Hatırlatma;
O an aklıma çok kötü bir detay geldi Defne.. eğer 6 aydır yoksa Defne'nin intihâr ettiğinden ve başına gelen taciz olayından haberi yok. Ben bunu nasıl söyleyeceğim? Diye düşündükten sonra Emir sanki aklımı okumuş gibi "Defne, o nasıl" diye sordu.
O anda sanki Uraz da ben de aynı şeyi düşünmüş gibi birbirimize baktık.
-----------------------------------
Bir süre Uraz ve ben birbirimize baktık. Normal olarak ne deyecegimizi bilmiyorduk.
(Uraz'in agzindan)
Kendimi Emir'in yerine koymaliyim ama ben Emir'in yerinde olsaydım. Yalanları değil gercekleri duymak isterdim. Hem su an yalan söylesek. Yarına kadar idare ederiz. Peki ya sonraki gün? Çevresi geniş illaki birilerinden duyup öğrenecek.
Diye düşünüp birden "Defne artık yok!" Dedim.
Kumsal dik dik bakıp kaş göz yaptıktan sonra "Yani, şey de demek istedi.. ııı! Şey ışte Amerika'da!"
Emir dediklerine anlam verememiş bir şekilde "Amerika ne alaka?" Dedi.
Tam Kumsal bir şeyler kıvıracakken ben girdim lafa "Defne artık, bizimle değil!" Dedim.
Kumsal bir kez daha öldürücü bakışlarını fırlattı.
Derin bir nefes aldım ve "Kumsal, söyleyeceğimiz yalan bizi nereye kadar götürebilir ki? İllaki öğrenecek Emir gerçekleri!"
Emir kafası karışmış bir vaziyette bir bana bir de Kumsal'a bakıyordu. "Ne gerçekleri?! Defne'ye ona bir şey mi oldu?"
"M-malesef" diyebildim.
"Yalan söylüyorsunuz demi? Nasıl ya nasıl ben onsuz burda nefes alamıyorum. Onun için her planı denedim kaçmaya çalıştım, 3.kattan atlamaya çalışıp bacagimi kırdım ben sırf onun için 2 ay yatağa bağlı kaldım saçmalık, şaka deyin lütfen!" Diyerek kriz geçiriyordu önümüzde.
içeri giren hemşire Emir'in debelenmesi yüzünden zar zor sakinlestiriciyi vurdu.
Kumsalla beni dışarı çıkarttılar. Uyumasinin gerektiğinden dolayı. Bahçede bankın üzerine oturduk.
"Uraz, benim sana bir şey söylemem lazım ama kizmayacaksin tamam mi?" Dedi Kumsal tedirgin bir şekilde.
"Kizacagim bir şeyse kizabilirim!" Dedim. Niye bu kadar sert söyledim ki kıza uff! Hep önce konuşup sonra düşünüyorum.
"Vazgeçtim o zaman boşver" dedi.
"Pekii! Kizmayacagım söyle!"
"Tamam, dün senin eve bir kargo geldi.."
"Eee"
"Sonra ben aldım ve pakedi actim. Içinde Nazlı'nın ölmeden önce sana yazdığı bir mektup var ve..."
"Sen onu okudun demi?"
Onaylarcasina başını salladı. Sinirlendim içten içe ama kizamadim ona.. Ya bana ait bir şeyi okudu ona sinirlendim ama kızamıyorum.
Ayağa kalktım ve arabaya doğru yürüdüm. L
Arkamdan seslendi "Nereye?!" Diye.
"Evime!.. okudugun mektuba bende bakacağım!"
Dedim ve yoluma devam ettim. Arkamdan gelip
"Beni burada yalnız mı bırakacaksın?"
"Evet, aynen öyle" dedim ve alay eder gibi başımı salladım.
"Ya sen ne biçim bir odunsun! Kibarca üstü kapalı ben de geliyim mi? Diyorum anlıyorsun ve... dalga geçiyorsun!"
"Iyi ağlama gel hadi!" Dedim şu an egoist, bir züppeyi andırdığımın farkındaydım.
