Chapter 14: Forced Apology?

118 4 0
                                    

Kentaro's POV

Kanina pa ako nandito sa bench, sabi ni Loraine 5:00 daw ang dismissal ni Chrizella pero 5:30 na eala parin sya

Ano na kayang nangyari sa asawa ko? Bigla akong napangiti.

The truth is I don't know how and why did she forget about me. Una kong nakilala si Chrizella or known as Ella when I was 5 years old tapos 4 years old sya.

Binabantayan ko lagi sya pag may check up yung Kuya nya kasama ang parents nya.

Lagi kaming naglalaro kasama si Kuya Chris and Kenjie my dongsaeng (younger sibling).

Our favorite game is kasal kasalan, ako si Groom si Ella ang bride, si Kuya Chris naman ang pari habang si Kenjie ang best man, that's why I always called her Wifey akala ko makikilala nya ako ng dahil dun pero hindi.

We're so happy but then when I was 12 years old kailangan naming umalis papuntang Korea due to personal reasons.

Ella was crying out loud that evening sa bahay namin ng nagpa despedida party ang pamilya, pati si Kuya Chris malungkot din

I promise to them na babalik ako, babalikan ko sila.

Pero iyak parin ng iyak si Ella wala akong magawa, kahit gusto kong mag stay hindi pwede, kaya kahit masakit umalis parin kami

I smile bitterly thinking of that night, sana naagahan kong umuwi sana mas matagal ko pang nakasama si Kuya Chris at sana hindi parin ako nakalimutan ni Ella

"Hey what are you doing here?" Napalingon ako sa taong nagtanong sa akin, if I'm not mistaken si Yuna ito,

"Waiting for my wife" nakangiti kong sagot, tumabi naman sya sa akin.

"Ang lalim ng iniisip mo, kanina pa kaya kita tinatawag, okay ka lang?" Muli nitong tanong tumango tango ako

"Have you seen Chrizella? Kanina pa kasi ako dito eh, ang pagkakaalam ko 5:00 ang uwian nila pero wala pa sya" ngumiti naman sa akin si Yuna at tumayo kaya nagtaka ako

"Chrizella, yung scholar? Parang nakita ko siya papunta sa green park" sagot naman nito kaya hinablot ko yung braso nya na kinagulat nya

"Can you show me the Green Park? Kanina pa kasi ako nag aalala eh" ngumiti naman sya sa akin at tumango

"Then let's go!" Masigla nitong sabi kasabay ang pagpulupot ng kamay nya sa braso ko na kinagulat ko.

Friendly lang siguro sya diba? Hay hayaan na nga

Pagdating ko sa Green Park tumambad agad sa akin si Wifey na nagpupumiglas sa lalakeng mukhang unggoy, diko alam ang naramdaman ko para bang biglang uminit ang ulo ko at sobrang bigat ng pakiramdam ko

I also feel my heart pounding so fast and abnormally, shit! I can't control my emotions. I started to feel dizzy, but when I overcome my dizziness lumapit agad ako sa kanila.

"Let go!" Rinig kong sigaw ni Ella

"Forgi-" diko na sya pinatapos at sinuntok ko na agad ang panga nya na dahilan para ma out of balance sya at natumba sa lupa

Nag death glare muna ako sa kanya at tinignan si Ella

"Wifey okay ka lang?" Nag aalala kong tanong

Halata parin sa mata nya ang gulat pero tumango din naman sya kaya nakahinga ako ng maluwag, I smile and stroke her hair

"Tara na Kentaro umalis na tayo-" naramdaman ko nalang ang pagkasalampak ko sa lupa, napahawak ako sa panga ko at napadura, blood?!

Tinignan ko ng masama yung lalakeng sumuntok sa akin, grabe dinungisan nya yung mukha ko.

Yuna's POV

Omg nasuntok si crush ni Successor! What to do!

Ako nga pala si Yuna Marisse Pascual, and yes siguro obvious naman diba? Crush ko si Kentaro hihihi

"Ano ba Jimmy!" Sigaw ni Scholar yung asawa kuno ni Kentaro, buti naman sana kung totoo, as far as I know nagkukunwari lang siguro sila, siguro?

Pero kahit na, I still like kenmaloves like duh

"Eh sya yung nauna eh!" Sigaw naman ni Jimmy na halata parin ang putok sa bibig nya

"You're hurting my wife! What am I supposed to do!" Sigaw naman ni Kentaro, wife? bakit ang sakit pakinggan?

"I'm not hurting her, I'm just saying I'm sorry!" Sagot naman ni Jimmy, sinamaan naman sya ng tingin ni Kentaro at tumayo

"You're apologizing? But you can never say you're sorry in a nice way if you're forcing her!" Naiinis na sigaw ni Kentaro, bigla namang napatungo si Jimmy

"K fine! Umalis na nga kayo baka nakalimutan nyong school ko to! Alis!" Napailing nalang si Scholar at inalalayan si Kentaro na maglakad kaya sumunod nalang ako

Hinawakan ko din yung braso ni Kentaro, di nya naman ito tinanggal kaya napangiti ako

"Bakit mo hinahawakan si Kentaro?" Masungit na tanong sa akin ni Scholar. c

"Tinutulungan lang kita" sagot ko naman sa kanya kaya kumunot ang noo nya

"Umuwi ka na nga kaya ko na ito, look what you are doing nakapulupot na ang kamay mo sa braso ni Kentaro" naiiritang sabi ni Scholar pero diko sya pinakinggan, at nagpatuloy lang sa paglakad

I hear her tssed pero di naman nya na ako pinansin hanggang sa makalabas kami ng campus. Nagpara sya ng taxi at sinakay nya dun si Kentaro at nilingon ako

"Uuwi na kami sa bahay NAMIN, kaya umuwi ka na din" inemphasize nya talaga yung word na "NAMIN" halata parin ang inis sa Boses nya kaya inirapan ko nalang sya. Wait bahay namin? So nakatira sila sa iisang bubong? Omg no way!

The Promise (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon