Eindelijk mijn EIGEN verhaal! (#ouat)

Proloog

Lief dagboek, dat zeg je toch als je een dagboek begint. Ik weet het niet zo goed, ik ben hier ook nieuw in.

Vandaag is het 20 augustus, een week na mijn verjaardag. Ik heb je van mijn ouders gekregen. Eerst vond ik het helemaal niks een dagboek, ha wie heeft er nou een dagboek ik ben al 15 hoor. Maar ik moet het toch proberen. Mijn ouders vonden het een goed cadeau, ik heb namelijk de laatste paar jaren het een en ander meegemaakt en heb daarom sessies bij dokter Hopper. Hij dacht dat het wel een goed idee zou zijn om mijn gevoelens op papier te schrijven. Ik ben namelijk wel een beetje een binnenvetter. Ze zeggen allemaal dat mijn moeder dat vroeger ook was, maar daar is niks van te merken. Mijn moeder is Emma Swan je weet wel de 'saviour'. Iedereen is altijd blij als ze mijn moeder zien, en dan slof ik daar maar een beetje achter aan. En dan heb ik het nog niet gehad over de rest van mijn familie. Mijn broer, Henry is de author hij zorgt voor alle verhalen, waar mijn moeder dan natuurlijk weer de grote held in speelt. Dan heb je nog mijn opa en oma, prince Charming en Snow, tja als je die namen hoort dan weet je het al. Mijn vader is Hook, hij is een echte piraat hij heeft maar 1 hand en aan zijn andere arm zit een haak. Hij drinkt eigenlijk altijd rum, maar mijn moeder wil dat liever niet als ik er bij ben maar dat doet hij toch.

En ik, tja wat zal ik over mezelf zeggen. Ik ben Fenna Swan, maar een gewoon meisje. Ik woon samen met mijn familie in Storybrooke. Ik zit in de 4de klas van het vwo, dat is dan misschien ook wel een beetje het enige wat ik kan, leren. Maar ja dat moet ook wel als je oma docent is, anders krijg je al dat gezeur thuis weer. Alsof ik al geen andere dingen aan mijn hoofd heb. Soms wil ik gewoon.. ja gewoon..

Ik weet het ook allemaal niet meer. Mijn ouders denken af en toe dat ik gek ben of zo. Ze behandelen me soms echt als een baby. Dat komt denk ik doordat ze me niet jaren zijn kwijt geraakt of niet nooit gekend hebben net zoals bij Henry, of mijn moeder. Ik ben gewoon, meer niet.

Zo, ik heb nu wat in mijn dagboek geschreven en ik ben er klaar mee, ik vind er echt niks aan. Zoals mijn oma dat zou zeggen ik heb het 'geprobeerd'.

Over en uit.