I want you 2

Part 3

• POV Liv •

Langzaam open ik mijn ogen. Vermoeid pak ik mijn telefoon. 10 uur. Ik gaap en ga dan met moeite ga ik rechtop zitten. Ik wrijf in mijn ogen maar stap dan uit bed. Ik zet de douche aan en spring en snel onder. Over 2 uur moet ik op het werk zijn. Gelukkig moet ik maar tot 16.00 uur dus echt een lange dag heb ik niet. Ik was mijn haar en spoel het weer uit. Ik spring onder de douche vandaan. Ik trek een simpele jeans aan met een shirtje. Ik doe mijn haar in een staart en een dun laagje mascara op. Ik loop naar de keuken en maak ontbijt.
Met mijn ontbijt plof ik op de bank. Ik zet de tv aan en zap wat. Ondertussen eet ik mijn ontbijt op. Ik kijk wat op social media maar het is niet echt boeiend.
Na 1.5 uur lang eigenlijk niks te hebben gedaan sta ik op en doe mijn schoenen aan. Ik pak mijn auto sleutel en loop naar de auto.
Het café waar ik werk is 20 minuten rijden vanaf mijn huis dus dan ben ik ruim op tijd. Ik stap de auto in en draai de radio meteen aan. Als ik onderweg ben word ik gebeld door Jelle.

'Holla!' zeg ik. 'Heey Liv! Ik had een vraagje. Kom je vandaag ff langs dan kunnen ff samen naar de zaak kijken.' 'Prima. Ik ben om 16.00 uur klaar met werken dan rijd ik meteen naar heg bureau.' 'Top! Zie ik je dan.' 'Bye!'
Ik sluit het gesprek af en hang op. Ik parkeer de auto. Als ik uitstap voel ik meteen de zon op mijn gezicht branden. Genietend sluit ik mijn ogen. Dan kom ik weer tot de werkelijkheid en besef ik dag ik moet werken. Als ik naar het café loop zie ik verschillende mensen samen lopen over het strand. Het is heerlijk weer. Zomer! Met een lach kijk ik ernaar maar dan loop ik naar binnen.

'Heey!' roep ik als ik bij de bar ben. 'Heey Liv!' roept Sophie vrolijk. Sophie en ik werken samen hier in het café. We hadden elkaar een paar keer buiten het café op de universiteit ontmoet maar zijn nooit echt vrienden geworden, tot dat het bleek dat we werkten bij het zelfde café. Lachend loop ik naar der toe en geef der een snelle knuffel. 'Tot hoe laat heb je dienst?' vraag ik. 'Tot 5 jij?' '4' 'Jij heb mazzel!' Ik begin hard te lachen en pak dan een schort. Het je nog rustig. Meestal komen rond half 1 de meeste gasten.

In dat half uurtje doen Sophie en ik eigenlijk niks. De klanten stromen binnen en als gekken lopen Sophie en ik heen en weer om iedereen tevreden te houden. 'Goedemiddag. Kan ik jullie bestelling opnemen?' zeg ik vriendelijk. 'Doe mij maar een cola. En voor haar een water.' 'Komt eraan.' Ik snel naar achter en pak het, zet het op een dienblad en loop weer terug. Zo gaat het door tot 14.00 uur. Het word al iets rustiger. De zon schijnt vel en als ik naar buiten kijk zie ik veel mensen op een handdoek liggen te zonnen.
Ineens krijg ik een zachte beuk van opzij. Verschrikt kijk ik naast me. 'Waar zit jij met je gedachte?' lacht Sophie. 'Ik wil zo graag nu in de zon liggen.' 'Girl i feel you!' Ik begin hard te lachen. Ik loop terug naar de keuken. Ik zie een gigantische berg met afwas liggen. Gelukkig hebben we vaatwasser. Ik pak wat borden en spoel ze en zet ze in de vaatwasser als ik ineens hard mijn naam hoor. Sophie komt gillend de keuken binnen rennen. 'O my god! Liv weet je nog toen ik je vertelde over mijn nieuwe vriendje?' hoopvol staart ze me aan. Langzaam knik ik ja. 'Hij is hier!' gilt ze blij. Ik lach. Ze loopt met grote passen op me af en pakt mijn pols vast. Snel zet ik het bord neer en laat me mee sleuren. Abrupt stopt ze voor een tafeltje. Ik kijk ze allemaal aan. Ik voel dat alle kleur uit mijn gezicht weg trek.

'Dit meen je niet...' zeg ik zacht. 'Liv!' gilt Emma. Ik begin hard te lachen. Ze sprint op uit haar stoel en rent op me af. 'Dat is zo lang geleden! Ik heb je zo gemist!' Ik sla mijn armen stevig om haar heen. Ik heb ook Emma als minstens 2 jaar niet meer gezien. Nadat we zijn geslaagd zijn we het contact verloren. Het eerste ja niet maar daarna werd het minder. Ze laat me los en kijkt me met twinkelende ogen aan. 'Werk jij hier?' langzaam knik ik ja. Ze laat me los en stapt opzij. Ik kijk langs haar en zie 2 lange jongens staan. 'Heey kleintje!' schreeuwt Jason hard. Ik lach en vlieg hem om zijn nek. Stevig slaat hij zijn armen om me heen en tilt me op. Als ik weer op de grond sta spring ik in Luc zijn armen. Hij moet hard lachen en tilt me ook op. Als ik weer sta draai ik me om naar Sophie die ons met open mond aanstaart.

'Jullie hebben elkaar zeker nog nooit gezien.' zegt ze serieus. Iedereen lacht hard. 'Laat me raden. Deze sukkel hier is je vriendje?' Lach ik. Ik zie dat Sophie gaar wangen rood worden. Ik kijk naar Jason en zie dat hij een twinkel in zijn ogen heeft. Jason loopt op Sophie af en slaat zijn arm om haar heen.
'Heb jij een vriendin?' Ik verstar meteen. Die stem. Die stem die ik al 3 jaar niet meer heb gehoord. Dat kan niet. Langzaam draai ik me om en kijk hem vol schrik aan. 'O mijn god...' verlaat zacht zijn mond.