[Note: Hello there ! Ayaaan ! Eto na po yung ending ng Y.O.U :) Uhmm. Sana magustuhan niyo. Salamat, Thank you for those who supported this story all through out the 40 chapters. Maraming Salamat po talaga ! Idededicate ko to sa inyong lahat at syempre sa ating idol ! Ms. Sarah G na may concert sa July 21 ! Manood po kayo ;)) uhmmm. Sana po magcomment kayo. Ayy wait ! Dahil may prologue, may epilogue din dapat ! Hahaha ;) seryoso, meron talaga. That would be all ! Love you !]
Gerald's POV
"Pasensya ka na Sarah at di ko pa masabi sayo. Ayoko kasing mahalin mo ako dahil ako yung batang yun. Sorry. Di pa to ang panahon." kausap ko ulit yung phone ko.
Oo nababaliw na ata ako kasi kung ano ano na kinakausap ko. Grabe, gustong gustong gusto ko na talagang sabihin sa kanya nung nasa kotse kami. Pero naisip ko na baka di pa sapat yung pinapakita ko. Na baka di ko pa napapatunayan sa kanya na mahal ko siya.
***
June na, isang buwan na lang at birthday concert na ni Sarah. Sobra na siyang busy ngayon. Napakarami niyang inaasikaso. Kaya nga yung shooting namin sa 3rd movie na dapat ngayong June ang start ay na move dahil sa mga commitments ni Sarah. Parang wala na nga siyang free day eh kaya naman SuperGerald comes to the rescue ! Hahaha :) since di naman puno ang sched ko, dinadalaw ko siya sa rehearsal niya sa concert at sa SarahG live. Dinadalhan ko siya ng food at mango juice ! Natutuwa naman siya sa ginagawa ko.
"Gerald, di mo naman kailangang dumalaw palagi. Nakakaistorbo na ako sayo eh." sabi sakin ni Sarah.
"Ano ka ba ? OK lang ako. And i'll never forgive myself pag may nangyari na naman sayo at wala ako." sabi ko sa kanya.
Syempre ayoko nang maospital siya ulit. Nakakatakot yun ah.
Ngapala, di ko na ulit nasalubong pa si John Lloyd. Di ko alam kung bakit niya pinadalhan ng flowers si Sarah. Ang balita ko lang, nagstart na yung third movie nila ni Sarah pero napostpone lang at nagkataong break na sila ng girlfriend niya. Di kaya may hidden agenda to kay Sarah ?
Wala naman akong karapatang magselos or anything pero sana mali ako.
Pero di pwedeng sana lang, sinubukan kong hanapin siya at sinuswerte ata ako kasi nakita ko siya nasa cafeteria, umiinom ng kape mag-isa. Loner ata to eh.
"Lloydie ?" sabi ko. Aww ang awkward. Di kasi kami close.
"Oh dude ! Halika magkape !" bati niya sakin.
"No thanks. May tatanungin lang sana ako." sabi ko sa kanya.
"Maupo ka. What can I do for you ?" tanong niya sakin.
"Pre, if you don't mind, bakit mo pinadalhan si Sarah ng bulaklak ?" mahinahon kong tanong. Mukhang nagulat siya dahil napatigil siya sa pag-inom.
"Aa. Yun ba. Woah woah ! It's not what you think bro ! Wag kang mag-alala, di ko siya kukunin sayo. I just want to gain her friendship again. Tsaka, nanghinayang lang talaga ako nung napostpone yung movie namin." sabi niya sakin. Mabuti nang nagkakaintindihan.
"pasensya na ha. It's jus that..." sabi ko pero hindi ko matuloy.
"I understand you dude. I was once like you. Mas grabe pa nga ata ko sayo." natatawa niyang sabi sakin. Kanino ? Kay Sarah ?
"Alam kong alam mo to, pero, si Sarah kasi is a kind of woman na hinding hindi mo gugustuhing masaktan. Pag nakita mo siya, ang sarap niyang alagaan kaya masarap siyang maging kaibigan." he told me. Alam ko.. Ganyan din ang pakiramdam ko.
"Pero, she has this thing na you feel twice of her pain. Ewan ko ba pero believe me bro, you wouldn't want to see her cry, even a single tear." dagdag niya.
