Human || Dylan O'Brien

1.7

Gözlerimi ağlama sesi ile araladım. Duyduğum Ariel'ın sesiydi. Yatağımda yatıyordum. Çocuklar yanımda değildi. Aniden doğruldum. Hepsi rüya mıydı? Rai... Dün sabah ve onun gecesinde yaşadıklarımız...

Sonra Ariel'ın yatağında olmadığını farkettim. Kafamı sağa çevirdiğimde, Rai onu kucaklamış, susturmaya çalışıyordu. Derin bir nefes vedim.

"İyi misin?" Diye sordu Rai ayaklanırken. Kafamı sallayarak onu onayladım.

"Neden ağlıyor?" Diye sordum. Kafasını olumsuzca salladı. "Bilmiyorum... Teddy ve Dylan onları kucakladığımda susarlardı... Ama Ariel'ı susturamıyorum." Dedi kırgınca. "Tabii... onlar anneleri olduğumu biliyorlardı... Hissediyorlardı. Ariel... beni tanımıyor bile." Dolan, gözlerini tavana çevirdi.

"Bebeğim... sana alışacak." Derken, Ariel'ı aldım. Minik kollarını bana sararken ağlamayı bıraktı. Rai ise sıkıntıyla yatağın kenarına oturdu ve bizi izlemeye başladı...

"Ariel, anne nerede bebeğim?" Diye sordum.

"Anne gitmiş" dedi her zaman söylediği gibi. Rai aynı hüzünlü bakışlarla bize bakıyordu.

"Anne burada bebeğim." Dedim. Yüzünü Rain'e çevirdim ve onu işaret ettim. "Bak anne burada..."

"Anne yok" dedi tekrar. Derin bir nefes verdim. "Anne burada bebeğim." Onu yatağa bıraktım. "Hadi anneye git ve sarıl..."

Emekleyerek Rain'e ilerledi. Beni kucakla dercesine elerini ona uzattı. Rain onu kucakladığında, kollarını onun boynuna sardı.

"Anne seviyor" dediğinde Rain güldü.

"Henüz tam cümle kuramıyor..." dedim. "Seni sevdiğini söylemek istedi."

"Anladım Dyl... Dyland gibi... o da böyleydi."

Odanın kapısı çalındığında, çocukların kapının önünde olduğunu anladım. Kalkıp kapıya ilerledim ve açıp çocuklara baktım. "Hala çok yüksek ha?" Derken kıkırdadım. Kapıların kolları olması gerekenden yüksekti ve bu yüzden kapıları açamıyorlardı. İkisi de yatağa koşturduklarında kıkırdayıp onlara baktım. Rain'i yatağa düşürmüş, yanına uzanmış ve onu gıdıklıyorlardı.

"Baba geliyooorrr" diye onları uyardığımda Rai çocukları sağ tarafına alıp, solda bir boşluk bıraktı. Koşarak oraya kendimi attığımda, kahkahaları arttı.

"Demek siz benim bebeğimi sıkıştırıp gıdıklarsınız küçük canavarlar..." derken Teddy ve Dyland'ı Rain'in üzerinden ortamıza çektim. Ben onları gıdıklarken, Rai, Ariel'ı karnına yatırmış, sırtını sıvazlıyordu ve kıkırdayarak bizi izliyorlardı.