Eindelijk mijn EIGEN verhaal! (#ouat)

Hoofdstuk 1

'Fenn ruim je even je kamer op, Loes de schoonmaakster komt zo.' Maar mam is dat schoonmaken niet de taak van een schoonmaakster. 'Kom op kid doe wat ik zeg je hoeft niet alles helemaal te stofzuigen, maar zoals het er nu uitziet kan echt niet.' Oke ik doe het zo mam ugh. 

Ik wil net naar boven lopen als Henry door de deur komt. 'Heyy hoe gaat het met mijn favoriete zusje?' Het is wel heel toevallig dat ik en je favoriete en ook je enigste zusje ben zeker. 'Nou Fenn doe is niet zo, wat er ook gebeurt je blijft altijd mijn favoriet.' Ja, totdat je opeens een zusje krijgt met magie, dan gaat al je aandacht naar haar en blijf ik weer de nietsnut. 'Fenna je bent helemaal geen nietsnut, kom op ga naar boven en ruim je kamer op. Ik hoorde mam buiten gillen dus schiet op.' Als ik boven kom zit mijn moeder op mijn bed, ze heeft mijn dagboek in haar handen en zit er in te lezen. MAM, dat is mijn dagboek! Daar mag je niet uit lezen. 'Kid, denk je er echt zo over?' Wat bedoel je? 'Wat je hebt opgeschreven, is dit echt hoe je er overdenkt?' Hoe ik waarover denk, ik heb gewoon wat feitjes opgeschreven, meer niet. 'Nou dit vind ik niet niks, kom is hier op bed zitten.' Mam, nee ik ga wel weer naar beneden hoor als je door blijft lezen. 'Fenn, je weet dat je niet gewoon bent, je bent speciaal, je bent mijn dochter.' Mam, hou toch eens op. 

Ik ren de trap af naar beneden door naar de voordeur. In een flits zie ik Henry op de bank fronsend naar mij kijken, maar ik besluit hem te negeren. Hij heeft er toch niks mee te maken. Ik ren naarbuiten tot ik midden in het bos ben. Ik klim hoog in een boom zodat niemand mij kan vinden. Er ligt een kussen en een deken, ik zit hier namelijk wel vaker. Ik heb geen zin om terug naar huis te gaan en weer hetzelfde gesprek te voeren als altijd. Ja, mam ik weet dat ik speciaal ben en nee mam ik ben geen nietsnut. Zo zou dat dan zijn gegaan. De enige reden waarom ik speciaal zou kunnen zijn, is dat ik de dochter ben van de 'savior'. Tja daar heb je lekker veel aan.

Ik heb geen zin meer om terug te gaan ik denk dat ik hier nog wel een tijdje blijf. Niemand heeft me hier ooit kunnen vinden, want ja wie gaat er nu hoog in de boom zitten. Nou ik dus.