ေဟာ ေရာက္လာပါၿပီ...
စက္ဘီးယူမလာဘူးလား ဒီေကာင္က...
"မင္းစက္ဘီးေရာ"
"ဟီးး ငါ့စက္ဘီးက ဘီးေလမ႐ွိလို႔ အဲ့ဒါမင္းစက္ဘီးေနာက္က ဒီတစ္ေန႔လိုက္မယ္"
"မင္းနင္းရမွာေနာ္"
"ေအးပါကြာ သူ႔စက္ဘီးေနာက္က တစ္ခါတစ္ေလေလး လိုက္စီးပါတယ္..ကိုယ္ပဲ အျမဲစက္ဘီးနင္းရ"
"ပြစိ ပြစိလုပ္မေနနဲ႔ ျမန္ျမန္နင္း က်ဴ႐ွင္ေနာက္က်မယ္"
"မင္းခြက္ႀကီးကို ေတြ႔ခ်င္လို႔မလား(crush><)"
ေဒါက္...
"အာ့ ေခါင္းကိုေခါက္ရလားကြ"
"မင္း ဘိုးေအ ခြက္လား"
"ငါ့ဘိုးေအ ခြက္ မဟုတ္ဘူးေဟ့..မင္း ခြက္"
"တိတ္စမ္း ဒီေနရာကေန က်ဴ႐ွင္အိမ္ကို ကုန္းေညာင္းမေလွ်ာက္ခ်င္ရင္ ပါးစပ္ပိတ္ထား...ၿပီးေတာ့ မဟုတ္တာေတြ လိုက္မေျပာနဲ႔ Chen...တစ္ျခားသူေတြ ၾကားရင္ တစ္မ်ိဳးထင္သြားမယ္"
"ငါကစတာပါကြာ မင္းကလည္း ဟီးး ဒါေပမယ့္ ဟိုကေတာ့မင္းကို တကယ္ခြက္ေနတာကြ"
"KimChen"
"ေတာ္ၿပီ တကယ္မေျပာေတာ့ဘူး"
"မေျပာနဲ႔ေတာ့"
ခြက္..ခြက္..
ေန႔တိုင္း အဲ့ ခြက္ ဆိုျပီးပဲ စေနၾကတာ...
မသိရင္ ကိုယ္ကပဲခြက္ေနသလို...
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ စာေသခ်ာ မသင္ၾကဘူး...
ဟိုဘက္က ကာယကံ႐ွင္ၾကားသြားရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႐ွက္စရာေကာင္းလိုက္သလဲ...
"ေရာက္ၿပီ"
က်ဴ႐ွင္သင္ရမယ့္ ဆရာမအိမ္ေ႐ွ႕မွာ ရပ္သြားေသာ စက္ဘီးေလး...
ဆရာမအိမ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္က တစ္လမ္းတည္းအတူျဖစ္သူ...
သြားရလာရအဆင္ေျပတာ့ေပါ့...
က်ဴ႐ွင္ေျပာပါတယ္...><
စာက်က္သံေတြကေတာ့ ျခံအျပင္ကိုေတာင္ ပ်ံ့လြင့္ထြက္လာေလရဲ႕..
"မင္းသြားႏွင့္ ငါပဲ စက္ဘီး သြားထားလိုက္ေတာ့မယ္"
"ေအးေအး Chen..ငါသြားႏွင့္မယ္"
YOU ARE READING
Obviate Difficulties By Love
FanfictionKaiSoo[Boy×Boy] #sweet#romance#angst By EriGom_Thaw_Thaw
