10| Χύμα στο κύμα (μέρος 1ο)

381 23 102
                                    

Αφιερωμένο σε όλα τα περιπετειώδη πνεύματα.
______________________________________

Η θέα του απέραντου γαλάζιου. Το ρόχθισμα των κυμάτων να σπάει την εκκωφαντική ησυχία που βασίλευε στο όλο τοπίο. Ο ήλιος να με λούζει στα ζεστά φιλιά και οι πιτσιλιές της θάλασσας να μου δροσίζουν το πρόσωπο. Η περιγραφή μιας τέλειας εικόνας ενός απλού καλοκαιρινού πρωινού, σωστά?

Θα 'θελα. Έμαθα από νωρίς ότι η ίδια η φύση, τις περισσότερες φορές,
όταν εσύ νιώθεις πως σιγοσβήνεις εσωτερικά, σαν να θέλει να σε προκαλέσει, να σου πάει κόντρα, αντανακλά το αντίθετο ακριβώς από αυτό που αισθάνεσαι.

Και τώρα που τα δάκρυα μου γίνονταν ένα με την αλμύρα της θάλασσας και χάραζαν υδάτινα ποτάμια στα μάγουλά μου το τελευταίο πράγμα που απασχολούσε το μυαλό μου ήταν το πόσο γλυκός ήταν ο καιρός και το πόσο ωραία θα περνούσα με την παρέα μου αυτή την ώρα.

Είχα έρθει στο λιμανάκι της μικρής παραλιακής μου πόλης για να ξεχαστώ, να φύγω μακριά από τον πυρήνα της έντασης και τον κύριο υπαίτιο της τωρινής μου ψυχολογίας.

Τα λόγια που επέμεναν πως είμαι ανίκανη να αντικρύσω στην ζωή μου την ευτυχία.

Οι στενοί τοίχοι του σπιτιού μου και οι φωνές και οι καυγάδες που επικρατούσαν με έπνιγαν, με έκαναν να νιώθω παγιδευμένη σε ένα αέναο κύκλο απογοήτευσης, ανίκανη να σπάσω τα δεσμά του και να ξεφύγω.

Να πετάξω μακριά. Να, σαν τους γλάρους που μπροστά στα μάτια μου εκείνη την στιγμή πετούσαν σποραδικά γύρω γύρω ψάχνοντας για την επόμενη λεία τους.

Την ήρεμη εικόνα που κυριαρχούσε στον περίτεχνα ζωγραφισμένο πίνακα της ζωηρής πραγματικότητας διέκοψε απότομα ένας θόρυβος. Μια απόδειξη πως δεν ήμουν μόνη μου αλλά κάποια άλλη ύπαρξη ακούσια μου κρατούσε συντροφιά τόσην ώρα.

Σπουπίζοντας τα τελευταία απομεινάρια της φουρτούνας της ψυχής μου γρήγορα με την παλάμη του χεριού μου, ξεδίπλωσα το σώμα μου και στάθηκα όρθια.

Τα μάτια μου δεν άργησαν να εντοπίσουν μια ψηλή φιγούρα σχετικά κοντά μου. Ένα αγόρι, απ'ότι φαινόταν, είχε πλησιάσει τις αγκυροβολημένες βαρκούλες και με βήμα νωχελικό και τα χέρια στις τσέπες του ξετριμμένου του τζιν τις εξέταζε προσεκτικά.

Ξαχούλεψα την μνήμη μου, αλλά δεν αναδύθηκε καμία πληροφορία σχετικά με το ποιος ήταν. Περιέργο.

Teenage Heartbeat | ✓Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα