being a killer's tool|jk

🍁惩罚🍁

Charllote's POV

ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ?!
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ?!
Πρέπει να τη βγάλω από τη μέση όπως και δηποτε!
Αν δεν ειμαι εγώ ευτυχισμένη τότε δεν μπορεί να είναι ούτε αυτος!
Δεν τον άγγιξε καν η φωτογραφία που του έστειλα!
Είμαι έξω φρένων!
Δεν χρειάζομαι την Rose πλέον.
Έχω άλλο τσουλακι να βασανισω μέχρι θανάτου.
Κατέβηκα εκνευρισμένη κάτω.

Charllote: Δεν μου χρειάζεσαι πλέον.

Η Rose φανηκε έκπληκτη.

Charllote: Θα σε άφηνα να φύγεις...αλλά...θα τα πεις όλα στην αστυνομία όπως πριν...γιατί...είσαι ένα καρφί.Και τα καρφιά σαν εσένα...αξίζει να πεθαίνουν.

Και με αυτά τα λόγια την κάρφωσα με ένα ψαλίδι στο λαιμό.
Την παρατηρούσα να αργοπεθαίνει και να σφαδαζει από τον πόνο.
Τι ωραία θέα...
Αφού ψωφησε περίμενα να πάνε περασμένα μεσάνυχτα για να μπορέσω να την θάψω από πίσω στον κήπο με ησυχία.
Όσο έσκαβα το χώμα χτυπούσα συνέχεια στα κόκαλα της αδερφής μου και της μάνας μου.

Charllote:Σπαστικό.

Μονολόγησα και συνέχισα το σκάψιμο.
Μετά απο λιγο πέταξα το πτώμα της Rose μέσα και ξαναγεμίσα τον λακο με χώμα φροντίζοντας να φυτέψω και μερικές τουλίπες για να μην τραβήξω προσοχή.

Πρέπει να ψάξω για την κοπέλα από χθες.
Αποφάσισα να βγάλω τον χάκερ από μέσα μου και μετά από μερικές προσπάθειες μπηκα μέσα στο τηλέφωνο του Jungkook.
Έβλεπα γνωστούς αριθμούς.
Η αδερφή του,κάτι φίλοι του,η μάνα του...Για μισο.
Ένας άγνωστος αριθμός.
Χμμμ...
Kang Jisoo.
Ψυχίατρος.
Ίσως με βοηθήσει αυτή...
Πλάκα κανω.
Τοποθεσια...Α!Κοντά μένει!Τέλεια!
Τη λυπάμαι μωρέ.
Μπλέχτηκε χωρίς να το ξέρει.
Αλλά και πάλι.
Κανένας δεν μου περνει τον Kookie μου.
Μετά το απόγευμα σκέφτηκα κάτι.
Ας κάνω τον Jungkook να περάσει καλά.
Και ας παίξω μαζί της.

Jungkook's POV

Περίμενα αγωνιωδώς την απάντηση της.

Jisoo: Ναι.Θελω.

Την αγκάλιασα σφιχτα και τη φίλησα στοργικά στο μέτωπο.
Με αγκάλιασε και κοιμηθήκαμε αγκαλια.

Jisoo's POV

Ξύπνησα και το πρώτο πράγμα που ήθελα να δω ήταν την ώρα.

17:56

Πωπω άργησα στην δουλειά!
Ο Jungkook κοιμόταν ακόμα.
Σαν αγγελούδι ήταν.
Χαμογελασα και κατέβηκα.
Ηταν μου χτύπησε ένα μήνυμα.

Άγνωστος αριθμός

~>Έχεις 5 λεπτά να τρέξεις να κρυφτείς κοριτσακι.
Αλλιώς θα πεθάνεις.
Μείνε μακρυά του.

~>Ποιος εισαι και τι θες?

~>Κανονικά θα έπρεπε να ρωτας ΠΟΥ ειμαι.

Φοβήθηκα.
Πείρα τα κλειδιά μου και βγηκα απέξω από το σπίτι.
Ποιος ξέρει ποιος τρελός θέλει να μείνω μακρυά από τον jungkook?
Προτίμησα όμως να μην το ρισκάρω.
Μου έχει ξανασυμβεί κάτι τετοιο στο παρελθόν και δεν βγήκε καλα.
Ξέρω πως θα του φανεί περίεργο αλλά άσε καλύτερα.

Charllote's POV

Την ηλίθια.Γυριζει σπιτακι της.
Δεν ξέρει όμως πως την περιμένει μια έκπληξη...

Jungkook's POV

Ξύπνησα και αυτόματα το χέρι μου πήγε κατευθείαν στη διπλανή μεριά.
Πουθενά η Jisoo όμως.
Κοίταξα την ώρα.
21:33
Τι σκατα?
Πόση ώρα κοιμάμαι?
Ξαφνικά ένας άγνωστος αριθμός μου έστειλε ένα βίντεο των 57 δευτερολέπτων.
Έπαθα σοκ.
Ηταν η Jisoo.
Μελανιασμενη και μες τα αίματα.
Και από πίσω της η Charllote.

Jungkook: Οχι...

Μονολόγησα και ένιωσα ένα δάκρυ να τρέχει στο πρόσωπο μου.

-Θες να πεις κάτι στον αγαπημένο σου?

-*βαθιά ανασα*Jungkook...Από τότε που ήρθες στο γραφείο μου για πρώτη φορά κάτι με τράβηξε πάνω σου.
Αυτό που λέμε...κεραυνοβολος έρωτας?*σιγανο γελακι*Όσο λίγο και να ήταν αυτό που περάσαμε χθες εγώ το απόλαυσα.
Και θα ήθελα και άλλο.
Αλλά όπως τα έφερε η μοίρα...δεν θα γίνει κατι.*αναστεναξε*θέλω να σου πω ότι σε αγαπούσα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.Ακομα και αν αυτο ήταν για μια βδομάδα στην κυριολεξία.Αντιο Jungkook.

-Πωωω θεέ μου θα κλαψω σε λίγο.Πλακα κάνω.Κοιτα τι κατάφερες Jungkook.Σου είπα να μην μπλέξεις κανέναν άλλον.

×ΜΠΑΜ×

Έκλεισα τον υπολογιστή και τον πέταξα στον καναπέ απέναντι.
Εκλαιγα ασταμάτητα.Φωναζα.Ουρλιαζα.Εσπαγα πραγματα.Αδειασα 5-6 μπουκαλια αλκοόλ.Στο τέλος κατερευσα στο πάτωμα όπου πρόσεξα τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου πεταμενα κάτω και τα εφερα στο βλέμμα μου.
Αιχμηρά.
Άρχισα να χαρακωνω το χέρι μου.
Όσο και αν πονούσε.
Μου άξιζε.
Τι έκανα?

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Νέο κεφάλαιο!Πως σας φανηκε?Περιμένω γνωμη. :)