My Teacher is My Husband

Chapter 40

Chester Tronio's POV

Hi I'm Chester Tronio. I'm
22 years old. Kababata ako ni Mila simula ng ipinanganak siya lagi na akong nasa tabi niya. Nung lumaki na kami kinakailangan na naming umalis at umuwi sa america. i was 12years old that time at siya naman ay 9years old. Mahirap para sa akin na mahiwalay sa kaniya dahil that time may gusto na ako sa kaniya at hanggang ngayon gusto ko pa rin siya. Nangako ako sa kaniya na babalik ako and then bumalik nga ako para sa kaniya.

"Mila, Gusto mo na bang umuwi? Kasi pwede na daw tayong umuwi anytime" Tanong ko dito.

"A-ayaw ko ng umuwi ches.. Ayaw ko na! Please ilayo mo ako dito please.." Umiiyak na naman siya..

"Shh.. Tahan na please? Bakit ayaw mong umuwi?" Tanong ko dito at bigla siyang napatingin sa akin. Namumugto na ang mata niya kakaiyak.. Shit! Nakakasama 'to sa kaniya.

"K-kasi 'di naman ako mahal ng asawa ko. Kung mahal niya ako diba hindi siya makikipag cheated sa iba kung may asawa na siya? But i was wrong! Hays.. Pumunta ako sa office niya kanina i want to surprise him but i'm the one who surprise then. Nakita ko siyang nakikipag halikan sa ibang babae.. Ansakit na makita na nag che-cheat pala siya sa akin iyak lang ako ng iyak" who's that guy?! Shit! I want to punch him right now!

"And then.. I was about to run. I run. Kaso nabunggo kita then everything went black" sabi nito humihikbi pa.

"Ayaw mo ba talaga dito? Paano ang anak mo, 'yang dinadala mo? Ayaw mo bang malaman niya na may anak siya sayo?" Sahi ko dito. Pero umiling siya.

"Ayaw kong malaman niya na may anak siya sa akin. Please.. Chester ilayo mo ako dito please. Gusto kong mag pakalayo" sabi nito. Hays ano pa nga ba magagawa ko kundi ang ilayo ka?.

"Sige.. Pero. 'Wag ka munang iiyak ulit. Ito na ang huling araw na iiyak ka ah? Promise? Bukas na bukas aalis tayo pupunta tayo sa america" sabi ko at niyakap ko siya.

"Salamat chester.. Salamat" sabi nito.

"Walang anuman basta para sayo" humiwalay ako sa pagkakayakap at ngumiti sa kaniya.

Nakatulog na siya kakaiyak..
Pinagmasdan ko ang mukha niya. Ang anghel pero bakit? Sana ako na lang ang nasasaktan mila at hindi ikaw. Hinalikan ko ito sa noo.
Hays.. Magiging okay din ang lahat mila. Mahal kita sana maramdaman mo...

John gester's POV

Kanina pa ako ditong nag hihintay kay cloud. Nandito na kaming lahat lahat nakauwi na ang anak niyang si lex pero wala pa rin siya? Siguro nag date sila ng asawa niya debale na lang kami na lang muna dito.

"Hoy john! Asan na si cloud?" Sabi ni jayce na abala sa pag aayos ng kakainin namin.

"Hindi ko alam eh? Baka nandun pa kay brie?. Baka nagdate 'yung dalawa?" Sabi ko. Tumango naman siya.

Kompleto kaming mag tro-tropa. Si cloud na lang ang wala pa. Ang sabi ko hatiran ng pag kain aba tumagal?.

May narinig kaming busina ng sasakyan. Panigurado nangan na sila.

Nag abang ako sa pintuan pero 'di ko inaasahang mag isang umuwi si brie. Asan si cloud? Akala ko ba hinatiran siya ng makakain?!.. Huluh ka?!

"Brie? Nasan si cloud?" Tanong ni loraine.

"Wala ba siya dito? At tsaka bakit nandito kayo?" Sabi nito at pumasok sa loob.

"Ahh.. Kasi bonding nga namin mag be-bestfriend. Atsaka Ang sabi niya kasi hahatiran ka niya ng pag kain sa office mo pero? Bakit mag isa ka lang umuwi?" Nagtatakang tanong ko agad naman siyang napahinto.