Perfect - Yanan

06

- 23 juni 2018 -

De lege koffiebeker gooit het meisje in de prullenbak die op straat staat. Ze haalt een hand door haar lange haren en kijkt even om zich heen. Ze had dan wel haar ontslag brief ingeleverd maar Yanan had hem niet geaccepteerd, het meisje is niet zeker of ze nu wel of niet naar haar werk moet gaan. Min Jun wil afstand van hem nemen, maar als hij haar ceo is gaat dat nogal lastig.
"Min Jun, je kunt beter niet gaan vandaag." mompelt ze tegen zichzelf, ze legt haar hand kort op de plek waar haar hart zit. Alleen al door aan hem te denken begint haar hart sneller te kloppen. Ze zuigt een diepe teug lucht naar binnen en loopt dan door. Het meisje heeft nog maar net een paar stappen gezet of ze wordt alweer tegen gehouden door iemand.
"Chae Min Jun!" de brunette draait zich langzaam om naar waar de stem vandaan kwam, haar mond valt lichtjes open van verbazing als ze blond harige jongen op haar af ziet komen lopen. Ze herstelt zich zo snel mogelijk weer en neemt een zelfverzekerde houding aan.
"Wat wil je van me?" Min Jun slaat haar armen over elkaar en kijkt de jongen met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Alsof je niet weet wat ik van je wil." Yanan kijkt het meisje aan. Min Jun lijkt even van haar plaats te zijn gezet door die opmerking. Waarom laat die opmerking haar hart zo snel kloppen, nog even en ook hij kan het straks ook horen kloppen.
"Ik heb mijn ontslag ingediend, ik kom niet meer voor je werken. Of je mijn ontslag nu accepteert of niet." zegt Min Jun zelfverzekerd.
"Min Jun, ik kan toch niet accepteren dat jij zonder werk zit alleen maar omdat je zo eigenwijs bent en niet aan je gevoelens toe wilt geven."
"Ik ben eigenwijs? Jij bent er anders wel heel erg van verzekerd dat ik überhaupt nog iets voor je voel. In die zeven jaar dat jij er niet was ben ik door gegaan met mijn leven, misschien zou jij dat ook eens moeten doen. Want weet je, ik voel helemaal niks meer voor je. Helemaal. Niks." Min Jun kijkt de jongen met een vurige blik aan.
"Je weet dat je heel slecht kan liegen toch?" vraagt Yanan die een stap dichter naar het meisje toe zet, Min Jun wil een stap naar achteren zetten maar op de een of andere manier kan ze haar benen niet meer bewegen. "Je hebt een trekje die verraad dat je liegt, je begint altijd aan de onderrand van je shirt te friemelen. Dat is wat je net ook deed, je loog toen je zei dat je niks meer voor me voelde." Yanan knikt naar de hand van het meisje die de onderkant van haar shirt nog vast heeft. Snel laat ze haar shirt los en slaat ze haar armen weer over elkaar.
"Ik meen het dit keer echt Yanan, ik wil je nooit meer zien." sist het meisje, ze klemt haar kaken op elkaar.
Een aantal druppels regen vallen vanuit de inmiddels grijs geworden hemel naar beneden en komen neer op Min Jun. Al snel vermenigvuldigen de paar druppels zich in een stuk meer. In een kwestie van enkele seconden valt de regen met bakken uit de lucht. Het tweetal kijkt elkaar aan, beide denken ze terug aan hetzelfde moment.

- 25 april 2011 -

"Yanan!" roept Min Jun op een kwade toon als ze bruin harige jongen iets verderop op straat ziet lopen. Met opgetrokken wenkbrauw draait de jongen zich naar haar om. "Min Jun, wa-" "Sinds wanneer heb jij een relatie met die trut uit klas 4b?" Min Jun slaat haar armen over elkaar. "W-wat?" Yanan zijn mond valt open, hij kan niet geloven dat ze die woorden daadwerkelijk hardop gezegd heeft. "Doe maar niet alsof je van niets weet, ze heeft me alles zelf verteld. Ze zei dat haar vriendje de schattigste Chinese jongen is die bij ons op school zit en dat hij ook nog eens bij mij in de klas zit." Min Jun bijt even op haar lip. "Jij bent de enige die bij die beschrijving past." is de conclusie die ze vervolgens trekt.
Yanan kan het niet laten even te lachen. "Wat lach je nu? Dit is niet grappig, ik ben echt heel boos op je!" roept Min Jun, ze kan niet begrijpen wat er nu zo grappig is aan deze situatie. "Ben je jaloers?" vraagt de jongen met een grijns. Min Jun kijkt hem met grote ogen aan, vanuit het niks voelt ze een druppel water op haar wang neer komen, als ze omhoog kijkt ziet ze dat ze lucht inmiddels donkergrijs is geworden. Enkele seconden later komt de regen met bakken uit de lucht en niet lang daarna is het tweetal helemaal doorweekt. "Min Jun, Huang Ren Jun in onze klas is ook Chinees. Ze zal hem wel bedoelen, want ik ken niet eens een meisje uit klas 4b." Yanan kijkt zijn donker harige vriendin aan. Min Jun haar mond valt open, ze was die jongen helemaal vergeten, nu ze er zo over nadenkt past hij inderdaad beter bij de verdere beschrijving die het meisje haar had gegeven.
Yanan glimlacht, hij pakt het meisje bij haar pols vast en trekt haar mee naar een afdakje waar ze kunnen schuilen voor de regen.
De twee kijken elkaar aan en barsten dan in lachen uit, het was allemaal maar gewoon een stom misverstand.

- 23 juni 2018 -

Yanan pakt het meisje haar hand vast en trekt haar mee naar het dichtstbijzijnde afdakje. Zonder dat hij het door heeft blijft hij haar hand vast houden, omdat het maar een klein afdakje is en er meer mensen staan te schuilen voor de regen, staan de twee een beetje tegen elkaar opgedrukt. Yanan legt zijn hand op het meisje haar wang, langzaam komt zijn hoofd dichter bij de hare. Vlak voordat zijn lippen de hare raken stopt hij, hij kijkt Min Jun in haar ogen aan met een blik die al meer dan genoeg zegt.
Enkele seconden later overbrugd hij de laatste millimeters en drukt hij zijn zachte lippen tegen de hare.

"'Cause we were just kids when we fell in love
Not knowing what it was
I will not give you up this time"