Elemental Guardians

𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 𝟷𝟹-2

AYESHA

Sa sobrang hapdi ng mga mata ko at bigat ng ulo ko ay hindi ko muna isinuot ang wig ko habang lumalakad sa halls na suot suot ang royal blue dress na ito. Pangalawang dress ko ito na ipinapaggawa sa royal seamstress, for extras. For emergencies lang naman. Magpapahangin muna ako sa labas, since nasa ibaba naman ang lahat ng tao na nagdadalo sa party.

Hindi pa 'rin kasi tapos ang party, dahil ayon kay Alaric, dapat makikipaghalubilo ako sa mga officials at nobles dahil opurtinidad ko na raw ito. I hate it. I'm more of a dying in silence type of person and I hate crowds.

Ginulo ko nalang ang mapuputing buhok ko habang nakamasid sa balkonahe. Kanina lang ako nakapagbihis ng damit kaso ayaw ko pang lumapit sa kanila. I have to gather myself up first. Naalala ko si Alaric. Who is he anyway? Bakit malapit siya sa mga Elemental guardians? Is he a noble? Or is he part of the guardians?

I just groaned at myself dahil andami kong tanong! But I don't have any answers! Si Rave pala 'yung naka mask ng ginto and Ember is nowhere to be found. Knowing Ember, I know that person is not the type to be part in the crowds.

Napabuntong hininga ako sa mga pangyayari ko at tumawa habang ipinatong mga mga braso ko sa balcony na nakamasid sa lights sa ibaba. i can feel the cold winds hitting me and made my royal blue dress flutter. Naalala ko tuloy si Cinderella sa iconic dress niya. I can't even believe that I am starting to adapt myself in this place even though the people, specially the nobles doubt me.

"Who are you?" Napalingon nalang ako ng 'di oras at halos mabali ang leeg ko sa biglaan ng paglingon ko at nakita si Alaric na nakatingin sa akin.

"You. You were the one who smacked Ember's face 5 days ago." Sabi nito and I instantly turned pale! Wh-What should I do?! Nakikita niya ako na hindi suot ang wig ko! I haven't used my contacts yet! Lumapit ito sa akin saka biglang sumampal ang malakas na malamig ng hangin sa direksyon naming dalawa so I hugged myself.

He really resembles Ember. He has the same silver hair as Ember's and those cold expressionless silver eyes. "Here." Sabi nito sabay abot sa makapal nitong itim na coat.

I remained silent and just looked at his coat. I don't want to talk either. Baka makikilala niya ako sa boses ko and I might be busted. Nakita ko naman itong napabuntong hininga saka lumapit sa akin at inilagay ang coat sa mga balikat ko. "I know you're cold." Sabi nito at sumandal sa balkonahe kaya napatingin lang ako nito.

"W-Why are you staring at me like that?" Nakatitig pa rin ako nito and I noticed how uncomfortable he became. "A-Are you mute?" Tanong nito and I furrowed my brows. Do I look like I'm mute?!

Napabuntong hininga naman ito at hinaplos ang sintido na nakailing. Bakit siya pa ang mas problemado rito? "Do you, uhm..." Sumenyas naman ito na parang kumain kaya napatawa ako na walang boses na lumalabas sa bibig ko at tumango. Okay, I'll play with him for a bit so he won't notice me. "Eat? You wanna eat?" Tanong nito na may halong saya pa kaya tumango ako na nakangiti.

"Okay, wait there. I'll bring you something to eat." Sabi nito at nagmamadaling umalis. I felt my cheeks flushed kasi parang tinuturing niya akong normal na babae na ganito ang itsura. I know I looked too beautiful and I don't want it.

I hate grabbing people's attention. I just wanna sleep everywhere and act like I'm not even there. I understand that people appreciate how beautiful I am, but because of this face. Girls would get jealous over me, and boys would lust over me. I hate those feelings. It traumatized me.

Napaupo ako sa sahig ng balkonahe habang iniisip ang mga iyon. I can't believe I still can't get over it.

"Hey! What are you doing? The floor is cold, stand up." Rinig kong suway na boses ni Alaric so I lift my head up and saw him bringing a piece of strawberry cake and a juice from a luxurious wine glass. Inilagay niya muna ito sa banister ng balcony saka inalalayan ako nitong tumayo at pinagpag ang dress ko... Why is he acting like this? Kind?