Küçük bir serçeydi.Annesine hayran , kendi dünyasında yaşayan küçücük bir kuştu.
Sonra serçe kafesler içinde kaldı. Etrafı sarıldı bir daha hiç şarkı söyleyemedi.
Suskun kalacağını sandı.O geldiğinde ise kilitler kırıldı. Özgürlüğe uçurdu.Ama bir daha şarkı söyleyemedi.
O sanki bunun için uğraşmaya yeminliydi.
Özgürlüğü gibi sesini geri verecekti.Ona kendisiyle beraber bir hayat vermek istiyordu.
Ama serçe o kadar yaralıydı ki.
Korkusu ona nefes aldırmıyordu.
Her şeye rağmen O çok güçlüydü.Serçeye kanat olmuş , ses olmuştu.Serçe ne kadar korksada O vurgundu.
O ' Suskun Serçe'nin en güzel şarkısıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suskun Serçe
Romance"Bir kere , sadece..." Güçlükle yutkundu.Parmakları arasına kaybolan yüzüne iyice yaklaştı.Alınları birbirine değerken nefesleri bir olup karıştı.İkisinin de göz kapakları verilen nefesle kapandı.Bir olup yok olmuştular. "Hayat kaynağım olan dudakla...
