Lessons from the Badboy

47. The pregnant daughter in law

Totaal geshockeerd kijk ik mijn ouders aan, terrified voor hun reactie. Ik heb geen idee wat ze zullen reageren, maar ik vrees voor het ergste.
"Zwanger?" Begint mijn moeder. Sky kijkt Kai aan met een nerveuze blik. Ze begint haar handen in rondjes in elkaar te wrijven.
"Ja mam. En we hebben het besloten te houden." Mijn vader durft niks te zeggen en kijkt ons alle drie alleen maar bedenkelijk en geshockeerd aan.
"Kai! Hoe kan je zo'n domme fout maken! Je weet niet waar je mee bezig bent! Je bent verdomme 21 jaar!"
"20.." bromt Kai. Wat het er dus niet beter op maakt, aangezien nu de bom ontploffen zal.
Mama gooit haar handen in de lucht. "Je kan geen eens een kind opvoeden of een normaal inkomen regelen! Je gooit heel je toekomst weg voor.." ze werpt haar boze blik op Skyler. "Haar." Sky kijkt duidelijk emotioneel geraakt naar de grond en Kai kijkt boos onze moeder aan.
"Het is misschien niet perfect, maar dit is wat ik wil. En daar heb jij niks over te beslissen. Ik had gehoopt dat jullie als ouders zijnde jullie EIGEN fucking kind wel zouden supporten. Wat voor ouders zijn jullie. Ik heb een vader die niet eens voor zichzelf kan opkomen, bang voor zijn eigen vrouw. En een moeder die alleen denkt aan haar eigen geluk. Dacht je nou echt dat ik mijn eigen fucking kind zou vermoorden voor jou? Psychopaat."
Skyler legt haar hand op Kai zijn arm en het lijkt hem direct te kalmeren.

Eerst zag ik de band niet, maar nu is het zo geweldigend overduidelijk. Ze hebben een diepe connectie waar je alleen maar van hoopt deze ooit te vinden in dit korte leven.
Mijn moeder kijkt Kai boos aan. Op zoek naar woorden.
"Doe wat je wilt, maar niet in dit huis. Ik wil jullie hier niet zien."
"Mam!" Zeg ik boos. Ze kan Kai het huis niet uitzetten?! Is ze gek geworden.
"Hey, dit is niet de manier Alice. Laten we hierover praten," zegt pa terwijl hij naar ma toe loopt.
"Nee, mijn besluit staat vast," zegt ze ook maar zonder naar mijn vader te kijken. Zij en Kai staren elkaar nog steeds boos aan.
"Het is ook mijn zoon! Je gaat hem niet zomaar het huis uitzetten! Dit is niet alleen jouw beslissing om te maken!"

"Jij kan ook gaan als je er zo achter staat," sist mijn moeder. "Jij van alle mensen moet weten waarom." Mijn vader lijkt geen reactie te hebben.

"Laat maar pap. Dankjewel voor het proberen, maar ik ben weg. En mijn kind zal zij ook nooit leren kennen. Wat mij betreft heb ik geen moeder," sist Kai en hij pakt Skyler haar hand en trekt haar mee weg. Skyler geeft mij nog een medelevende, verdrietige blik en verdwenen was ze.

Zodra we de deur horen dicht vallen begint mam te huilen en loopt ze naar boven.
What just happened.
Mijn brein kan al deze drama niet meer bevatten. Met alles wat er aan de hand is slaat mijn brein gewoon dicht.
Pap komt naar me toe lopen en reikt zijn hand naar me toe. Ik pak hem aan en hij trekt me omhoog.

"Ze gaat Kai toch niet echt weg sturen zo?" Vraag ik pap stilletjes. "Daar lijkt het wel op," zucht hij teleurgesteld waarna hij op de bank neer ploft.
Ik kijk naar mijn vader die verslagen staart naar de zwarte tv en de stilte is overduidelijk luid.
Ik zucht en ga naast mijn vader zitten.
"Waarom reageert ze zo.. meedogenloos?" Vraag ik stilletjes.

Pa kijkt moeilijk, op zoek naar een antwoord.
"Toen jouw moeder en ik jong waren.. hebben we een soortgelijke situatie moeten ervaren."
Mijn gezicht onttrekt gedeeltelijk, niet beseffend wat hij hiermee bedoeld.
"Ze was zwanger? Van Kai?"
Pap schudt zijn hoofd. "We waren 19. Onze ouders toentertijd waren er ook echt niet mee eens. We hebben toen gekozen voor een abortus, voor onze toekomst. "
Ik kijk mijn vader aan, niet wetende wat ik moet zeggen. Ik had gewoon een broer of zus nog kunnen hebben. Hij kijkt me aan met een flauwe glimlach.
"Ik denk gewoon dat je moeder bang is om de controle te verliezen over jullie. Ze wilt gewoon het beste voor jullie."
Ik zucht. "Maar pap, snapt ze dan niet dat wij misschien niet hetzelfde leven willen als jullie? Andere dromen hebben dan jullie? Ik weet dat het geen ideale situatie is en dat jullie misschien niet het beste beeld van Sky hebben door haar invloed op mij, maar Sky is een super goede vriendin voor zowel mij als Kai en ik zie als zus zijnde en als beste vriendin dat ze het beste in elkaar naar boven halen. "
Pap glimlacht. "Dat hoop ik vanuit mijn hart ook zo erg Ravey." Hij pakt mijn hand vast en knijpt er zachtjes in. Ik glimlach en wend mijn blik af naar de trap, waar mijn moeder staat, luisterend naar elk woord van ons gesprek.