Το πρόσωπο στον καθρέφτη

Κεφάλαιο 13 - Σκιρτήματα

Η Ίριδα περπάτησε δίπλα στον Γιάννη συζητώντας για την αγάπη της για τον χορό. Εκείνος την άκουγε με μεγάλο ενδιαφέρον.

"Αφού αγαπάς τόσο πολύ τον χορό γιατί τα παράτησες;"

"Εεεε... υπήρξαν κάποιες καταστάσεις... που  με ανάγκασαν να τον εγκαταλείψω." Δεν ήθελε να του πει για τον γάμο της. Την πονούσε και την έκανε να αισθάνεται ντροπή το γεγονός οτι όλα όσα πίστευε τότε, βρισκόταν μόνο στο μυαλό της και εξαιτίας αυτών αφέθηκε να γίνει ένα άβουλο πιόνι στα χέρια του Πέτρου.

"Όταν έχεις ένα όνειρο πρέπει να παλεύεις γι αυτό."

"Υπήρξε λόγος που δεν μπορούσα να το κάνω. Το λάθος ήταν αποκλειστικά δικό μου." έκανε την αυτοκριτική της με πικρία και ο Γιάννης έσμιξε τα φρύδια του. Τι να ήταν άραγε αυτό που την έκανε να εγκαταλείψει το όνειρό της. Αργότερα την συνόδευσε μέχρι το δωμάτιό της:

"Λοιπόν καληνύχτα." της είπε. Τα μάτια του είχαν βυθιστεί στα δικά της και η Ίριδα αισθάνθηκε να της κόβεται η ανάσα. Η αναστάτωση που ένιωσε της θύμισε την εποχή που είχε αρχίσει να βγαίνει με τον Πέτρο.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και είπε με σταθερή φωνή : " Καληνύχτα."

"Ελπίζω οτι θα έχουμε το χρόνο να τα ξαναπούμε αύριο."

Εκείνη του χαμογέλασε φιλικά, προσπαθώντας να ηρεμήσει την καρδιά της : " Φυσικά, αν θα είσαι εδώ. "

Ο Γιάννης την ρώτησε τι ώρα θα κατέβαινε για πρωινό και εκείνη του απάντησε οτι δεν ήταν σίγουρη αφού ήταν μαζί με την αδερφή της.

"Ελπίζω οτι θα τα πούμε στο πρωινό." είπε εκείνος πριν φύγει.

Όταν η Ίριδα μπήκε στο σκοτεινό δωμάτιο έβαλε το χέρι πάνω στην καρδιά της, που χτυπούσε γρήγορα. Γιατί αναστατώθηκε τόσο πολύ από αυτόν τον άντρα;

Άπλωσε το χέρι της και άναψε το φως. Η Λυδία δεν είχε επιστρέψει ακόμη.

Όταν ξάπλωσε στο κρεβάτι, η αδερφή της δεν είχε γυρίσει ακόμη. Άφησε μόνο το πορτατίφ αναμμένο και άρχισε να σκέφτεται κοιτάζοντας το ταβάνι. Τον εαυτό της, τον Πέτρο και τον Γιάννη...

Το επόμενο πρωί η Ίριδα άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε γύρω της προσπαθώτας να καταλάβει που βρισκόταν. Όταν θυμήθηκε, ανακάθισε στο κρεβάτι. Ένα παράξενο αίσθημα χαράς και ανακούφισης αναδύθηκε από μέσα της.