Unexpected Love <3 (Super Junior)

1 <3

Haays. Gusto ko na makarating sa arena. Kung bakit naman kasi natapat pang may due dates ako ngayon sa trabaho na dapat bayaran at magpasa ng mga reports kaya di tuloy ako nakapag leave. Bakit naman kasi natapat pa ngayon, ngayong araw na pinakahihintay ko.

Pero dahil minadali ko ang trabaho ko kahit papano maaga ko nakapag out kaya lang babyahe pa ko papuntang arena. Trapik pa.

Ako nga pala si Rechelle Echiszhen. They call me Chelle. 22. From Bulacan. Working at one of the big real estate in the Philippines as Finance Staff. Fresh Graduate at halos mag isang taon na rin sya dun. Graduate of BS in Business Administration major in Financial Management. Have many achievements at sa performing arts. May dugong Chinese/Korean/Spanish on her both parents side.

Nagaral kami ng BFF kong si Feraree Ansenna or Fhery nang korean language every Sundays mula nung nagkawork na kami for only two months. Kaya kahit papano nakakaintindi na kami ng Hangul. Nagaral kami nun para sa mga idols namin. Di ko kasi nakalakihan magsalita ng Korean pero mabilis akong natuto nun dahil siguro medyo may dugong korean na rin.

Since kinder bff na kami ni Fhery dahil naging mag classmates kami. Lumipat man ako ng school during elementary days. Mga grade4 siguro kami nun dahil sa personal reason. Then nagkita kami ulit at nagkasama nung high school na kami then till now.

Nagkaron man kami ng ibang mga kaibigan, di mo pa rin kami makakapaghiwalay ni Fhery kahit anong mangyari. Dahil BFF nga kami. Best Friends Forever.

Kaya pag wala ako. Di kumpleto si Bes.

Parang pag ang sasakyan walang gasolina hindi aandar yung sasakyan.

Like us.

Pag wala ako si Chelle, di makakaandar si Fhery.

Ako ang gasolina (Shell) at sya ang kotse (Feraree).

Haha. Okay ang korny ko na. Pero totoo yan. Nakadikit na sa buhay ko si Bes. I can't imagine my life na wala sya kasi bata palang kami. Kami na ang magkasama.

Anyways, two hours nalang magumpisa na yung concert. Akoy pababa palang at maglalakad pa papunta dun. Haaayy!

Bago ko bumaba sa bus na sinasakyan ko. Pinatong ko nalang yung fandom shirt ko. Di ko na mahaharap makapagbihis mamaya.

Nagtext na si Bes Fhery na nasa loob na sila ng arena.

Naglalakad patakbo na ko papuntang arena. Di ko na mahaharap magretouch sa pagpasok dun. Ugh!

Naka red light ang traffic light. Mga nakahinto ang mga sasakyan.

Huminto na rin muna ko at nagsalamin dun sa kotseng itim na nasa gilid ko.

Wala na kong paki kung may tao man sa loob. Di ko naman sila makikita eh. Haha.

Nagsalamin pa rin ako.

Buhok kahit magulo ayos lang konting suklay suklay lang ng kamay ayos na.

Tingin sa mata check sabay kuha ng muta pero wala naman palang muta.

Di pa naman oily face ko kaya di na ko mag powder.

Lips di pa naman masyadong dry at putla kaya di na muna maglipstick.

Then tingin labas ngipin kung may tinga.

And I smiled. ^_^

Ayos. Pwede na to. Sana mapansin nila ko kawayan din nila ako mamaya medyo nasa harap pa namang upuan ang binili namin ni Bes para makita at mahawakan na namin sila. Dahil medyo afford na rin naman namin dahil nagwowork na kami nagiipon talaga kami para dito. Di tulad dati n nagaaral palang kami di kami makapanood.  Makapanuod man nasa tuktok at dulo na kami.