Chapter 41.2 - Years Later (part 2)

169 6 12
                                    

Riolyn's POV

Dalawang linggo ko na syang di tinatawagan... di tinitext... di kinakausap sa skype, o sa anumang SNS. Nag-away na naman kasi kami eh. Ewan ko ba... palagi naman kaming ganito eh... away nang away kahit sa mga simpleng bagay lang.  Pero, 'yung totoo, miss ko na sya... as in miss na miss.

[cellphone ringing]

Eto na naman sya... tumatawag na naman. Gusto ko nang sagutin pero pinipigilan ako ng pride ko. Pero... di ko na talaga kaya. Miss na miss ko na sya. :(

"Hello?" sagot ko sa cellphone ko.

"Riolyn!"

At alam ko sa boses nya na masaya siyang sinagot ko ang tawag niya.

"I'm sorry." inunahan ko na sya.

"No. I'm sorry." pag-insist niya.

Napa-smile nalang ako kasi alam kong kung mag-insist na naman ako na ako ang dapat magsosorry, mag-aaway na naman kami.

"So how are you doing there? Is everything OK now for your comeback?" pangumusta ko sa kanya.

Narinig ko syang nag-chuckle sa kabilang linya.

"Oh, anong nakakatawa?" tanong ko sa kanya.

"Nothing. I just really miss you... so much!" sabi nya tapos bigla lang, narinig kong nagsigh sya. "I wish I could fly back there in Philippines now to see you." sabi nya with sadness sa boses niya.

Kinilig ako sa sinabi niya. >//////< Pero hindi ko pinahalata 'yun. Ewan ko ba... siguro, ayoko lang maging showy sa pagmamahal ko sa kanya kahit na mukha akong sasaeng sa kanya nung nasa highschool pa ako. Wait... clarification lang, di ako sasaeng... mukha lang sasaeng dahil sa paraan ko raw ng pagtitig kay Key sa mga panahong 'yun. Sabi ni Key, nakakatakot daw ako nun kaya ayaw na ayaw nya sa akin. -_-" Pero, wala syang nagawa sa huli kungdi ang mahalin din ako. <3

"Ang OA mo Key. 'Wag ka ngang drama dyan... di bagay sa'yo eh." saway ko sa kanya.

Sinaway ko sya kahit ayoko namang sawayin sya. Gusto ko ang mga sinabi niya... kinilig nga ako dun eh. Pero mas kinilig ako sa sunod niya na sinabi.

"I love you." out of nowhere na sabi nya.

Boom! Saan nanggaling 'yun? Kailan pa naging masyadong cheesy si Key? O_O Ngayon lang ata. Ano kayang nakain nito at sinabihan ako ng 'I Love You'? Oo... boyfriend ko sya pero ni minsan, di ko pa sya narinig na sinabi 'yun sa akin... panay 'I Like You' lang kasi ang sinasabi nya noon eh. Pero ngayon... WHHAAAAAHHH!!! Sasabog na ata ang puso ko! >//////<

Gusto ko syang tanungin kung bakit nya sinabi 'yun sa akin at kung bakit ngayon nya lang sinabi ang mga katagang 'yun sa akin... pero hindi 'yun ang lumabas sa bibig ko.

"I love you too." sagot ko sa kanya.

Narinig kong nag-chuckle sya ulit sa kabilang linya.

"Take care of yourself always... OK? Just tell me if you need my help with your work. You know that I'm also good in fashion designing right?" sabi niya.

"Yeah... I will, and yeah... I know that you're a fashionista." sabi ko with a slight snob sa kanya... eh kasi naman, lagi nya kasing parang pinapamukha sa akin na magaling syang fashion designer at parang nakikipagkumpetensya sya sa akin. >.<

"Hehehe! So... goodnight. Sweet dreams my love. I love you." at bigla na naman akong kinilig nang sobra sa sinabi nya... mahihimatay na ata ako dio.

"Goodnight... I love you too." sagot ko.

"Bye..."

"Bye."

At dun, natapos din ang phone convo namin ng minamahal kong diva. Hihihi! xD Mahal ko talaga sya... at wala akong balak na pakawalan sya, kahit na away pa kami nang away. Mamahalin ko sya magpakailanman. <3

Hansel's POV

May game si Minho ngayon kaya nandito ako ngayon sa Seoul. Pero kailangan kong magsuot ng damit na matatakpan ang mukha ko... anytime pwede kasi akong sugurin ng mga sasaengs eh pag nakita nila ako.

Naglalaro si Minho ng soccer (as always) pero mga celebrity lang ang kasama niya sa laro. Di naman kasi 'to pang professional game eh gaya ng FIFA. Pero ang galing ni Frog Prince ko... naaamazed talaga ako sa husay nya sa soccer. xD The best!

Seconds nalang ang natitira sa laro. Tie ang magkabilang team... parehong 3 goals ang nakamit nila. Ngayon, na kay Minho ang bola... grabe na ang tensyon... naghihiyawan na ang mga fans.

10...

9...

8...

7...

6...

Please naman Minho... ipasok mo na... go! Kaya mo 'yan.

5...

4...

3...

2...

1...

GOAL!!!

WHOOOOHHH!!! Nanalo sila ni Minho kaya di ko napigilan ang sarili ko at napatalon ako sa upuan ko at sumigaw.

"Whoooohhh!!! That's my boyfriend!!! I LOVE YOU!!!! You're the best!!!" sigaw ko sa kanya na nasa field pa.

Bigla lang, naramdaman kong parang tumahimik ang paligid ko. At dun, nalaman ko ang pagkakamali ko nang biglang may sumigaw.

"Kyaaaa!!! She's that b*tch that Minho oppa is dating!" galit na sigaw ng isang sasaeng.

Talaga naman oh! Mababatukan ko talaga 'tong mga sasaeng na 'to. >.<

Napatingin ako sa direksyon ni Minho na kasalukuyan ding nakatingin sa akin. Humihingi ng tulong ang mga mata ko sa kanya. 'Yung totoo, di ko talaga alam kung anong gagawin ko. Kaya naman nagulat nalang ako sa ginawa nya.

Pumunta sya sa table ng commentator sa gilid. At gamit ang microphone na inagaw nya dun, nagsalita sya.

"Guys, ladies and gentlemen, may I have your attention please?" panguna nya. "That girl who's wearing a thick coat with a hood... yes, she's the girl I'm dating. She's my girlfriend." at bigla nalang naghiyawan ang mga tao dun... may iba na kinilig at 'yung iba ay parang gusto na nila akong patayin, lalo na 'yung mga sasaengs. "I know..." at nang nagsimula ng magsalita ulit si Minho ay tumahimik na ulit ang paligid. "...this must be shocking on your part since your oppa or hyung is having a girl in his life already. But... this is life guys. All of us fell inlove for someone whom we wanted to spend our whole lifetime with. I hope you do understand. If you really do love me, then you'll support my happiness. And my happiness is to be with her." sabi ni Minho habang tinuro ako.

Na-touch ako sa sinabi nya kaya hindi ko napigilan ang mga luha ko... napaiyak ako sa saya. :')

Natapos si Minho sa speech nya at lumapit sya sa kinaroroonan ko habang pinanonood lang kami ng mga tao na parang isa kaming koreanovela. -_-"

"Are you enjoying the game?" tanong nya sa akin with a smile nang nakalapit na sya sa akin.

Tumango lang ako bilang sagot sa kanya... di pa kasi ako makasalita dahil sa kakaiyak ko sa ginawa ni Minho. Napakasaya ko lang... as in! Words can't describe what I truly feel. Sa ginawa lang nyang ito, pinatunayan lang nya sa akin kung gaano nya talaga ako kamahal. At dahil dito, wala na akong balak pang pakawalan sya sa buhay ko. <3

----------------------------------------------------------------------

Finally updated after a long time. Weee!!! Masyado kasing busy sa school guys eh. Mahirap talaga 'pag graduating.  -_-" Pagpasensyahan nyo na po. Don't worry, malapit na po tayo sa END. Thanks for reading guys! xD

Follow me @hanchanah_97

You Are My Music (SHINee fanfic) [TO BE EDITED]Where stories live. Discover now