Nagising ako sa ingay ng phone ko. May tumatawag. Nang tignan ko kung anong oras na 3 o'clock palang ng umaga. Sino naman tatawag ng ganitong oras? Tinignan ko kung sino yung tumatawag, number lang so hindi ko sinagot, hanggang sa nawala na. Tumawag ulit napakakulit naman! hindi ko ulit sinagot tapos naalala ko yung sinabi ni JR na "BAKA SA WORK MO YAN" so sinagot ko na.
"Hello?"*With inaantok na voice*
"NASAN YUNG ASAWA KO?!"
WTFUDGE?! Ang sakit sa tenga, nilayo ko agad sa tenga ko yung phone. Sino ba to?
"Who's this?"
"WAG MO KONG MA-WHO'S THIS WHO'S THIS HA! NASAAN KAYO NG ASAWA KO? NASAAN KAYO NI MARCO?!"
Potek! Anong oras na sakin pa hinanap yung asawa!
"Mukha ba akong hanapan ng nawawalang tao? Hindi ko alam, bakit hindi mo siya tawagan?"*Kalmado pa ako*
"HINDI NIYA NGA SINASAGOT YUNG TAWAG KO E! KASI MAGKASAMA KAYO! KAYA SABIHIN MO NA KUNG NASAAN KAYO NI MARCO!"
Sumisigaw pa din siya. Kung maaabot ko lang tong bruha na to nabugbog ko na to e. Hindi na kinaya ng pasensya ko.
"LOOK BITCH! FIRST OF ALL HINDI KAMI MAGKASAMA NG ASAWA MO! SECOND, BAKIT NAMAN KAMI MAGKIKITA E AYOKO NGA SIYA MAKITA. AND THIRD, LOOK WHAT TIME IS IT?! IT'S 3 IN THE MORNING! MAAGA PA AKO SA WORK KO! NANGBUBULABOG KA NA!"
And she started to cry. Tss best actress talaga e.
"E kasi naman hindi siya sumabay sakin umuwi. Sabi niya may nakalimutan lang daw siya sa kwarto namin, hanggang sa makatulog ako sa sasakyan, tapos paggising ko nasa manila na kami. Hanggang ngayon wala pa din siya."
Hay nako! kahit kelan talaga marco.
"Oh bakit hindi mo itanong kay dylan?! Kayo naman pala magkakasama e!"
"Tumawag kasi ako sa resort sabi andun pa daw siya tapos naaalala ko nagpaiwan kayo dun kaya naisip ko magkasama kayo"
"Wow! Galing mo naman magisip. Ang kasama kong nagpaiwan si JR at hindi ko nakita si marco. Matulog ka na lang uuwi din yun. bye!"
Hindi ko na siya inantay makasagot binabaan ko na siya kaagad ng phone. So tama nga ako, si marco nga yung nakita ko sa resort, pero bakit siya nagpaiwan? Para sundan sundan lang kami ni JR? Habang nagiisip isip ng mga pwedeng dahilan ni marco para magpaiwan, nakatulog na ako ulit.
Hindi ko na sinulit yung 1 week kong leave. Pagod naman kami ni JR sa lakad namin kahapon kaya malamang wala siyang power para lumabas ngayon, kaya papasok na lang ako sa work. Naligo na ako, nagbihis at bumaba na para kumain. Nagulat ako pagbaba ko, walang nakaready na breakfast. Pupuntahan ko na sana si yaya para ipagluto ako, bigla namang dumating si JR sa bahay, may dalang breakfast.
"Good morning cassisay!"
"Oh aga mo naman! Ano yang dala mo?"
"Breakfast! Para sa hard working kong special someone"*Kindat*
Ang aga aga pagpapacute naman agad.
"Nagabala ka pa! dapat natulog ka na lang, alam ko namang napagod ka kahapon e"
"Pwede namang bumalik ng tulog mamaya after nating kumain e"
"Hmmm. Tamang tama walang breakfast na ginawa si yaya e"
"Hindi ko talaga siya pinagluto hehehe! Sabi ko kasi ako na magluluto e"
"E pang sating dalawa lang tong dala mo e. Andito kaya sila mommy hahaha!"
