Yvon Hisako S. San Agustin, ayan ang kanyang pangalan.
Tinanggap man niya ng buo sa kalooban ang dalawang mabigat na responsibilidad, bilang Yvon Hisako San Agustin at Gem-Prinzessin de Mafia, dahil iyon na ang kinagisnan niya. Ngunit papaano niya m...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tinanggal ko ang rubber shoes na soot ko. Dahil masikip ang jean na soot ko ay hindi ko maitataas. Nilulob ko ang paa ko sa tubig ng dagat, umabot ang tubig hanggang sa binti. Hinayaan kong mabasa ang soot kong pantalon.
Pinagmasdan ko ang malawak na karagatan habang nakaupo sa dulong lupa ng kaharian.
Hanggang kelan ako magtitiis sa lugar na 'to? Kailangan ko lang malaman kung sino ang pumatay sa mg magulang namin pero bakit sobrang hirap?
"You miss being Gem?" a familiar voice said behind me.
Hindi ko na nilingon ang nagsalita sa likod ko.
"You miss being Dark?" balik tanong ko sa kanya.
He sat beside me, ginaya niya ang pwesto ko.
Huminga siya ng malalim at tumingala habang nakangiti. Tiningnan ko siya. Pumikit siya habang nakatingala lang sa langit.
Dumilat siya at tiningnan ako. His fair skin enhance the color of his deeply dark eyes.
"I miss feeling like a mortal..." he smiled.
"I miss being a human," tumingin siya sa harap niya.
Ganon 'din ang ginawa ko.
"What are you doing here Yvon?" seryosong tanong niya.
"To kill."
He shooked his head.
"Really?" he asked, obviously not believing.
"Yeah," I said while slowly nodding.
Iyon naman talaga ang pinunta ko sa mundo na 'to.
"I don't believe that," he turned his head to face me.
"Paano pala kung ang kapalaran ang nagdala sayo dito?"
I almost laughed because of his nonsense question. Is he trying to tell me that what if I'm the long lost Princeps Aqua?
Destiny? There's no destiny.
"Then maybe the destiny just make a way to help me find the one I need to kill," I said.
Pinaglaruan niya ang tubig sa dagat at ginagawang yelo.
"Your parents died," he said sadly.
How did he know?
"Kumalat sa buong underground ang balita," he answered my unspoken question.
"Dalawang laban ang hindi niyo napuntahan sa underground. Nagtataka halos ang lahat dahil alam nila na hindi kayo nawawala sa kahit anong laro sa underground, because of my curiosity I asked master L," he stopped for a moment.
He did what? Of course he'll asked my grandfather because he's the former President of White Warrior. Siya ang kinikilala ng lahat na isa sa mga elder sa Mafia world.
"He said that the three members of White Warrior transfer to china because of some mission, I didn't buy that. Lalo na ng kumalat sa buong media ang pagkamatay ng apat na kilalang San Agustin lawyer," he said.
"Simula nung nalaman ko kung sino talaga si Gem nalaman ko din lahat ng tungkol sayo. Kaya ng sinabing namatay ang president ng White Warrior nalaman ko din na namatay ang mga magulang mo and I'm sorry for that," he said weakly.
Malamang kumalat na talaga sa lahat ng tao ang pagkamatay ng kilalang- kilalang San Agustin, at kumalat din sa underground ang pagkamatay ng president ng White Warrior. Kaya ayokong maging sikat katulad ng mga magulang ko, wala ng tahimik na lugar.
I felt my chest tighten because of the pain.
"Now you know why I'm here, the person I want to kill is in this world."
His eyes widened.
"Paano mo nalaman?" he asked.
I smile bitterly.
"Long story, but to be short is we found out that the one who killed my parents is not ordinary. They died without being touched, how imposible isn't it?"
"Paano kayo nakapunta dito?" he asked curiously.
I didn't say anything for a minute, hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin. Hindi ako ang taong nagtitiwala sa kahit kanino, pero may kung ano ang nagtutulak saakin para magsabi ng totoo kay Mizu.
"My mother is Yselle San Agustin," I stopped for a moment, thinking if I should continue.
" Yselle Hiromi San Agustin, she studied here being known as Hiromi Spence."
He's jaw dropped.
"No... way."
Naguluhan ako sa naging reaction niya.
"It's imposible," umiling iling pa siya.
"Anong sinasabi mo?"
"Imposibleng maging anak ka niya," he gently said trying not to hurt my feelings.
What the fuck is he saying?!
"Are you kidding me? I'm Yvon Hisako S. San Agustin. Sinunod niya ako sa pangalan niya, but I never used Hisako for some reason, " I muttered.
Simula nung bata ako kahit kelan hindi ako tinawag sa pangalan na Hisako ng mga magulang ko. Hindi ko alam kung bakit. Minsan itinanong ko kung bakit pa nila saakin ipinangalan iyon kung hindi ko naman ginagamit. Ang lagi nilang sinasabi that name is so important to me kaya dapat itago ko na lang muna. Habang lumalaki ako nakasanayan ko ng hindi gamitin ang pangalan na 'yon, lalo na at hindi ko naman din gusto.
"I didn't know how that happened, pero sigurado ako... she's not your mother," he said.
Naiinis na ako sa sinasabi niya.
"What the hell are you saying?" I raised my eyebrow at him in disbelief.
"Hindi ko alam kung paano i-explain sayo," he said, iniwas niya ang tingin saakin at tumingin sa malayo.
Dapat hindi ko na lang sinabi sa kanya. Bakit nga ba nag-aksaya pa ako ng oras para sabihin sa kanya ang impormasyon na dapat ay saakin lang.
You're too stupid Yvon for trusting someone.
Tumayo ako. "Go to hell Mizu."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
