Kitaba sizin isteğinizle angst son ekleyecektim fakat vazgeçtim. Benim ilham kaynağım olan ilk kitabım bu ve bu yüzden angst yapamam üzgünüm. Yine de hala aktifim yakında angst bir kitap belki yazarım^^ Bu bölümün sonundaki teşekkür mesajıma lütfen göz atın! <3
Bu arada 6,5k olduk! Herkese teşekkürler~~<3
~~
Her şeyin üzerinden 6 yıl geçmişti. Jackson kendi kafesini açmış ve Mark'la beraber işletiyorlardı. Evleri ise kafenin üzerinde olduğundan hiçbir problemleri yoktu. Haneul ise 5 yaşına gelmiş ve olabilecek en uslu şekilde büyümeye devam ediyordu. Yakında 6.yaşına girecekti ve herkes çok heyecanlıydı. So Young genelde gününü Haneul'un yanında geçiriyor ve büyümesine çok yardımcı oluyordu.
~~
Mark yeni gelen müşterilerin siparişlerini aldı ve mutfağa doğru yönelirken birden Jackson onu çekip tuvalete soktu. Sırtını duvara ittirdi ve öptü.
"Tanrım! Jackson!!"
"Özlemişim ama."
"Pekala bu seferlik affediyorum ama çalışırken böyle yapma lütfen."
"Pekala."
Jackson üzgün bir şekilde tuvaletten çıkarken Mark onu kolundan çekti ve duvar ile kendi arasına aldı.
"Ufak bir kaçamak mı yapsak ya?"
Ufak bir özel gidermenin ardından Mark ve Jackson sonunda günün sonunda gerinerek kafeden çıktılar.
"Mark, Haneul'un doğum günü 2 gün sonra biliyorsun değil mi?"
"Tabiiki biliyorum mankafa!"
"Ne yapmalıyız?"
"Haftasonuna denk geliyor. Bence kafede yapabiliriz."
"İyi fikir. So Young'a haber verelim."
~~
2 gün boyunca Haneul'un 6.yaş günü için herkes hazırlık yapmıştı. Sonunda asıl gün gelip çattığında herkes heyecandan yerinde duramıyordu. So Young, Haneul'u içeri soktu ve herkes birden saklandığı yerden çıkıp doğum günü şarkısını söylemeye başladı.
"Mutlu yıllar Haneul..mutlu yıllar Haneul..."
Mark gözyaşlarını her doğum gününde olduğu gibi yine tutamamıştı. Arkasını döndü ve gözlerini kapadı. Bütün geçmişi yavaşça gözünün önünden geçiyordu ve Jackson gibi bir insana sahip olduğu için çok şanslıydı Haneul gibi bir kızı olduğu için dahada çok şanslıydı.
~~
Şarkı söylendi, pasta kesildi ve fotoğraflar çekildi. So Young, Mark'ın kenarda mutluluk gözyaşları döktüğünü görünce gidip Jackson'a onunla biraz konuşması gerektiğini söyledi. Ne de olsa Mark'ın konuşmaya ihtiyacı vardı çünkü.
Jackson gidip Mark'a sıkıca sarıldı ve usulca fısıldadı.
"Seni seviyorum."
"Bende, seni seviyorum."
Elinden tuttu ve onu Haneul'un durduğu tarafa doğru çevirdi. Haneul o sırada tam Mark'ın önünde gülümseyerek ona bakıyordu. Mark gözyaşlarını sildi ve eğildi.
"Mutlu yıllar prenses."
"Teşekkürler baba. Ama neden ağlıyorsun?"
"Büyüdüğün için üzlüyorum..çünkü ben yaşlanıyorum." gülerek söylemişti.
Haneul kocaman kollarını açtı ve Mark'a sarıldı. Küçücük elleri ile gözyaşlarını sildikten sonra Mark'ın yanaklarına ellerini koydu ve usulca konuşmaya başladı.
"Ne kadar yaşlanırsan yaşlan, sen beni nasıl hep bebek olarak görüyorsan bende seni hep aynı babam olarak görüyorum."
~~
Haneul'un bu kadar olgun konuşmasına herkes şaşırmış ve çok duygulanmıştı. Herkes teker teker hediyelerini verip, Haneul'a kocaman öpücükler bırakmış ve gitmişlerdi. Bir süre sonra Jackson, Mark'ın uyuduğunu ve Haneul'un da onun dizinde uyuduğunu fark etti.
"Onların baba-kız ilişkisi daha iyi sanırım." Jackson'un omzuna elini attı ve gülümsedi.
"Böylesi daha iyi. Onu bırakta So Young sana her şey için çok teşekkür ederim."
"Ne konuda?"
Mark bu sırada uyanmıştı fakat gözlerini açmamıştı. Sinsice konuşmalarını dinliyordu.
"Geçmişte yaptıkların, bugün yaptıkların. Haneul ile ilgilenmenden tut, geçmişte Mark ile ilglenmene kadar. Sen olmasaydın belkide.."
"Kötü düşünme artık." bunu söyleyen Mark'tı. Haneul'un başının altından dizini çekip bir yastık koydu ve kalkıp Jackson'un tam karşısına geçti. So Young 2 adım geri gitti ve mutlu bir şekilde olayları izlemeye başladı.
"Geçmiş ve gelecek konusunda artık endişelenmeni istemiyorum Jackson. Önemli olan bugün. Her gün bizim için yeni bir 'bugün' bu yüzden, her günü sanki başka bir 'bugün' yokmuş gibi değerlendirmeliyiz. Ben senin, So Young'un ve Haneul'un olduğu her bugünde tekrar ne kadar şanslı olduğumu hissedeceğim. Çünkü siz çok eşsizsiniz."
So Young ağlıyordu.
Mark ve Jackson o yöne ilerledi ve aynı anda So Young'a sarıldılar.
Onlar kendi sonlarını asla bitmeyecek bir yolculuğa uğurlamışlardı.
Kötüde olsa, iyide olsa...her paralel evrende birliktelerdi.
ve asla birbirlerinden vazgeçmeyeceklerdi...
~SON~
TEŞEKKÜRLER
Ne diyeceğimi bilemiyorum. Fanfic olaylarını bir zamanlar saçma bulan ben, gaza gelip fanfic yazdım ve neredeyse "7k olmak üzere." Özetin özeti size gerçekten çok teşekkür etmek istiyorum. Belki çok saçma sahneler vardı, belki mantık hataları fakat buraya kadar gelip kitabımı okuduysanız size tekrardan çok teşekkür ederim. <3 Sizi gerçekten çok seviyorum ve asla sevmekten vazgeçmeyeceğim!!
Yakın bir zamanda Park Chanyeol kurgumu kitaba geçirip yayımlayacağım. Lütfen takipte kalın! Son kez bir markson gifi bırakıyor ve usulca gidiyorum xd <3
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
VE TEKRARDAN SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
