DEATH(Telefon Ölümleri Serisi 1)Texting

[16]

Selam uzun zaman oldu ama yine buralardayım.İnsan evini terk edemez değil mi.Hadi bölüm!Medyayı merak ediyorsan oku yalnız dove çok tatlı değil mi?

Bölüm ile ilgili sorularınızı buraya bırakınız!

şlkjhgfdsalkjhgfdsaömnbvcxz

Mira'dan

Gözlerimi araladığımda hiç bir şey görememiştim.Karanlık ve soğuk bir odadaydım.Kapı bir anda açıldığında geri gitmeye çalıştım sandalye ile ama işe yaramadı.Işık açıldı acıyla gözlerimi kıstım.

"Poyraz ağzının tadını biliyormuş."dedi ve çenemi tuttu ani bir hareketle yüzümü çevirdim.Bu hareketim hoşuna gitmemiş olacak ki tokat attı.

"Ne istiyorsun benden?"

"Poyraz'ın elde ettiği her şeyi kız kardeşini,annesini,babasını ve sıra sende."

"N-neden?"diye korkudan kekelemiştim.

"Çünkü o benim elimden aldı her şeyi bütün varım ,yoğumu sıra onda."dediğinde kalp atışlarım o kadar hızlanmıştı ki ortamda ki sessizlik sayesinde duyulabiliyordu.

"Ne duruyorsun ben uzun zamandır ölmeyi bekliyorum,korkmuyorum ne senden ne de başka birinden."

"Öldürmek istediğimi kim söyledi?Benim olmanı istiyorum sonra bir çöp gibi sokağa atmak.Sence Poyraz bekareti olmayan bir kızı kabul edeceğini mi sanıyorsun?Ha!"dediğinde gözlerim korku ile büyüdü.Dizlerim titremekten uyuşmuş,bileklerim ise ip yüzünden kesilmişti.

"Poyraz ne yaptı sana?"dedim ağlamaklı çıkan sesimle.

"Kız kardeşime tecavüz etti.Açık oldu mu?Annem ve babam onun yüzünden intihar etti."

"Hayır...yapmaz...benim tanıdığım Poyraz..yapmaz."

"O senin tanıdığın Poyraz değil.Olmasını istediğin Poyraz.Ama o öyle biri değil lanet piçin teki."

"Lütfen bırak beni...lütfen."ağzımı kapattı ve çıktı.Gözyaşlarım sel olup akıyordu.Korkuyordum.Hem de çok.

....::.:.::.::..:.::...2 Gün Sonra:::::...:::::::...:.:

Poyraz'dan

"Bir haber var mı?"dedim bağırarak.Günledir bir ip ucu,bir açık hiç bir şey yoktu.Aklım yerinden çıkacaktı.Vakit durdu, bu acı beni boğdu, bittim şimdilik.Er geç bulacaktım o piçi.Mira olmadan boşlukta gibiydim.Bir hiç gibi.Tam bir bok gibi. Senden görünmüyor önüm, meğer ne kolaymış fikri ölüm.   

"Yok abi ama er geç bulacağız."

"Er geç olmasın Buğra şimdi olsun anında olsun,ne geç olsun ne de er tamam mı şimdi olacak."dediğimde yumruğumu duvara geçirdim.Kelimeler artık ağzımda dolanıyordu.Ne diyeceğimi ne yapacağımı bilmiyordum.Aptal gibi dolanıyordum ortada.Ya ona bir şey yaparsa?Bu soru beynimi sikiyordu resmen.

"Yok mu hala bir şey."aradan saatler geçmesine rağmen hiç bir şey bulamamıştık.

"Ne bok kafalı heriflersiniz.Evi kontrol etmek hiç mi aklınıza gelmedi.Off bir iz bulana kadar beni yalnız bırakın."Cenk ve Yağız'ı evden yolladığım an kendimi koltuğa attım.İki gündür uzun süre kapanmayan göz kapaklarımın gözlerime baskı yapmasıyla uyuya kaldım.

Uyandığımda bizimkileri aradım ama yine hiç bir ip ucu yoktu.En ufak bir şey yoktu kafayı yemek üzereydim.

Gemileri değil denizleri yakacaktım!

Telefon çaldığında direk açtım.

"Alo."

"Sesindeki endişe,korku,merak nasıl bir haz veriyor biliyor musun?"

"Seni bir bulayım katlayıp kat yerlerinden sikicem bekle sen."

"Poyraz."diye bir ses geldi karşı taraftan.Duyduğum ses ile gözlerimi kapadım.

"Mira.Mira bak ne derse desin inanma ona tamam mı güzelim."

"Malesef sen elindekileri çoktan kaybettin Poyraz bey."dedi Cenk.

Ne demekti bu.

Malesef sen elindekileri çoktan kaybettin.