To Adora, The Melting Dreams. (BOOK 1)

37; you're beautiful

The rays of lights that were smoothly touching the flowers kind of helped to give a more vibrant color to them.

"Adora, C'mere. Let's eat na. Hindi ka pa ba nagugutom? Because I really am." Zoe said from the kitchen, Nilingon ko ito at nakitang nakanguso nanaman siya habang nakasuot ang dalawang potholder sa mga kamay.

Nakalagay na rin ang sinasabi niyang pagkaing niluto niya sa lamesa, mukhang ininit niya pa pala iyon para sa akin.

Tinaas ko ang isang kamay ko at tinawag siya gamit ito. His face seems abit confused and he even stayed still where he is instead of walking towards me.

Natawa na lamang ako dito at ngumiti kahit na medyo parang ang hirap igalaw ng aking mga mukha, siguro'y mukhang namamaga ako ngayon sa paningin ni Zoe.

"Zoe, tara muna dito." I said with an unsteady tone. Medyo masakit pa rin ang aking lalamunan pero mas kaya ko na itong ihandle kesa kanina na para bang uminom ako ng buhangin sa gaspang ng pakiramdam.

"Why Adora?" He asked, tinanggal nito ang potholder sa mga kamay at nagtatakang lumapit sa akin. Binalik ko ang tingin sa maliit na vase nang maramdaman na nakatayo na si Zoe sa aking likod. My eyes slowly check every little detail it has.

This vase, It's very different.

Hindi man ako fan ng mga arts and such ay marunong pa rin ako mag appreciate nang mga magagandang gawa sa hindi.

"Zoe, Bigay ba ito ni Fruga?" I asked, my hand slowly reached for the vase and I smiled when I touched the smooth surface. Ang bawat design ay hindi nakakatusok at masakit sa aking daliri na dahan dahang hinahaplos ang vase.

"Hmm?" Panandaliang nag-isip si Zoe bago muling nagsalita, "Yup, Fruga gave me some tools that I can use to make it. Sabi niya'y iyon daw ay para sa therapy ko."

I got taken aback at his answer. Nag th-therapy din ito kay Fruga. That means kapag wala ako ay may higit pa palang pinagkakaabalahan si Fruga.

I thought they only watch T.V all day long. Who knew that Fruga have too much things to do. Ang maging taga therapy ay hindi basta basta, paano pa kaya kung ganito ang sitwasyon sa amin ni Zoe ang kaniyang hinahandle?

I studied about the science of human psychology but I, myself cannot understand what is happening to Zoe right now. Now I feel somewhat guilty for treating Fruga like a little kid most of the time.

I once again looked at the pretty vase, I bit my power lip as a meaningful smile started to form on my lips. Muli kong pinagmasdanang ganda ng vase--- Ang vase na gawa mismo ni Zoe.

I knew he have a thing with clays and such but I never imagined that he's talented at making pretty vases.

Ang ganda,

Simple ngunit nakakabighani.

Kung ito'y ibebenta ay malamang malaki laki din ang halaga dahil sa mga detalyadong designs na nakaukit dito.

"Gawa mo ito?" Finally, A happy tone escape through my hoarse voice. Kanina pa ako kating kati na ayusin ang aking boses habang kausap si Zoe ngunit ngayon lang ito gumana.

"Yup," He effortlessly answered. Hindi niya siguro nakikita kung gaano kaganda ang kaniyang gawa kaya hindi ito maririnigan ng kahit anong klase ng yabang o kahit pagka-proud man lang para sa sarili.

He just answered me like what he did is normal--- But no, It's not normal.

This is rare, and it takes pure golden talent to make one.

Despite his one of a kind condition, nakagawa pa rin ito ng isang master piece at wala ngang duda na ito ang kaniyang unang beses gawin ito mula noong dumating ito sa aking buhay.