Lessons from the Badboy

8. Lesson two

Wyatts handen omvatten mijn gezicht en ik voel de warmte van hem afstralen. Ik druk me tegen hem aan, terwijl hij me gretig kust. Plots voel ik een klein tikje tegen mijn lip en ik open mijn mond. Zijn tong glijd naar binnen en draait zacht rondjes in mijn mond. De smaak van mint en aardbei is nu bijna overweldigend. Hij ruikt naar deo en een beetje zweet.
Onze tongen spelen een vurig spel en na een tijdje maak ik mijzelf voorzichtig van hem los. Ik ben een beetje buiten adem en zo te zien hij ook. Ik kijk intens in zijn ogen. Onze gezichten zijn nog steeds dicht bij elkaar en zijn voorhoofd leunt tegen het mijne.
"Wauw.", het is slechts een kleine fluistering, maar Wyatt heeft het blijkbaar gehoord want hij lacht kort. Geen grinnik, een echte lach.
"Zeg dat wel.", fluistert hij nu ook. Voorzitter trek ik me van hem los. Er valt even een stilte waar we beide niets zeggen. Ik ben nog steeds een beetje in de trans van die kus.
Ik voel Wyatts blik op mij branden en wanneer ik hem aan kijk kijkt hij rap weg. Hij schraapt zijn keel een beetje ongemakkelijk en zegt: "Wil je misschien les twee ook al doen? Het hangt eigenlijk een beetje samen?"
Zou ik het al doen? Hoe sneller het voorbij is hoe beter, toch? Ook al weet ik dat dat gelogen is.
"Euhm oké. Wat is les twee?", direct verschijnt zijn grijns er weer en ik rol met mijn ogen. Daar is de Wyatt die ik ken weer.
"Ik ga jouw sweetspot vinden.", met opgetrokken wenkbrauwen staar ik hem aan.
"En wat mag dat dan wel niet zijn.", vraag ik hem. Hij lacht mysterieus.
"Daar zul je zo meteen wel achter komen.", en voor ik nog iets kan zeggen drukt hij zijn lippen weer tegen de mijne, maar deze keer duwt hij me zachtjes achterover in de zetel zonder dat onze monden elkaar ook maar een seconde verlaten. Met mijn handen ga ik door zijn zachte haar. Wyatt buigt over me heen, waardoor hij praktisch op me licht. Gelukkig heeft hij zijn benen langs beide kanten van mijn heupen gezet zodat ik niet helemaal geplet wordt. Plots begint hij kleine kusjes te zetten van mijn mond naar mijn kaak. Elke keer dat zijn lippen in contact komen met mijn huid laat hij een spoor van tintelingen achter. Hij draait zijn hoofd een beetje en drukt een kusje in mijn nek, dicht bij mijn sleutelbeen. Ik krijg kippenvel en zacht begint hij te zuigen en een beetje te likken. Een fantastisch gevoel schiet door mijn lichaam dat een zacht tintelend gevoel met zich mee draagt. Een zachte kreun ontsnapt mijn mond en geschrokken leg ik mijn hand voor mijn mond.
Ik voel mijn wangen roos kleuren en Wyatt kijkt me grijnzend aan.
"Je hoeft je er heus niet voor te schamen hoor. Het is heel normaal", zacht streelt hij met zijn lippen over de mijne en ik moet me inhouden om hem niet te zoenen. Zacht streelt hij met zijn vingertoppen over het plekje aan mijn sleutelbeen en fluisterd hij: "Nu kan iedereen zien dat je van mij bent.", verward staar ik hem aan. Hij gaat van me af en trekt me mee naar een spiegel die in de woonkamer hangt. Ik schrik wanneer ik zie dat op het plekje een paarsblauw achtingen plek te zien is. Het is niet zo groot. Maar toch wel duidelijk zichtbaar. Great, nu moet ik dit ook nog zien te verbergen. Zacht wrijf ik over de blauwe plek en staar er naar. Wyatt komt echter me staan en slaat bijna liefkozend zijn armen om me heen en drukt me tegen hem aan.
"Wil je een film kijken?", fluistert hij zacht in mijn oor. Ik glimlach en knik. We gaan weer op de bank zitten en hij start Netflix op op zijn computer.
Na een lange discussie over welke film we zouden gaan kijken, besluiten we toch om The fifth wave te kijken. Wanneer de film 10 minuten bezig is geeuwt hij luidruchtig: "Dit is zo'n saaie film. We hadden veel beter horror kunnen kijken.", zuchtend laat hij zich achterover vallen. Ik haal nonchalant mijn schouders op. Persoonlijk vindt ik de film echt fantastisch, maar dat is zijn probleem. Ik kijk naast me en zie dat Wyatt zijn ogen gesloten heeft. Zijn hoofd ligt op zij, waardoor zijn nek bloot ligt. Zou ik? Tenslotte zit ik door hem opgescheept met deze domme zuigplek. Een beetje twijfelend sta ik recht. Uiteindelijk adem ik diep in en met een soepele beweging kruip ik op zijn schoot met mijn benen langs beide kanten van zijn heupen. Zacht druk ik een kusje in zijn nek en Wyatts ogen schieten open.
"R-Raven, w-wat doe je?", ik zie aan hem dat hij verbaasd is en ik grijns tegen zijn nek. Heb ik net de badboy van de school aan het stotteren gekregen?
"Revenge.", fluister ik alleen, waarna ik door ga met kusjes geven. Ik vraag me af of ik ook zo'n effect op hem heb als hij op mij. Op een bepaalt plekje verschijnt kippenvel. Ik grijns en zachtjes begin ik te zuigen. Wyatt kreunt luid en grijpt mijn heupen vast. Een beetje geschrokken stop ik.
"G-ga alsjeblieft door.", hij klinkt bijna smekend en zacht begin ik weer met zuigen en geef tussen door ook kleine likjes. Weer verlaat een kreun zijn lippen. Ik stop en bekijk het resultaat. Een paarse vlek siert zijn huid. Wyatt staart me aan en en een beetje beschaamt wend ik mijn blik af.
"Wauw Raven, ik wist niet dat je dat in je had. Ik moet zeggen dat ik blij verast ben. Dat mag je zeker vaker doen. Alleen, wil je nu misschien van mijn schoot af gaan of anders gaat mijn broek een beetje strak zitten, als je begrijp wat ik bedoel.", beschaamt klim ik snel van zijn schoot af. Hij lacht en drukt een kus op mijn wang, waardoor mijn wangen alleen nog maar roder worden.
"Ik moet maar eens naar huis. Mijn broer wacht op mij", mompel ik. Hij knikt en staat op. Een beetje ongemakkelijk loop ik door de gang. Ik trek men jas aan en Wyatt opent de voordeur voor me. Wilt hij me dan zo graag het huis uit hebben? Ik stap buiten en direct komt een fris briesje me tegemoet. Wyatt leunt tegen de deurpost. Ik zwaai een beet je ongemakkelijk. Wauw toen ik hier aan begon. Had ik met de gênante sfeer geen rekening gehouden. Hij knikt kort en grijnst.
"Ik zie je morgen dan wel weer."
Ik draai me om om naar huis te lopen, wanneer hij plots mijn pols vast grijpt en me weer omdraait. Ik bots tegen zijn borst aan en voel direct zijn lippen op de mijne. Ik kan het niet laten om even tegen zijn lippen aan te glimlachen. Hij laat me weer los en geamuseerd kijk ik hem aan.
"Voor wat was dat?", hij grinnikt.
"Gewoon, daar had ik zin in.", ik knik kort en draai me dan om en begin met wandelen. Wyatt woont niet zo ver van mij dus het is niet ver stappen. Wanneer ik aan het einde van de straat ben draai ik me nog even om en zie dat Wyatt in de verte nog steeds naar me zit te kijken tegen de deurpost geleund. Ik zwaai kort en hij zwaait terug. Ik moet automatisch glimlachen en zo loop ik naar huis.