Nakatulala lang ako habang nakaupo sa lilim ng puno dito sa likod bahay. Sariwa ang hangin dito na nakakatulong saakin para pakalmahin ako. Napayuko ako ng maalala ko ang nangyari kanina. Di pa ba ako sanay? laging ganyan ang senaryo kapag nanjan ang pamilya ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ganyan sila saakin, laging si ate ang pinapaboran, paborito nila mommy, kahit mali ni ate saakin nababaling ang sisi gaya nalang nung nangyari bago ako sumama sa baksayon na to.
"Teka manang saan niyo ho dadalhin yan?" May dala kasing mango juice at slice cake si manang
"Ah kay senyorita Claire iha. Bat mo pala natanong?"nakangiti nitong turan, ngumiti din ako pabalik
"Ako na ho magdadala niyan kay ate manang" aabotin ko na sana yung dala niyang tray ng ilihis niya ito saakin
"Iha alam mo naman ang ate mo. Ayokong masaktan ka ulit ng maldita mong kapatid"
"Hindi yan manang. Sige na ako na" wala na siyang nagawa ng kuhanin ko ang tray sa kamay niya
Dahan dahan naman akong naglakad papunta sa second floor kung saan si ate. Kumatok muna ako bago pumasok, nang mag angat siya ng tingin napakunot-noo siyang tumitig saakin.
"Where's manang at ikaw pa naghatid niyan ? Baka may lason yan mamatay pa ako" napalunok naman ako sabay kagat ng labi ko sa loob.
"Ate ako na nag presinta na ihatid yan saka walang lason yan" hindi niya nalang ako pinansin.
Isa isa kong nilapag ang meryenda sa mesa niya, medyo nilayo ko ang juice baka kace mataponan ang plates na ginagawa niya. Saktong iaangat ko na ang kamay ko ng biglang hinawakan niya ang platito na mayroong cake at nasagi niya ang juice. Nanlaki naman ang mata ko pero huli na at nabuhos na ang juice
"What the hell!" Sabay tayo ni ate at agad na tinignan ang mga papeles na nabasa na
"Ano ba namang katangahan yan Cassy!? Ang tanga tanga mo naman! Simpleng gawain lang di mo pa magawa! My God! Yung blue print shit!" Halos mangiyak -iyak naman akong nakatitig kay ate na galit na galit at natataranta
"Ate sorry hindi ko sinasadya saka aksidente lang yung nangyari" umiiyak na turan ko
Marahas naman siyang lumingon saakin at puno ng galit ang kanyang mga mata. Napaatras ako ng lumapit ito saakin at sinabunutan ako.
"Your so idiot! Tanga tanga ka talaga kahit kelan!" Sinabonutan niya ako at pinag sasampal, wala akong magawa kundi ang umiyak at iharang ang kamay ko sa mukha ko
"Ate please tama na. Sorry na ate di ko sinasadya" ambang sasampalin niya sana ako ng bumukas ang pintoan
Napalingon naman ako doon at nakita ko si mommy at daddy
"What's going on here? Claire, Cassy?" Sabay tingin niya kay ate at saakin
Pabalyang binitiwan niya ako at muntik nang matumba kung di ko lang na ibalanse ang katawan ko
"Si Cassy kasi mommy! Tinaponan ang blue print ko ng juice! Bukas ko na to ipapasa mommy! Anong gagawin ko!?" Nagiiyak na tumakbo siya at yumakap kay mommy
"Ssshhhh my princess ako ng bahala huh?"
Nasaktan naman ako sa nakita ko. Di ba nila nakita ang ginawa saakin ni ate? Di man lang ba sila naawa? Ako yung mas nasaktan dito pero bakit parang mas kawawa si ate?
Galit naman na tumingin saakin si mommy at lumapit saakin. Nakita ko namang napangisi si ate at pinunasan ang pekeng luha niya.
"Cassy! Lagi nalang bang ganito!? Wala ka nang ibang ginawa sa pamilyang to kundi mag bigay ng sakit sa ulo! Dapat kasi sa Lola ka mo nalang! Perwesyo ka sa bahay na to!" At tumalikod na si mommy habang akay akay si ate palabas. Napalingon naman ako kay daddy na nakatingin lang saakin at umiling iling na tumalikod din saakin.
Nanghihinang napa upo ako. Sobrang sakit, mas masakit pa sa sampal at sabunot saakin ni ate. Libo libong karayom ang tumutusok sa puso ko na nagpapahina saakin. Bakit ba ganito sila saakin? Walang kuwenta ang tingin saakin?
"What are you doing here Cass?" Natataranta namang pinunasan ko ang luha ko
Naglakad si kuya Ford sa harap ko at umupo nang naka squat. Hindi yata sapat na pinunasan ko ang luha ko dahil sigurado akong namumula ngayon ang mata ko, umiwas nalang ako nang tingin pero maingat na hinawakan ni kuya ang pisngi ko at napabuntung-hininga
"Your crying like a baby Cassy"
"It hurts like hell kuya"
"Shhhh don't say that, cassy we love you okay? Just... don't mention your parents" unti unti nanamang umagos ang luha ko at nataranta naman siya
"Oh holly sht! Sorry cassy hey. I'm sorry princess" niyakap ko nalang siya nang mahigpit. Ito yung kailangan ko.
"It's okay kuya, i know that.. my family don't cares about me. I accept it but... why? it's hurt as hell!"
"Hey! Princess don't over think about it okay? If your parents don't love you, here we are. If they don't cares you, here we are. If they don't have time for you, here we are. We can give that all of you" mahina naman niyang hinahagod ang likod ko.
I love them so much specially my cousin's and lola L. Malas man ako sa pamilya may pamilya parin naman akong matatawag. Natatawa namang humiwalay saakin si kuya Ford
"Instead of crying like a baby, come with me. We should roam around" doon na ako napangiti at sumabay na sa lakad niya
IT'S already 6:30pm when we decided to go home. We're laughing loud when we notice that they looking at us, specially my parent's
"Ow! They already here. Come here Cassy and Ford let's eat dinner" nakangiting turan ni lola
Nagkatinginan muna kami ni kuya ford, nagkibit-balikat naman siya at nag simula nang maglakad, sumunod naman ako.
"Pa importante pa kasi. Why don't we just start to eat instead of waiting them? " Ate Claire said
"What a rude manner Claire" mariing turan ni Tito Chard, kuya uno's dad.
Wala nang nasabi si ate. Nakakatakot kasi si Tito Chard, malumanay lang siyang magsalita pero nandoon ang diin na nagsasabing wala kang magagawa kung yun na ang nasabi. He's full of authority and very imidiating man.
Natapos ang hapunan ng matiwasay, nagsi alisan na rin ang mga pinsan ko at mga tito't tita ko para magpahinga na sila sa kanilang silid. Tumulong muna ako sa kusina bago umakyat sa taas para makapag pahinga na din. Nakarating na ako sa dulong baitang na hagdaan sa taas nang may nakita akong bulto ng tao sa dulo nang pasilyo nagkibit-balikat nalang ako at di yun pinansin. Nag simula akong tahakin ang daan papunta sa kuwarto ko, napatigil ako ng may nakatayo sa tapat ng aking silid. Naka puwesto kasi ang aking kuwarto sa dulo ng pasilyo.
"Iha" napalingon ako sa likod ko
"Lola L" napangiti ako " Gabi na ho matulog na kayo" ngunit umiling iling lang siya saakin
"Nahanap ka na niya"
