Ms. A: Si Twila at Vlad lang ang ihahighlight ko dito, (charet, highligjt daw! Anue yun?😂) Di ko kasu alam anong isusulat ko kapas sa side nila Aqua na. Continue reading, you'll understand my point... Twiphelle moments😂💕💞😍
Twila's POV
Pano na to? I can't do anything! Ayaw kong mapahamak sila, ayaw kong masaktan sila dahil kaibigan ko sila, at naiimpluwensyahan lang sila sa lason na yun.
Pero bakit naganyan din si Razer? Di naman siya umiinom ng lason ah!
The beasts are so scary. But they're not attacking yet.
Umusog ako ng konti kay Vlad. "What are we going to do now?" Bulong ko. He shrugged. Shezt.
"Uy, anong bulong-bulong niyo dyan?" Toxic said. "Ano? Di niyo kami kaya? Nakakahiya naman!" She said. Tumingin ako kay Vlad, hoping he has a plan. Wala akong alam tungkol sa lason na yan, and di ko kayang kalabanin silang dalawa... Napalapit na ako sakanila eh.
"We need to get the Cure." Bulong ni Vlad. Ha? Anong cure?!
"Flame, Ian, Aqua. Twila and I will find the cure, kayo na bahala dito, wag niyong saktan sila Toxic and Razer." Bulong ni Vlad sakanila.
"Wag nga kayong mag-bulungan jan!" Sigaw ni Razer. Vlad held my hand. I looked at him... "Walang forever!" Sigaw ni Razer and the beasts started running towards us. Tumakbo na din kami palayo, Ian covered themselves with ice so avoid the beasts attack, Aqua covered the door with water para hindi makalabas ang Beasts para habulin kami.
"Where are we suppose to find the cure?" Tanong ko. He looked at me.
"Cloveriosse Mountain." Tipid niyang sabi. 'San naman yan?! He raised his hhand and pointed something... I don't see any--- ng mahawi ang clouds, dun ko naaning ang mountain. Wew, ang layo, and it's freaking high!
"Ang layo!" Reklamo ko. He looked at me with a serious look.
"Do you want to save your friends or not?" He said coldly, napalunok naman ako ng isang litrong laway at dahan-dahang tumango. He started to walk. Kaya siyempre humabol ako, 'yokong maiwan, katakot kaya dito!
Ang bilis namang maglakad nito, palibhasa ang taas ng legs! Kaya ang bilis ko ding maglakad.
Lakad
Lakad
Lakad
Lakad
Lakad
"Grrr."
A-ano yun? Napakapit ako sa T-shirt ni Vlad. Kaya napatigil siya. Then, 2 big beasts showed up. Their fur is color black, they are super big, their fangs overlapped their mouths, their c-claws are super long, t-their eyes are color red.
"Shit." He cursed, he held my hand and we ran together as fast as we could. Bakit kami tumatakbo? We can fight them.
"No we can't." He said, hingal-hingal niyang sabi. Nakakabasa nga pala to ng isip. Kaya sineal ko ang isip ko.
"Why?"
"Dark people will know were here. All we can do now is run." He said and we ran together as fast as we could. Letse nakakapagod putspa!
Until wala ng naghahabol saamin, siguro napagod. Letse, eh ako. Halos mawalan na ako ng hininga! Nakakapagod ang fun run na yun ah! Hindi ako na-inform!
"W-what are those creatures?" Tanong ko ng maalala ko na di ko alam ano yung mga yun.
"They're called, Silvans. An ordinary beast." Napa-'ahh' naman ako sa sinabi niya. Pero teka... If regular beasts yung silvans, may higher level pa? Matanong nga.
"S-so, may mas higher level pa?" Kinakabahan kong sabi. He eyed me. At dahan-dahang tumango, tumigil siya sa paglalakad at tiningnan ako.
"Kung makakalayo na tayo dito, pwede na tayong lumaban. And don't worry. I will protect you no matter what." Sabi niya. At mas hinigpitan ang pagkahawak sa kamay ko. Nalalimutan kong magkahawak pa pala ang kamay namin. Hawak kamay~ di kita iiwan sa paglakbay~💕😂
I felt safe when he said that. I'm relieved. Kaya nagpatuloy na kaming maglakad, magkahawak ang kamay.
***
Halos 4 na oras na kaming naglalakad ni Vlad. At mabuti nalang, malapit na daw kami. Nasa tuktuk daw kasi ang cure na to, its a bomb. Oo bomb siya, isang flower bomb. Para siyang smoke bomb daw, so itong flower bomb, ihahagis namin sa dalawang yun. And as soon as malanghap nila ang smoke, they will go back to normal.
Then I heard something... Kaya I looked around. Nothing mysterious. Kaya humabol ako kay Vlad.
"Uhm... Vlad?" I said, kaya napatingin siya saakin habang naglalakad pa rin. Where are we suppose to find that bomb?" I asked.
"Fleriya Kingdom." Tipid niyang sabi. Sa tuktuk may kinngdom? Huweeeeh!
"What kingdom?" I asked again. He stopped kaya nabunggo ako sa likod niya. Ang tigas ah! Ang sakit ng noo ko. Kaya hinimas ko yun. Humarap naman si Vlad. He took my hand and kissed my forehead.
O__O
>///////////////<
"You'll see." He said at nahihiyang naglakad mg mabilis, namumula nga siya eh! Sabi niya no touch muna kasi wala pang kami, pero ano yun???
Wala sa sarili akong napahawak sa noo ko, at napangiti habang namumula. I'm as red as a potato! Potato na kinulayan ng red! Para maiba, sabi ni Otor😂
Ng namalayan kong malayo na pala si Vlad, agad akong tumakbo para humabol. Nasa-likuran niya lang ako, dumistansya ako ng konti, para kung hihinto nanaman siya, di ako mabubunggo sa matigas niyang likod.
At tama nga ako, huminto siya. Kaya hindi ako nabunggo sa likod niya. Pero ang ikinataka ko, bakit siya huminto sa harap ng isang napakalaking bush?
---
To be continued
Soooo. Pabitin muma siguro magrereklamo kayo, kasi sa tagal kong hindi nag-update pinabitin ko pa😂 hinati ko kasi sa tatlo tong part na to, para may pang ibang chapters at di na ako mag-aabalang magsulat😂 Tinatamad na talaga ako, di nnga ako naligo kahapon😂 Secret lang natin Lemuriatics😂
HAPPY 60+K GUYS OMOGHOOOOD!!!!! ROAD TO 100K NA TAYO MGA MAHAL KOOOO😍😍😍😍 SALAMAT SA LAHAT MG NAGBABASA!!! TEKA LANG BAKIT NAKA-CAPS TOOOO! WALA LANG FEEL KO LANG MAG CAPS! KASI ANSHAYYA KOOOO! SALAMAT PO TALAGA SA LAHAT NGNAGSUPPORT KAHIT ANG PAGONG NG UPDATE😂 Di na nga mag-caps para akong galit eh😂 salamar sa lahat! Mahal na mahal ko kayo! See you next update!😘😍💕
Extra:
Ang sad ko ngayong araw😢 May mommy, daddy, at baby pimples na ako😢 Isang pamilya talaga😢 Yojong mag-multiply sila😭 Di na flawless si face😭 May my flawlessness rest in peace😢
Loko-loko talaga ako😂
LABYU ALL LEMURIATICS!😘😍💕 Mahal na mahal na mahal na mahal ko kayoooo~😘😍💕
Phb rl
-Ms. A😘😍💕
YOU ARE READING
Lemuria Academy: The Lost Princess of Infinia
Fantasy[COMPLETED - BUT NOT REVISED] ~*~ Ordinary That's what she thought she is Incomplete identity Confused with who's the enemy Burdened with a responsibility A story about to unveil ahead A lost royalty Who they thought was dead Crying loudly The peopl...
