Έβαλα τα δυνατά μου και κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου. Είμουν σε ένα σκοτεινό υπόγειο. Τα χερια μου ήταν παγιδευμένα σε ένα ζευγάρι χειροπέδες πίσω από την πλάτη μου. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά ένα σιδερένιο κολάρο με αλυσίδα με κρατάει στα γόνατα.
Rose: ΒΟΉΘΕΙΑ!ΒΓΑΛΤΕ ΜΕ ΑΠΟ ΔΩ!
Άρχισε να με πιάνει κρίση πανικού. Φοβάμαι το σκοτάδι. Και τοτε θυμήθηκα.
"Rose: Τι θες φρικιό?
- Να κάνω μια δουλίτσα που δεν έκανε ο φιλαράκος σου.
Και με αυτό με κοπάνησε με ένα ρόπαλο στο κεφάλι και όλα μαύρισαν."
Άκουσα βήματα.
- Για δες ποιος ξύπνησε...Τι κάνεις γλυκιά μου Rose?Κοιμήθηκες Καλά?
Rose: Κόψε την ειρωνια!
Φωναξα προσπαθώντας να διατηρήσω την ψυχραιμία μου.
Charllote: Οκ εγώ προσπάθησα να φανώ ευγενική...γιατί...
Πλησίασε κοντά μου και με τράβηξε απ'το κολάρο φέρνοντας με κοντά της.
Charllote: Δεν προκειτε να φύγεις ζωντανή απο δω.
Χαμογελασε και γελασε δυνατα. Από το γέλιο της καταλάβαινες πως ο σαδισμός και η τρέλα έτρεχε στις φλέβες της. Άναψε τα φώτα. Έκλεισα τα μάτια μου γιατί δεν είχαν συνηθίσει το φως ακόμη.
Charllote: Άνοιξε τα μάτια σου.Θελω να το δεις αυτό.
Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και επεξεργάστηκε το χώρο γύρω μου. Σε μιαν άκρη ένας πάγκος γεμάτος μυτερά και σουβλερα εργαλεια. Όλα μες το αίμα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Charllote: Με αυτά είχα βασανίσει μέχρι θανάτου την αδερφή μου...
Οκ έχω αρχίσει και φοβάμαι πολύ.
Charllote: Χμμμ...για να δούμε...
Rose: Τι θες απο'μενα γαμω?!
Charllote: Πρόσεξε τον τόνο σου μικρή μου αν θες να τα πάμε καλά.Νυστερι ή σουγιας?
Rose: ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΤΡΕΛΛΌ,ΨΥΧΟΠΑΘΕΣ ΑΠΟΒΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ!
Της φώναξα με όλη μου τη δύναμη και αυτή με κλωτσησε στο στομάχι.Σωριαστηκα κάτω και αυτή με σήκωσε τραβώντας με από το μαλλί.
Charllote: Κάθε φορά που θα κάνεις λάθος θα σου κάνω...Αυτό.
Βύθισε το νυστέρι στην κοιλιά μου και μου έκανε μια βαθιά χαρακια. Ούρλιαξααπό τον πόνο και δακρυα άρχισαν να τρέχουν ασταμάτητα από τα μάτια μου.
Γελασε δυνατα με την αντίδραση μου και προχώρησε πιάνοντας έναν αναπτήρα.
Charllote: Άραγε πόσο ωραίο θα είναι το δερματακι σου όταν το καψω?
Γελασε και ήρθε πάλι κοντά μου.
Rose: Σε...παρά...καλώ...μην...
Ψελισσα προσπαθώντας να πάρω μια ανάσα.
Charllote: Γλυκιά μου από τώρα φοβάσαι?Δεν σου έχω κάνει τίποτα ακόμη.
Γελασε ακόμα πιο δυνατα.
Το μόνο που ακουγόταν πλέον ήταν τα ουρλιαχτά πόνου μου. Μετά από λίγο το σώμα μου είχε μουδιασει δεν το ενιωθα. Άρχισα να ζαλιζομαι. Μετά όλα μαύρισαν...ξανα.
