Conquerors of the New World ✓

CNW 41: His Feelings

But then, kumapit ito sa braso ni Alpha na busy sa pakikipag usap kay Dustine at Valord. My forehead creased when she even gently pulled Alpha's arm like she's getting his attention. Hindi ko alam pero biglaang nawala ako sa mood dahil sa aking nakita?

“Babe, are we going to eat na? I'm really hungry.” She even pout. Ang inosente at gandang-ganda ako sa mukha nya kanina'y napalitan ng witch na sobrang pangit sa aking paningin. Her voice even sounded irritating in my ears.

Unconsciously rolled my eyes at tumama iyon kay Yvonne at Archangel na may ngisi sa labi.

“Uh-oh. There will be a war.”

“I know it.”

Hindi ko na lamang pinansin ang sinasabi nila at nagmartsa pabalik muli sa tent ko. Bahala sila, tawagin nalang nila ako kapag kakain na! O kung pwede'y lalabas nalang ako kapag yari na silang lahat. Psh.

Sa aking paglalakad ay nakasalubong ko si Stanley. Hindi ito nakatingin sa akin at paderetso naman sya sa tent nya habang nagpupunas ng kanyang noo. Dahan-dahang bumagal ang paglalakad ko na nakakuha ng atensyon nya. Tumingin sya sa akin at ngumiti. I don't know but I noticed his stares lingers on my ring finger at my left hand before he quickly brought it back to my face.

“Hey, Princess.” Naglakad ito palapit sa akin. I tried my best to smile. Hindi ko alam, para bang hirap na hirap akong ngumiti sa kanya at naguguilty ako? Ewan! Nakakainis.

“Hey, Stan…” Mahina kong pagkakasabi at yumuko. Pinaglaruan ko ang kamay ko habang nakatingin sa aking paa. Mabilis ang pagtibok ko at hindi ko alam pero nasasaktan ako.

Nagtagal bago ito nagsalita. “M—May problema ba?” Nabakasan ko ng takot ang kanyang boses. I bit my lower lip as I shook my head. Kahit ang paglunok ay nahihirapan ako.

“Look at me…” He said. Nang hindi ako gumalaw ay lumapit ito at sya na mismo ang nag angat ng aking pisngi. He was taken aback when he finally saw my face. Ang malambot nitong ekspresyon ay biglang tumalim. “Why are you crying?” Mariin ang kanyang pagkakasabi. Nanlaki ang mata ko at mabilis na napahawak sa aking pisngi.

I'm crying?

Humikbi ako ng hindi ko namamalayan. Nakita kong nag igting ang panga nya na mas nakapagpaiyak sa akin. Oh, Stan. I'm sorry… I really am.

Naramdaman ko nalang ang pagyakap nya sa akin. Dahil sa ginawa nya'y mas napahagulgol ako. Naramdaman ko ang paghagod nya sa aking likod habang pilit akong pinapatahan.

“Shh… don't cry, Princess. I'm here, I'm always be. I will always catch you.” He whispered, but only triggered my tears to fall continuously.

I know… I know the reason why I'm crying. It's because of you, Kuya Stanley, with the thought that I can't even give back your feelings for me.

***

“Totoo ba? Totoo bang may feelings sya sa'kin?” 

His silence only confirmed it.

I shred my tears from my cheeks. “K—Kailan pa, Dustine? Kailan pa sya nagsimulang magkadevelop ng feelings sa'kin?” Pag uulit ko sa tanong habang patuloy ang pagtulo ng aking luha.

Hindi ito makatingin sa akin at patuloy ang pagbuntong hininga. I felt so bad for him but also for myself.

“Answer it, Dustine, p—please.” Humikbi ako at muling pinunasan ang aking pisngi. “You're h—his best pal, you must know it. Please, k—kuya? H—Hindi ko na kasi. A—Ang sakit para sa k—kanya eh.” Pumiyok ang aking boses at mas napahagulgol. “H—Habang tumatagal, mas naguguilty a—ako. Because I k—know I can't return h—his feelings for me.” Napatakip ako sa aking mukha at mas napaiyak. Shit. Sobrang sama ko!