေပမယ့္ Ommaေၾကာင့္သာ သီးခံေနရျခင္း။

အလုပ္မ်ားတဲ့ အိမ္ေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ ထမင္းလက္ဆံု စားျဖစ္တယ္ရယ္မ႐ွိ။

Ommaသတ္မွတ္ေပးထားသည့္ တစ္ပါတ္မွာ တစ္ရက္....
ထို႔ေန႔ေလးကေတာ့ မပ်က္မကြက္ မနက္စာကတည္းက လက္ဆံုစားရသည္။

မေန႔ညကတည္းက ပင္ပန္းေနတဲ့ Baekhyunကို ျမင္ပီးကတည္းက Chanyeolရဲ႕ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ေတြက ပိုတိုးလာရသည္။

Baekhyunလို လူငယ္အရြယ္ေလးေတြဟာ ေက်ာင္းတက္ပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနရမည့္အရြယ္။

သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းသင္းေတြနဲ႔ ပူပင္မႈမ႐ွိ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနရမည့္အခ်ိန္။

Baekhyunမွာေတာ့ အရြယ္နဲ႔မမွ်တဲ့ တာဝန္ေတြထမ္းထားရသလို။

တစ္ေန႔လံုး မနားမေနအလုပ္လုပ္ကာ တစ္ဦးတည္းက်န္႐ွိေသာ အေမျဖစ္သူကို လုပ္ေကြၽးေနေပမယ့္ ညည္းညဴျခင္းလည္း ႐ွိဟန္မတူ။

Baekhyun အေမကလည္း Baekhyunအေပၚ အားနာပံုရေပမယ့္ သူကိုယ္တိုင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္မို႔ Baekhyunအလုပ္လုပ္ေနသည္မ်ားကို ရင္နာနာနဲ႔ လြတ္ေပးထားရပံု။

အဆံုးသတ္အေနနဲ႔ေတာ့ ႏူနယ္ေသးသည့္ အရြယ္ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း Baekhyunမွာ ေပ်ာ္ရႊင္အနားယူခ်ိန္ဟူ၍ မ႐ွိေတာ့။