Bride Of The Wind|H.S

This isn't Geography|10

Scarlett

''Tamam,'' dedim nefesimi dışarıya doğru verirken. Sırtımı sandalyeye dayamış, kitabı Harry'nin göz hizasına doğru kaldırmıştım.

Az önce yaşadığımız kavga en azından şu an için yaşanmamış gibi davranacaktım. Sinirimi içime gömmüş bir şekilde ona Barok sanatı anlatacaktım.

Bunu yapmak zorundaydım. Başka bir iş bulacak ne psikolojim ne de zamanım vardı.

''Bahsettiğim gibi hikaye apokrif İncil'de. Judith Yahudi kadın kahraman. Judith'in ülkesi işgal altına alınıyor. Bu işgal süresinde işgal eden tarafa yardım etmeyenleri de cezalandırmak adına Holofernes komutasında bir ordu gönderiliyor. Yahudiler bir şekilde bu işgale karşı çıkmak istiyorlar. Judith bu işgal karşısında düşman tarafa yakınlaşmaya çalışıyor gibi yapıp bir şekilde resimde gördüğün yaşlı kadın figürü yardımcısı Abra'yla Holofernes'e ulaşıyor. Holofernes Judith'e aşık oluyor. Sarhoş olarak çadıra geldiği bir günde ise Judith yardımcısıyla birlikte Holofernes'in başını keserek şehri üzerindeki kuşatmanın kalkmasını sağlıyor. Hikaye kabaca bu.''

Başımı çevirerek Harry'e baktığımda kaşlarını çatmış bir şekilde resmi incelediğini gördüm. Derin bir nefes alarak konuşmaya devam ettim.

''Önce resmin hikayesini anlattım çünkü hikayeyi bilmeden resmi anlayamazsın. İkonografi'nin mantığı budur. Tekniğe gelirsek, Caravaggio Barok ressamı olarak tabii ki bu hikayenin en can alıcı sahnesini resmetmiş. Çıkan kanların fışkırışını ve surat ifadelerini görüyor musun?''

Parmağımla Holofernes'in başı etrafında daire çizdim.

''Adamın vücudunun kasıldığını bize resmen hissettiriyor resimde. Bir de Judith'le yardımcısı Abra'nın surat ifadelerine bak.'' Parmağımı Holofernes'den diğer 2 figüre kaydırdım.

''Vay canına.'' Parmağıyla Judith'in vücudunu işaret etti.

'' Judith tiksinti duymuş bir ifadeyle geri çekilmiş gibi duruyor. Üzerine kan sıçramasın diye mi?''

Başımı hızla aşağı yukarı salladım.

''Doğru noktaya parmak bastın. Tabii bu biraz Barok sanatının asıl mantığıyla ilgili. Barok demek gölge ışık oyunu demek. Caravaggio sahneyi boya renkleri ve renk geçişleriyle bir şekilde senin de sahne içinde hissetmeni sağlayacak biçimde betimlemiş. Derinlik tüm olayı. Açık bir kompozisyon aynı zamanda.''

Gözlerini açıklamamı bekler gibi benim gözlerimle buluşturdu.

''Yani, şu hizmetlinin kolunun devamını ya da Holofernes'in vücudunun devamını görmüyoruz. Çerçevenin dışında kalıyor. Bu da resmi açık bir kompozisyon haline çeviriyor.''

Cümlemi bitirmemle birlikte sandalyesinde geriye doğru yaslandı ve vücudunu iyice bana döndürdü.

''Sanırım şu ana dek verdiğim en iyi kararlardan biri senden sanat tarihi dersi almak oldu. O kadar güzel anlatıyorsun ki.''

Bana kalırsa, suçunu örtbas etmek için iltifat etmeye çalışıyordu ama yüzündeki ifade de yalan söylediğine dair herhangi bir iz bulamadım.

Bunu çok iyi oyuncu olmasına yordum.

Oyuncu olup olmadığını bile bilmiyordum üstelik.

''İşim bu.'' Dedim ciddi bir sesle. Yeşil irislerini gözlerimin tam içine kilitledi ve dudaklarını araladı. Daha sonra vazgeçmiş gibi kapattı fakat kararsız kalmış olacak ki bu sefer kelimelerini dışarıya da dökerek tekrar açtı.