IŞIK

Bölüm 1

Multide meşhur su var !!! Yeni bir lise beni nasıl değiştirebilir? İşte bu sorunun cevabını alacağım yer de burası. Burası neresi mi? Burası benim değişeceğim yer yani Işık Koleji.

Okulun İlk Günü

  Ablam ile birlikte otobüs durağına doğru ilerledik. İkimizde farklı otobüslere binecektik. Benim otobüsüm geldiğinde, ablamın yanağına öpücük kondurup, otobüse bindim. Her hangi bir yere oturdum. Yol boyunca 10. sınıfa giden bir kızla konuştum. İyi birine benziyordu. Sınavlarda bana yardım edebileceğini düşündüm. Kızın adı Ece'ydi.

  Daha öncede geldiğim için hangi durakta ineceğimi biliyordum. Burası gerçekten büyük bir yerdi. İçeri girdiğimde sınıfımın 9-Bolduğunu öğrendim. Sınıfa girdiğimde yanıma sıcak kanlı bir kız geldi. Ben biraz heyecanlıydım. Kız bana "Selam ben Ada." deyip elini uzattığında, ben de karşılık vererek "Selam ben de Su." dedim. "Benim yanım boş istersen birlikte oturabiliriz." "Tabi ki neden olmasın." şeklinde karşılık verdim. Cam kenarından üçüncü sıraya geçerken ben de peşine takıldım.

  Yerimize yerleştikten sonra arkamızda oturan kızlardan biri bize "Selam ben Kainat." demesiyle irkildim ve arkamı döndüm. Bize seslenen kız çok cana yakın ve samimi bir ses tonuyla konuştu. Aynı şekilde biz de karşılık verdik.

  Hocamız sınıfa girdi. Fizik öğretmeniymiş aynı zamanda sınıf öğretmeni de. Tanıştıktan sonra biraz dersler hakkında konuştu. Şimdiden nasıl bir öğretmen olduğunu anlamıştım. Çok fazla gıcık bir öğretmen.

  Zil çaldığında sınıfla daha samimi olduk. Yeni arkadaşlıklar edinmiş oldum. Onların ismiyse Sevgi, Almila, Beril, Alya, Gözde'ydi.

  Tekrar zil çalıp sınıfa geçtiğimizde önümüzde oturan üçlü dikkatimi çekmişti. Dikkatimi çeken üçlüden biri arkasını dönerek Ada'ya "matematik hocası arza birisiymiş ,onunla fazla yüz göz olma." derken ses tonunda biraz uyarı, biraz da tehdit vardı. Halbuki pek de böyle biri gibi durmuyordu. Tamam kabul ediyorum, biraz soğuk duruyor, ama böyle bir cümle de beklemiyordum. Ada oflayarak "Tamam, merak etme." ve bana dönüp baktı ve geri o çocuğa döndü. sonra tekrar bana bakarak "Bu Cenk, benim çift yumurta ikizim." ardından tekrar o çocuğa yani Cenk'e dönerek "Bunlar da Su ve Kainat." diyerek bizi tanıştırmış oldu. Ardından çocuk, çocuk dememe bakmayın çok yakışıklı, bana dönerek beni başıyla selamladı, ben de aynı şekilde onu selamladım, daha sonra Kainat ile de selamlaşıp önüne döndü. gözlerinin rengi çok güzel duruyordu. Onun yanındaki çocuklar da arkasını dönerek "Ben Ozan." "Ben de Serkan." şeklinde bize kendilerini tanıtmış oldular. Yine çocuk dememe bakmayın bunlar da çok yakışıklı. Ama benim şaşırdığım Ada ile Cenk'in ikiz olmalarıydı. Biri sıcakkanlı iken diğeri soğuk davranıyorlardı. "Ben Su" Ben de Kainat." şeklinde kendimizi tanıttık. Ardından Ozan "Tanıştığımıza memnun olduk." cümlesiyle üçü adına konuşmuş bulundu. Ben "Ben de memnun oldum." dememin ardından Kainat " Ben de memnun oldum." Bugün çok fazla "ben de" kelimesini kullanmıştım. herhalde bu kelimeyi bulan adam her kim ise şu anda mezarında dört dönüyordur. Of ya yine aklıma annem geldi. Onu daha 10 yaşındayken kaybetmiştim. Bana okuduğu kitapların hepsini hatırlıyorum. içlerinden en sevdiğim Kırmızı Başlıklı Kız idi. Anneme defalarca bu kitabı okuttururdum. Canım annemi çok özledim. Ama bunca senedir kafama takılan şeyi bir türlü bulamamıştım. "Annem niye öldü?" bu soru beni yiyip bitiriyor. ama bulamıyorum işe bulamıyorum. Annem gitmişti ve yoktu artık. üzerinde beş sene geçti biliyorum ama hala çok özlüyorum. İçim kan ağlarken güçlü ve mutlu görünmek için güler yüzlü durmaya çalışıyorum. Bilmiyorum ne kadarını becerebiliyorum. Daldığımı fark edince Ada elini gözümün önünde sallayarak "Dünyadan Su' ya dünyadan Su'ya. Beni duyabiliyor musun?" "Dalmışım,özür dilerim." "Önemli değil Su." bir kaç saniye durduktan sonra "Diyorum ki her hangi bir gün Serkan'ın kafesine gidebiliriz. Ne dersin?" deyince biraz şaşırdım. Serkan'ýn kafesimi vardı? İçsesimi dikkate almayarak "Olabilir, güzel fikir." Bana gülümseyip önüne döndü ve kağıda bir şeyler yazıp bana uzattı. Kağıdın üzerinde "UMUT KOKUSU" yazıyordu "Bura Serkan'ın kafesi mi?" diye sorduğumda Ada "Evet onun kafesi." "Neden bu kafenin ismi UMUT KOKUSU?" "Serkan birisini çok sevdi ve karşılık bulamayınca çok acı çekti. Oysa ki o kız için neleer neleer yapmıştı. Bir ara onun yüzünden psikiyatrik tedavi bile gördü. Eskiden hepimiz aynı okuldaydık, ama o okulunu değiştirmek  zorunda kaldı.Çünkü iyileşebilme süresi boyunca onu görmemesi gerekiyordu. Ayrıca o kız Serkan'a çok çektirmişti." ben sözünü keserek "Peki kim bu kız ?"diye sorduğumda gözleriyle solumuzdakileri gösterdi. Ben de o tarafa dönüp bakınca dona kaldım.               Arkadaşlar yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın sizleri seviyoruz 😘😘😘