bölüm 7

32 2 1
                                    

SERKAN'IN AĞZINDAN:

Ada ve Ozan mı? Şimdi anlamaya başlıyordum.Ah aptal kafam, Kainat öyle birimi.Özür dilemeliydim,tabi affedermi orasını bilemiyorum ama affedene kadar uğraşmalıyım.Bu sırada Ada ve Ozan hemen yanıma geldiler.Ada "Serkan lütfen Cenk'e söyleme birşey" diye yalvardı.Gözüm Ozan'a kaydı,kafamı olumsuz anlamda salladım "kardeşim  bende diyorum ama dinlemiyor ki beni" Ada araya girdi hemen "Ya Cenk'i tanımıyor musunuz?" sinirlendim bu sefer sırf bunların oyunları yüzünden kırmıştım Kainat'ı."Ada eninde sonunda söylemeyecek misin?Niye bu kadar uğraşıyorsunuz ki o zaman?"dedim."Haklısın ama lütfen kısa bir süreliğine söyleme kimseye bir şey  ben en kısa zamanda düzgünce söyleyeceğim lütfennn" diyerek yavru köpek bakışı atmaya çalıştı."Off tamam ama sadece kısa bir süreliğine söyleyeceksin  sonra tamam mı?" Ada'da heyecanla teşekkür edip kabul etti.Hep beraber otobüse geri döndük.Napıcaktım ben,Kainat'a kendimi bir şekilde affettirmeliydim.böyle bir şeyin olabileceğini düşünmem bile hataydı.Kainat'ın yanına oturdum hemen,otobüste tekrar haraket etmeye başladı.Ben Kainat'a "çok uykum var uyuyacağım  sen uyandırırsın beni "deyip gözlerimi kapattım.Tabii ki uykum yok ama birazcık numaradan bir şey olmaz.Kainat hala bana sinirli ve şaşkın karışık bir şekilde bakıyordu.Gözüm kapalı da olsa hissediyordum.Sonra yavaşça kafamı omzuna yaklaştırdım ve iyice omzuna yerleştirdim birşey söyleyip kızıcaktı ki uyuduğumu anladı.Muhteşem bir kokusu vardı,farklı bir çiçek kokusuydu ama harikaydı.Kollarımı da ardından beline sardım, kafamı da tam kalbinin üstüne koydum,sıkıca sarıldım ona kaçıcakmış gibi.Ama kalbi neden bu kadar hızlı atıyordu ki?

KAİNAT'TAN DEVAM:

Serkan sıkı sıkı sarılmıştı bir şey de diyemiyorum ki uyuyordu.Bir süre sonra sayıkladığını duydum.Duymak için biraz daha yaklaştım.Neredeyse burunlarımızın arasında yok denecek kadar az mesafe vardı.Ama uyuduğu için sorun yok.Sonra tekrar sayıklamaya başladı"  ben hiç böyle hissetmedim bırakma beni lütfen bırakma beni ,sev beni ,uzaklaşma benden" bunları derken iyice sıkı sarılmaya başlamıştı.Sonra bir anda gözlerini açtı.Aramızda olan minik mesafeyi de sıfıra indirdi,gözlerime baktı bir sürü duyguyla.Öyle kaldık bir süre ne ben ne de o geri çekilebiliyordu.Ağzından bir şeyler mırıldandı sonra" beni bu yüzden mahrum etme be güzelim" duymuştum söylediklerini ama duyduğumu bilmesin diye " efendim" dedim.O da hemen geri çekildi."Şey..yok bir şey ya" diyip önüne döndü.Arada tabi dönüp dönüp bakıyordu.Ne olmuştu bu çocuğa hani bende diğerleri  gibiydim niye fikri değişti acaba.sonunda varmıştık.ahh hastaydım buralara,hayalimdi bu benim.kimseyi beklemeden hem bağırıp hemde koşarak otobüsten ilk ben indim,kızlarda arkamdan gülerek geliyorlardı.İlk otele geçtik odalar için odalar iki kişilik olduğundan ben Su ile aynı odayı seçmiştim Serkanla Ozan ve Adaylada Cenk aynı odayı seçmişlerdi.Aslında normlade kız erkek aynı odaya izin verilmiyordu.Ama Ada ve Cenk'in kardeş olduklarını bildikleri için bir şey demediler.İşin garibi ise üç oda da yan yanaydı.Halbuki hepimiz rastgele seçmiştik.Ve üç odanın da balkonu birdi yani geçiş vardı balkondan diğer odalar.Bu işimize yarayabilirdi.Hepimiz biraz dinlenmek için odalarımıza girdik.

ADA'DAN DEVAM:

Odamıza girmiştik.Artık bir şekilde konuşmalıydım."Abi biraz konuşabilirmiyiz?" "Ooo böyle söylediğine göre ve yavru köpek bakışı olmadığına göre ciddi bir şey" dedi evet dersem bu sefer olmazdı."yok ya öyle sıradan bir şey sadece bişi sorucam" inanmadı ama yinede pek bir şey demedi."Sor bakalım baş belası" "Şey şimdi sen beni çok koruyup kolluyorsun ya,eğer bir gün  birini seversem,aşık olursam o zaman napıcaksın" hah yine sinirlenmeye başladı."Öyle bir şeymi var lan kim lan kim söyle geberteyim onu" bu sefer çok tepki vermişti.Bir şey demeden kalktım yanından balkona geçtim,en köşesine beni göremesin diye.Napıcaktım ben, hayatımdaki en değerli kişi aşık olmamı istemiyordu.Yüzüm asık bir şekilde dışarıyı izlerken bir den arkamdan  belime sıkıca sarıldı biri.Korkuyla uzaklaştım hemen "Birtanem benim korkma" deyip tekrar sarıldı."Kokunu özledim be yanındayım ama kokuna hasretim" bir şey demedim haklıydı yine asıldı yüzüm fark etti tabiki Ozan bunu.Kendine dönderdi beni, "kim üzdü seni bakayım"dedi.Ben de Cenk ile konuştuğumu anlattım daha doğrusu konuşamadığımı.Cenk geldi sonra yanımıza," özür dilerim,ama kızım anlasana çok değerlisin benim için kimseyle paylaşamam seni düşüncesi bile sinirlendiriyor." dedi baya üzgündü.Sarıldım hemen "anlıyorum seni bende sana karşı öyleyim ama aşk bu engel olamazsın ki buna." dediğimi duymamış gibi hadi gel çıkalım biraz dolaşalım dedi.Diğerlerinide alıp çıktık biraz yürüdük ormanda.Ozan ile ben gerideydik onlar baya ilerlemişti bizde bir kenara oturmaya karar verdik.Baya uzaklaşmıştı onlar da bizden.Kafamı Ozan'ın omzuna koydum o an sadece gözlerimi kapatıp en huzur bulduğum yerde huzur bulduğum kokuyla hayallere dalmak istedim,öyle de yaptık.Hayal ettik bir sürü şeyi,birlikte..

IŞIKWhere stories live. Discover now