Worthless Marriage

TWENTY-SEVEN

This Chapter is dedicated to artimiscute Salamat sa pag babasa! Super na-appreciate akong mag sulat basta nababasa ko yung comments mo.

UNEDITED

KINNEY

Nagising ako dahil sa sunod sunod na katok sa pintuan. It's already 10 in the evening for pete's sake! Sino naman bang distorbo yun?

Even though labag sa loob ko, bumangot pa rin ako para pag buksan yung kung sino man ang andun.

"Why the hell are you— Alter?!" Gulat na sa sabi ko. Anong ginagawa ng lalaki na to?

"Amoy alak ka, eeww." Tinakpan ko yung ilong ko. He smells so bad. I mean dati gustong gusto ko yung amoy pero ngayon nakakasuka na. Maybe dahil sa buntis ako.

"Can I stay here?" Pinag taasan ko siya ng kilay. He looks so sleepy.

"Sorry pero hindi hotel ang condo ko. Makaka-alis ka na," I said tapos isasara sana yung pinto pero iniharang niya yung kamay niya.

"Ouch!"

"Tanga ka ba o tanga?!" Inis na sigaw ko pero naaawa pa rin ako sa kaniya kasi parang nasaktan talaga siya.

"Hindi mo ba talaga ako papapasukin?" Bakit parang nag papa-awa ata itong lalaking to?

"Halika na!" Inis na sabi ko at nauna nang mag lakad. Sumunod naman siya sa akin after niyang iclose yung pinto.

"Bakit ka ba kasi uminom?" I asked habang tinutulungan siyang mahiga sa kama ko.

"Mag hubad ka."

"Pag sasamatalahan mo ba ako?" Aba't-
Lasing na nga lang siya at lahat nagawa niya pa ring mang trip.

"Pag samantalan my ass," I said while rolling my eyes.

"Pagsamantalahan ko yung 'ass' mo?" Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa sinabi niya.

"Pwede ba, Alter? Wag ka ngang manyak," inis na sabi ko. Ngingisi-ngisi pa rin siya kaya mas lalo akong nabadtrip.

"Back to normal na tayo bukas," kako.

"Magiging cold ka na ba ulit sa akin? Tatawagan mo ba ulit yung gagong Lake na yun? Magagalit ka ba ulit sa akin? Hindi mo na ba ako mahal?" Napa-iwas ako ng tingin dahil nag cra-crack yung boses niya.

He's crying...

"You pushed me to my limits kaya wala kang karapatan na tanong-tanungin ako ng ganyan," I said bago umayos ng tayo para kumuha ng damit ni Lake na nasa kabilang room.

Mag lalakad na sana ako pero biglang niyang hinawakan yung kamay ko.

"Wag mo akong iwan, please. Mahal na mahal kita." Inalis ko yung kamay niya na naka-hawak sa akin bago lumabas ng kwarto.

I don't know pero parang nasasaktan ako para sa kaniya. Parang gusto kong bumalik na lang ulit sa kaniya pero tuwing naaalala ko si Leigh, tumitigas ulit yung puso ko.

Kinuha ko yung plain white shirt tapos pajama ni Lake tapos ay binihisan si Alter tapos after ko siyang bihisan ay bumalik agad ako sa kwarto ni Lake para matulog.

Halos isang oras na rin ang naka lipas pero hindi pa rin ako maka tulog. Iniisip ko si Alter, si Lake, si Thorn, silang lahat.