Miraculous Ladybug and Cat noir

Changer ( Ά μέρος )

   Ήταν Τρίτη πρωί. Ο ήλιος έλαμπε και η τάξη της Marinette πήγαινε εκδρομή στο εστιατόρειο της Marline, της μητέρας της Alya με τα πόδια. Όλοι βρίσκονταν σε δυάδες. Η Marinette και η Alya βρίσκονταν κάπου στο κέντρο και πίσω τους ήταν ο Adrien με τον Nino.
«Αναρωτιέμαι πώς θα είναι.» είπε ο Adrien στον Nino.
«Τί εννοείς;» ρώτησε ο Nino με μια έκφραση περιέργειας.
«Εμ....να...δεν έχω πάει ποτέ σε εστιατόρειο. Πάντα τρώμε στο σπίτι. Πολύ σπάνια βγαίνουμε έξω» είπε ο Adrien σκυθρωπά.
«Δεν σε πιστεύω φίλε! Μα καλά σαν φιλακή είναι εκεί μέσα, αναρωτιέμαι πώς ζείς!» είπε ο Nino βάζοντας το χέρι του στον ώμο του Adrien χαμογελώντας.
«Ένα ξέρω ότι το φαγητό θα είναι τέλειο!» είπε ο Nino σκεφτόμενος τα νόστημα φαγητά.
«Και όχι μόνο!» πετάχτηκε η Alya καθώς είχε ακούσει την συζητηση.
«Η μαμά μου κατάφερε να πετύχη μία τέλεια συνταγή την....» όμως η Alya δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση της καθώς η Chloe που ήταν μπροστά τους, μαζί με την Sabrina την διέκοψε.
«Εννοείς την συνταγή της αποτυχίας; Σίγουρα την πέτυχε!» είπε η Chloe και μαζί με την Sabrina άρχισε να γελάει διαβολικά.
«Δεν είναι συνταγή της αποτυχίας είναι...α...άστω δεν πρόκειται να με ακούσεις έτσι κι αλλιώς.» είπε η Alya θυμωμένη.
«Το φαγητό της μητέρας της είναι τέλειο! Δεν υπάρχει καλύτερο εστιατόρειο! Έχω πάει!» είπε η Marinette μπαίνοντας και αυτή στην συζήτηση.
«Θα έχετε και την τιμή να φάτε και ένα από τα ωραιότερα γλυκά της. Το κέικ καφέ κροκάν με λιωμένη σοκολάτα, καφέ και στην κορυφή.....» είπε η Alya, αλλά η Chloe την ξαναδιέκοψε.
«Μιά καρέκλα με εμένα και τον Adrien στην κορυφή και όλοι εσείς από κάτω να μας προσκυνάτε!» είπε η Chloe και μαζί με την Sabrina άρχισαν να γελούν.
«Πάψε!» φώναξε η Alya.
«Γιατί; Τί θα κάνεις; Θα μεταμορφωθείς σε ένα τεράστιο τέρας;» ρώτησε η Chloe κοροϊδεύοντάς την.
«Δεν θα ήθελες να ξέρεις!» είπε η Alya σφίγγοντας τα δόντια.
«Κορίτσια, τί συμβαίνει εδώ; Σας παρακαλώ να μην κάνετε έτσι και στην ώρα της ξενάγησης. Και ηρεμήστε!» είπε η καθηγήτρια Boustier πηγαίνοντας ξανά μπροστά με την καθηγήτρια Mendeleiev την φυσικό.
«Πάντως θα είναι όμορφα, πίστεψέ με! Το Cheese cake πρέπει να δοκιμάσεις. Είναι το καλύτερο από όλα, φίλε!» είπε ο Nino.
«Εντάξει.» είπε ο Adrien με ένα χαμόγελο.
   Έφτασαν στο εστειατόριο. Έξω τους περίμενε η Marline με ένα πλατύ χαμόγελο.
«Γεία σας και καλοσήρθατε στο εστειατόριό μας. Με λένε Marline, είμαι η ιδιοκτήτρια του εστειτορίου και θα είμαι η ξεναγός σας. Είναι τιμή μας να μας επισκέπτεται ένα σχολείο και να παρακολουθεί τον χωρο εργασίας μας!» είπε η Marline και έκανε στην άκρη για να περάσουν.
«Γειά σας κ. Marline είμαι η καθηγήτρια Boustier και από εδώ η καθηγήτρια Mendeleiev και η τάξη μου!» είπε η κ.Boustier πρίν μπούν μέσα, σφίγγοντας το χέρι της Marline. Το ίδιο έκανε και η καθηγήτρια Mendekeiev. Όλος ο χώρος μέσα ήταν στολισμένος. Οι τοίχοι είχαν χρώμα γαλάζιο και οι μώβ κουρτίνες είχαν στην κορυφή λουλούδια. Όλα τα τραπέζια είχαν ρόζ καλύματα και οι καρέκλες ήταν μπλέ. Ο χώρος ήταν τεράστιος. Τα παιδιά τον κοίταζαν με θαυμασμό, εκτός από την Chloe, η οποία χασμουριώταν και λίμαρε τα νύχια της.
«Σε αυτόν τον χώρο έρχονται πελάτες για να απολαύσουν τα φαγητά μας!» είπε η Marline περπατώντας και δείχνοντας τα διάφορα πράγματα.
«Τί άλλο να έκαναν; Να θαύμαζαν τα τραπέζια;» είπε η Chloe ειρωνικά και όλοι την κοίταξαν νευριασμένοι.
«Τί;» είπε η Chloe κοιτώντας τους άλλους με στείμενη φάτσα.
«Chloe σε παρακαλώ η συμπεριφορά σου να είναι καλύτερη!» είπε αυστηρά η κυρία Mendeleiev και η Chloe σταύρωσε τα χέρια της.
«Συγγνώμη για την διακοπή κ. Marline, συνεχίζουμε;» είπε η κ. Boustier με ένα ντροπαλό χαμόγελο.
«Εδώ είναι το μέρος, όπου έρχονται για να φάνε, αλλά και για να απολαύσουν την θέα του Πύργου του Άιφελ.» είπε η Marline βγαίνοντας στο μπαλκόνι, όπου υπήρχαν κι άλλα τραπέζια.
«Σιγά, το ξενοδοχείο του μπαμπά μου έχει ταράτσα με τραπέζια και βλέπουμε καλύτερα από ότι εδώ χαμηλά.» είπε η Chloe κοιτώντας το με αηδία.
«Chloe Boungoir, η συμπεριφορά σου είναι απαράδεκτη! Ούτε λέξη!» είπε η κ. Boustier βάζοντας το δάχτυλό της στο στόμα της. Η Chloe θύμωσε.
«Δεν είναι υπέροχα Chloe;» ρώτησε η Sabrina με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της.
«Α!!!» είπε η Chloe νευριασμένη.
«Τί; Όλα είναι τόσο όμορφα!» συνέχισε η Sabrina καθώς η Chloe την προσπέρασε έξαλη.
«Εδώ είναι το προσωπικό μας!» είπε η Marline πηγαίνοντάς τους στην κουζίνα. Η Marinette παρατήρησε το κατακόκκινο πρόσωπο της Chloe που κόντευε να εκραγεί.
«Η Chloe θα εκραγεί καμιά ώρα!» ψιθύρισε η Marinette στην Alya βάζοντας το χέρι της στο στόμα για να μην την ακούσει η Chloe.
«Αυτό το κορίτσι δεν αντέχεται! Απορώ πώς αντέχει τον εαυτό της! Το εστιατόρειο της μητέρας μου είναι μιά χαρά, αν δεν της αρέσει δεν με νοιάζει! Αν δεν ήθελε να έρθει να καθόταν να κάνει μάθημα στο σχολείο!» είπε η Alya κοιτώντας την Chloe θυμωμένη.
«Τώρα που μας ξενάγησε η κ.Marline, θα χωριστούμε και θα πάρει ο καθένας από μία δουλειά του εστιατορείου. Κάποιοι θα φτιάχνουν τα τραπέζια, άλλοι θα σερβίρουν, κάποιοι άλλοι θα είναι στην κουζίνα και τα λοιπά. Ελάτε σε μία σειρά για να σας πώ τις δουλειές σας.» είπε η κ. Boustier και όλα τα παιδιά έφτιαξαν μία σειρά. Πίσω από την Marinette ήταν ο Adrien. Αυτή κοκκίνησε.
«Juleka, Rose και Sabrina, θα φτιάχνετε τα τραπέζια.» είπε η κ. Boustier και τα κορίτσια έφυγαν. «Κυρία, φαντάστικα ότι θα κάναμε κάτι τέτοιο, για αυτό έφερα μία λίστα για το τί θα κάνει ο κάθε μαθητής για να μην παιδεύεστε.» είπε η Chloe βγαίνοντας από την θέση της και δίνοντας στην καθηγήτρια την λίστα με ένα πλατύ πονηρό χαμόγελο.
«Ευχαριστώ δεσποινίς Boungoir, αλλά έχω αποφασίσει είδη ποιά δουλειά θα κάνει ο καθένας σας.» είπε η καθηγήτρια και η μαθήτρια πήγε μουτρωμένη στην σειρά της.
«Marinette, Alix και Adrien, θα δουλέψετε ως σερβιτόροι. Kim, Max και Chloe, εσείς θα αναλάβετε το καθάρισμα. είπε η κ. Boustier.
«Πώς; Τί εννοείται με την λέξη καθάρισμα; Εγώ δεν κάνω τίποτα και εκτός από αυτό ήθελα να είμαι μαζί με τον Άντριαν.» είπε η Chloe με παράπονο πιάνοντας τον Adrien από το μπράτσο και κολλώντας τον πάνω της. Ο Adrien την κοίταξε με μια έκφραση αμηχανίας ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Η Marinette κοίταξε με μίσος της βδέλα που είχε κολλήσει στον αγαπημένο της.
«Chloe θα κάνεις αυτό που σου λέω! Ο Άντριαν έχει είδη δουλειά, κάνε κι εσύ την δική σου!» φώναξε η καθηγήτρια και η Chloe έφυγε τσαντισμένη.
«Ivan, Mylene και Nino, θα δουλέψετε στην κουζίνα. Και τέλος η Alya και ο Nathaniel, θα βοηθήσουν στην κουζίνα.» είπε η καθηγήτρια. Τα παιδιά την κοίταξαν με απορία.
«Αφού έχετε βάλει είδη παιδιά στην κουζίνα.» είπε ο Nathaniel, με ένα βλέμα βαρεμάρας, που είχε μόνο όραξη για ζωγραφική.
«Για αυτό θα χρειαστούν την δημιουργικότητά σου για νέα σχέδια γλυκών. Όπως και το χάρισμα που έχεις από την μαμά σου στο να φτιάχνεις γλυκά, Nathaniel και Alya! είπε η καθηγήτρια και τα παιδιά της χαμογέλασαν και έφυγαν.
«Τώρα πηγαίνετε στις δουλειές σας. Α! Γειά εσάς τους τρείς έχω κάτι παραπάνω. Ρόλερς! Τα φοράνε όλοι οι σερβιτόροι και οι σερβιτόρες για να πηγαίνουν πιό γρήγορα. Αν και..πιστεύω ότι εσύ δεν θα χρειαστείς.» είπε η Marline βλέποντας ότι η Alix φορούσε δικά της ρόλερ.
«Το ίδιο και για εσάς τους μάγειρες. Μία λευκή ποδιά για να μην λερωθείτε. Και για εσάς τους καθαριστές μία μπλέ ποδιά επίσης για να μην γίνετα χάλια με όλες αυτές τις δουλειές.» είπε η Marline δίνοντάς τους τις ποδιές.
«Μπορείτε να αρχίσετε το σκούπισμα από εδώ και μετά να σφουγγαρίσετε.» είπε η Marline στους καθαριστές. Η Chloe πήρε την σκούπα και την ποδιά. Τα κοίταξε με απέχθια.
«Θα έχετε και κάποιον να σας βοηθάει, τον Taker.» είπε η μαγείρισα και έφυγε μαζί με τις καθηγήτριες σε 3να άλλο δωμάτιο για να συζητήσουν.
«Γειά!» είπε ο Taker με ένα εγκάρδιο χαμόγελο. Ήταν περίπου 18 με καστανά μαλλιά, μελί μάτια, φορούσε μιά πράσινη μπλούζα, ένα μαύρο παντελόνι και ένα μαύρο βραχιόλι. Έβαλε την ποδιά του.
«Ελάτε καλέ, ας ξεκινήσουμε. Το πάτωμα δεν θα σκουπιστεί μόνο του.» είπε ο Taker και ξεκίνησε να σκουπίζει. Η Chloe τον κοίταξε μην πιστεύοντας τα λόγια του.
Εν τω μεταξύ η Marinette και ο Adrien φορούσαν τα ρόλερ.
«Άντε καλέ παιδιά θα νυχτώσουμε, και πρέπει να μάθετε να πατινάρετε κι  όλας!» είπε η Alix πατινάροντας γύρω τους και μετά προχώρισε.
«Είναι εύκολο, κοιτάξτε.» είπε η Alix δείχνοντάς τους. Ο Άντριαν αφού τα φόρεσε κατάφερε να κάνει δύο βήματα. Αντιθέτως η Marinette δεν μπορούσε ούτε να σηκωθεί. Κάθε φορα που προσπαθούσε έπεφτε κάτω.
"Δεν είναι και πολύ διαφωτιστικός ο τρόπος που μας δείχνει απλά πατινάροντας!" σκεφτηκε η Marinette προσπαθώντας να ξανασηκωθεί.
«Τελικά και το σκούπισμα έχει πλάκα! Σαν να βλέπω κομωδία είναι!» είπε η Chloe γελώντας χαιρέκακα πρός την Marinette. Το κορίτσι την κοίταξε με μίσος.
«Έλα Marinette, θα σε βοηθήσω!» είπε ο Adrien πιάνοντάς την από τα δύο χέρια και σηκώνοντάς την. Τα ρόλερ της Marinette κύλησαν και έπεσε πάνω στον Adrien. Η κοπέλα τον κοίταξε ντροπαλά και χαμογέλασε. Ο Adrien γέλασε.
«Είναι εύκολο! Να προσπάθησε να περπατήσεις, μην ανησυχείς θα σε κρατάω.» είπε ο Άντριαν πιάνοντάς την από την μέση. Η Marinette τα κατάφερε, αλλά όταν την άφησε αυτή έπεσε.
«Πώς προχωράς με αυτά τα πράγματα, όλο κυλάνε!» είπε παραπονεμένα η Marinette καθώς σηκωνόταν. Ο Adrien πήγε κοντά.
«Τουλάχιστον έμαθες πώς να σηκώνεσαι!» είπε το αγόρι με ένα μικρό γελάκι. Η Marinette του χαμογέλασε.
«Έλα θα ξαναδοκιμάσουμε.» είπε ο το ξανθομάλικο αγόρι κρατώντας την πάλι από την μέση. Η Marinette νιωθοντας τα χέρια του πάνω της νόμιζε ότι ήταν στα σύννεφα.
«Παιδιά κοιτάξτε!» είπε η Alya καθώς παρακολουθούσε από το παραθυράκι στην πόρτα της κουζίνας. Όλοι έτρεξαν στο παραθυράκι. Ο Nathaniel με το που είδε τον Adrien να πιάνει την μέση της Marinette, έφυγε θυμωμένος. Ακόμα είχε συναισθήματα για εκείνη, παρ'όλο που δεν τα έδιχνε αυτά βρίσκονταν ακόμη στον πάτο της ψυχής του.
«Υποθέτω πώς τώρα η κοπελιά δεν βρίσκεται σε αυτό τον κόσμο!» είπε η Alya με ένα πονηρό ύφος καθώς τους είδε να προχωρούν μαζί χέρι-χέρι.
«Ένα ξέρω ότι τώρα η Marinette είναι πολύ χαρούμενη. είπε ο Nino φτιάχνοντας το καπέλο του.
«Ναί...!» είπαν όλοι ταυτόχρονα παρατηρώντας τους. Η Marinette κατάφερε να πατινάρει και ο Adrien τώρα της μάθεναι πώς να κάνει στροφές. Πιασμένοι χέρι-χέρι πέρναγαν ανάμεσα από τα τραπέζια. Η Chloe βλέποντάς τους αηδίασε.
«Πάει η κομωδία, έγινε τραγωδία! Θα βγάλω σπιράκια!!» είπε η Chloe φτιάχνοντας μια έκφραση απέχθιας στο πρόσωπό της.
«Έτοιμη;» την ρώτησε ο Adrien.
«Πάντα...! Ε..εννοώ..ναί!» απάντησε η Marinette προσπαθώντας να  καλύψει αυτό που είπε. Το αγόρι άφησε το χέρι της. Η Marinette προχώρισε και πέρασε ανάμεσα από όλα τα τραπέζια με ευκολία. Καθώς πήγαινε να επιστρέψει στην θέση της δεν μπορούσε να σταματήσει.
«Adrien! Πρόσεχε!» τον ποειδοποίησε, αλλά ήταν πολύ αργά. Τον έριξε κάτω κι αυτή έπεσε πάνω του. Οι άλλοι στην κουζίνα γέλασαν καθώς η Marinette κοίταζε τον Adrien με γουρλωτά μάτια και είχε γίνει κατακόκκινη. Η Alix σταμάτησε να πατινάρει και έκατσε στην πόρτα της κουζίνας.
«Τους βοήθησα πολύ!» είπε το κορίτσι με τα κοντά άγρια μαλλιά με ένα γελάκι. Δεν τους έδειξε τίποτα για να τα καταφέρουν μόνοι τους, και οι δυό μαζί.
«Ο καλύτερος τρόπος για να περάσουν λίγο χρόνο οι δυό τους! Καλό σχέδιο Alix!» είπε η Alya καθώς έβγαινε από την κουζίνα με ένα πλατύ χαμόγελο.
   Ο Adrien βλέποντας την Marinette κόκκινη, κοκκίνησε και της χαμογέλασε και  σηκώθηκαν μαζί.
«Εμ...δεν μου έδειξες τα φρένα...» είπε η Marinette ντροπαλά.
«Γυρίζεις το ρόλερ στο πλάι ή κάνεις όλο και πιο μικρούς κύκλους για να σταματήσεις. Να έτσι.» της είπε ο Adrien δείχνοντάς της και τους δύο τρόπους.
«Έτσι;» είπε η Marinette σταματώντας λίγο παρτσακλά. Ο Adrien την έπιασε για να μην πέσει.
«Ναί έτσι, περίπου. Λοιπόν τώρα είμαστε έτοιμοι.» είπε ο Άντριαν κοιτώντας τα μπλέ της μάτια.
«Είναι τόσο ρομαντικό!» είπε η Rose με γουρλωτά μάτια καθώς τους παρακολουθούσε κι αυτή.
«Συγγνώμη, αλλά εδώ δεν είναι μέρος για να κάθεσαι.» είπε στην Chloe ο Taker ήρεμα.
«Δεν με νοιάζει αυτή η δουλειά είναι για άλλους όχι για εμένα!» είπε η ξανθομαλλούσα αδιαφορώντας.
«Γιατί αυτοί οι δύο είναι μόνοι τους;» ρώτησε η Chloe έξαλη.
«Για τον ίδιο λόγω που είμαστε κι εμείς μόνοι μας. Υπάρχει κάποιος εδώ που ενδιαφέρεται για εσένα.» είπε ο Kim με ένα πονηρό χαμόγελο.
«Πού είναι; Δεν τον βλέπω;» είπε η Chloe βάζοντας το χέρι στο μέτωπο και κουνώντας πέρα-δώθε το κεφάλι της κάνοντας ότι τον ψάχνει.
«Δεν βλέπω κανέναν να ενδιαφέρεται. Το μόνο που βλέπω είναι τον Adrien μαζί με αυτή την φουρνάρισα!» είπε εξοργισμένη. Η Chloe κοίταξε γύρω της. Μόνο αυτή κι ο Kim βρίσκονταν στο ίδιο μέρος.
«Φύγε!» είπε η Chloe καθώς θυμήθηκε τί της είπε πρίν ο Kim και τον έσπρωξε μακρυά.               
«Τί συμβαίνει εδώ;» ρώτησε ο Taker  καθώς άκουσε τις φωνές.
«Τίποτα και να μην σε νοιάζει, γύρνα πίσω στην δουλειά σου!» του απάντησε η κοπέλα θυμωμένη.
«Συγγνώμη αλλά πρέπει κι εσύ να γυρίσεις στην δουλειά σου. Μπορεί να μην την κάνεις καθημερινά, αλλά πρός το παρόν εφ' όσον είσαι καθαρήστρια πρέπει να την κάνεις!» είπε ο Taker αυστηρά καθώς έπερνε την δουλειά του στα σοβαρά.
«Εγώ δεν κάνω άλλο αυτή την ταπεινωτική δουλειά. Άσε που είναι και για τους κατώτερους!» είπε η Chloe σταυρώνοντας τα χέρια της.
«Δεν είναι καθόλου ταπεινωτική δεσποινίς μου και εκτός από αυτό, πιστεύεις ότι είσαι ανώτερη από τους άλλους;» ρώτησε ο Taker νευριασμένος.
«Φυσικά και είμαι! Είμαι η κόρη του Δημάρχου και για αυτό επειδή έχω αυτή την θέση απαιτώ να γυρίσεις στην δουλειά σου!!» είπε η Chloe έξαλη. Τα παιδιά ακούγοντας τον καβγά μαζεύτηκαν γύρω τους.
«Αυτό δεν είναι καν θέση! Επιπλέον, άνθρωποι βγάζουν έτσι το ψωμί τους. Εσύ μπορεί να έχεις συνηθίσει στην πολυτέλεια, αλλά άλλοι δεν τα έχουν όλα αυτά!» της απάντησε και έφυγε θυμωμένος. Όλοι κοίταξαν με θυμό την Chloe, εκτός από την Sabrina, που έκατσε δίπλα της να της συμπαρασταθεί α
«Τί κοιτάτε έτσι;» είπε η Chloe  βλέποντας το ύφος τους.
«Α! Πόσες φορές έχεις δουλέψει σκληρά και πόσες φορές σε έχουν κοροϊδέψει για το επέγγελμά σου. Αυτό θα είναι ένα παιχνιδάκι για τα μικρά μου ακούμα! Πέτα μακρυά μικρό μου ακούμα και δώσε σε αυτόν τον επιστάτη την εκδίκηση που θέλει!» είπε ο Hawkmoth και το ακούμα που μόλις είχε δημιουργηθεί πέταξε μακρυά.
«Τί θράσος που είχε! Κανείς δεν σκέφτεται τους άλλους πιά!» είπε ο Taker καθώς περπατούσε στο δρόμο. Το ακούμα πλήσιασε και μπήκε μέσα στο βραχιόλι του. Το σχήμα της πεταλούδας εμφανίστηκε στο πρόσωπό του.
«Λοιπόν εγώ νοιάζομαι για εσένα. Changer, είμαι ο Hawkmoth, αυτό το μικρό κοριτσάκι σε ταπείνωσε για αυτό σου δίνω την δύναμη να μεταμορφώνεσαι σε ότι θέλεις και να τους μετατρέπεις όλους σε ότι θές. Μόνο που θέλω ένα μικρό αντάλλαγμα.» είπε ο Hawkmoth με ένα πονηρό χαμόγελο.
«Κανένας δεν θα ξαναταπεινώσει κανέναν! Όλοι θα μεταμορφωθούν σε αυτό που είναι!» είπε ο Taker και ένα μοχθηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του. Μαύρες λάμψεις τον τύλιξαν. Τα μαλλιά του πήραν μιά άγρια μορφή και η στολή του ήταν μαύρη με πολλά περίεργα σχήματα διαφορετικών χρωμάτων. Στο πρόσωπό του εμφανίστηκε μιά μαύρη μάσκα και το βραχιόλι του έγινε μώβ. Μόλις μεταμορφώθηκε κοίταξε το βραχιόλι του και μετά χαμογελασε πονηρά.
«Chloe...ετοιμάσου!» είπε ο Changer καθώς κατευθυνόταν πρός το εστιατόρειο. Μόλις έφτασε συνάντησε στην εξώπορτα τις καθηγήτριες και την κ. Marline
«Συγγνώμη, αλλά γίνεται εκπαιδευτική εκδρομή και για αυτό είναι κλειστά.» είπε η μαγείρισα βλέποντας ότι πήγαινε να μπεί μέσα.
«Κι εγώ ήρθα για να τελειώσω κάτι! είπε ο Changer και τις μεταμόρφωσε σε σκίουρους.
«Να φοβήσετε κάποιον άλλο μικρά σκιουράκια!» είπε ο Changer και με ένα χαμόγελο μπήκε μέσα. Τα σκιουράκια διασκορπίστηκαν τρομαγμένα. Ο Changer μεταμορφώθηκε στην Chloe.
«Τέλεια!» είπε με την φωνή της Chloe και προχώρισε.