Conquerors of the New World ✓

CNW 5: Unbiological Brothers

“Kuya?” Sumimangot ako para may dagdag effect. He laughed.

“Bunso. I can do this alone.” Bumagsak ang balikat ko at napayuko dahil sa aking narinig. So, walang pag asa?

“But because you're here, why not?” Mabilis pa sa alas singkong napaangat ang tingin ko sa kanya at nakitang nakangisi ito habang nakatingin bago ibinaling ang tingin sa aking likod. “Pwede pa ba 'ko, pare?” I know he's asking Weston but in behalf of him…

“Of course!” Masigla kong sigaw at tumingin— este sinamaan ng tingin si Weston.

Weston shrugged, “You heard her.” Which Red just laughed.

***

Sa totoo nyan ay naging magkaibigan rin naman sila Dustine at Red dahil sa akin. May time kasi na naglalaro kami ni Dustine at inaya ko si Red, at simula n'on, lagi na nyang tinatanong kung sasali ba sa'min si Red dahil magaling nga ito. You know, typical players. Hahanap sila ng malakas na kasama which is katulad nilang malakas rin para tataas sila. In my case, binubuhat lang naman nila 'ko.

“Totoo bang nakakapagpalakas 'to ng weapon?” Wika ko habang nakatingin sa kulay dilaw na orb na nakasuksok sa espada ni Red. Right, I forgot to mention, he's a dual-welder. Nasa likod nya nakasabit ang dalawang espada nya at nakapa-ekis iyon, at dahil nasa tabi nya ako, ay kitang-kita ko iyon.

“Narinig ko lang. Dahil kapag walang ganito, ang mga ordinaryong sandata ay mabilis na masisira lalo na kung malakas ang kalaban. You know, monsters like minotaurs who have thick armors, and ordinary weapons can't handle them so here exists.” Wika nito at pinakita ang bag nito na may nakalagay na maraming kulay dilaw na orbs 'din.

Red said he'll give it to others— talking about Dustine and the rest. Nagulat nga ako kanina at binigyan nito si Weston na walang salitang tinanggap ng isa. Pero ako naman ay hindi binigyan. Psh.

I look at Weston for confirmation, in which he nods, meaning it's true.

“By the way, bunso, what did you choose? Bakit wala ka manlang kaarmor-armor sa katawan?” He asked which is true. Bukod sa kulay brown kong coat ay wala nang nadagdag.

“I don't know kuya. Nag error kasi numg pipili na 'ko.” Wala lang sa akin ang pagpapaliwanag ko na 'yon, pero pakiramdam ko'y malaki ang impact sa kanila dahil sabay silang napahinto.

“Nag error?” Weston asked, suddenly interested which confused me. Sa totoo kasi nyan ay kadalasan ay wala itong pakialam sa mga bagay-bagay. Pero kahit gayon ay maaasahan ito lalo na in terms of pakikinig.

But to answer his question, I nodded.

“Bunso patingin ng impormasyon tungkol sayo.” Red said, looking confused, which is as same as Weston… pero mas matindi sa'kin, ah!

Kahit naguguluhan ay binuksan ko ang info. Then I clicked identity kasi doon naman talaga nanggagaling ang katanungan nila (which is ano 'yung nakuha ko), at parehong kumunot ang noo nang mabasa ang salitang nababasa lang. “Nephilim?” Sabay nilang tanong.

Tumango ako. “Nephilim. Hindi ko nga alam eh, biglang nagclick yung demon at angel. Alam nyo naman 'yung paborito kong characters tuwing may nilalaro tayo.” Wika ko at bumungisngis. “Tara na. Baka naghihintay na sila.” Wika ko at tumalikod.

Nagsimula na 'kong maglakad ngunit hindi ko maramdaman ang presensya nilang sumusunod kaya humarap ako sa kanila, at doon ay napansin kong may pinag uusapan sila na hindi ko marinig dahil may kalayuan ako, ngunit base sa ekspresyon nila ay seryoso ang pinag uusapan nila. I can't help but to feel scared because… I know it's about me. Ngunit pilit ko itong itinatago.

Instead, I smile widely. “Mga kuya ko, tara na!” At mabilis na tumalikod. Ngunit saktong pagtalikod ko ay ang pagkabura ng ngiti ko, kasabay ng mabilis na pagkabog ng aking dibdib.

I know this is serious.

***

“Explain.”

Nakangiti at inosentang bumaling ako sa nagsalita, kay Dustine, na nasa bandang kanang bahagi ng couch kung saan sila may nahanap na matutuluyan.

He said their money suddenly changed into something in which are bronze, silver and gold. Ang gold raw ay ang pinakamataas na halaga dito, habang ang bronze ay ang pinakamababa. At gamit ang pinagsama-sama nilang pera ay nakabili sila ng isang maliit na bahay na biglaan na lang daw tumubo sa kung saan. Iyon 'rin ang napansin ko kanina. Biglaang nagkakaroon ng bahay ang mga dating wala at pakiramdam ko'y bumalik ako sa medieval timea dahil sa ayos ng mga ito.

“Explain what?” Painosente kong tanong, nakangiti pa 'rin, kahit na deep inside ay gusto kong sumabog dahil sa lakas ng kabog ng aking dibdib. Pinasadahan ko sila ng tingin at nakitang napakalalalim ng kanilang mga iniisip.

“Paanong nag error? May ginawa ka ba bago 'yon?” Dustine asked again. Sumimangot ako. Sana hindi ko nalang binanggit kila West kung ganito lang din naman ang mangyayari.

“Wala po. Basta bigla nalang nag error.” Nakasimangot kong sabi.

“Alam mong kaunting error lang ay maaari kang mapahamak.” Marky said. Ang masiyahin nitong mukha ay nakakunot ang noo ngayon.

Halatang halata ang pamomroblema nila base lamang sa kanilang ekspresyon. Kahit kay Red na ngayo'y nasa likod, nag iisa, at mukhang malalim ang iniisip at paniguradong tungkol rin sa akin dahil sa dalas ng pagtingin nito sa aking pwesto habang nakakunot ang noo.

Hindi na lamang ako sumagot. I heard Stanley sighed. “Aalamin natin kung anong nangyari sa kanya, pero sa ngayon, hindi sya dapat lumaban nang walang kaarmas-armas.” Sabi nito at sumimangot. “Magpalit ka ng palda! Masyadong maikli!” Dagdag nya habang nakatingin sa binti ko na parang kaaway nya iyon.

Mabilis namula ang aking pisngi at tinakpan iyon gamit ang aking kamay ngunit inosente ko syang tinignan. “Eto ang kinalabasan pagkatapos ng error na 'yon.” Nakasimangot kong sabi.

“Nephilim ba talaga?” Kayne asked. Tumango ako at pinakita muli sa kanila ang info na nakalagay sa hologram na nawawala kapag nagkatagal at hindi ginamit. “Wait… ano yung kasunod?” Dagdag nyang tanong na inilingan ko dahil hindi ko alam.

“Sa ngayon tarang market. May pera pa ba kayo?” Dustine asked, which all of them shook their heads. Humarap sya sa akin. “Ikaw?”

Pinakita ko ang coins kong nasa bulsa kanina pa. “I think sapatos lang ang mabibili nito.” Wika ko at tumingin sa aking black shoes na may takong pang nakakatakot dahil sa nipis.

Dustine sighed. “Let's see then. Tara na.” Dahil sa sinabi nito ay sabay-sabay na nagsikilos ang iba. Napangiti ako habang pinapanood ito, lalo na nang makita ang mga orbs na ngayo'y nakasabit sa kanilamg sandata.

They said dark orbs are the strongest, especially the dark red ones. Sa ngayo'y light muna ang meron kami at kapag nakarami kami ng pera ay bibili ulit kami. Isa pa, ang allowance lang kasi ang pera na dala namin ngayon. Ang allowance na naging medieval coins. Sorry na, hindi ko alam ang tawag, eh!

Muli ay nabaling ang atensyon ko sa kanilang sabay-sabay naglalakad palabas. Tumayo ako at sumunod sa kanila.

Maybe I'm still lucky, because I have unbiological brothers like them.

To be continued...