The Life of Being a Fangirl

Chapter 10: Joke or True?

Juliana.

Ano ba naman 'to! Hindi ko alam kung bakit hindi ako makagalaw sa posisyon ko. Bwiset! Ang hirap huminga!

Lalo na at SOBRANG LAPIT NG MUKHA NAMING DALAWA! >///<

Konting maling galaw lang.. Nako! Nako! Isama mo pa 'yong sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam pero ngayon ko lang 'to naramdaman.

Sobrang bilis na to the point na gustong-gusto ng lumabas ng puso ko mula sa dibdib ko.

Shit. Pakiramdam ko hindi ako makahinga. Naninikip ang dibdib ko. Hindi ko kakayanin pang patagalin ang ganitong posisyon. Grabe!

KAMUKHANG-KAMUKHA NIYA TALAGA SI JUNGKOOK!

Sana nga lang.. Si Jungkook na lang 'to eh. Sana siya na lang itong kaharap ko. Mas matutuwa pa ako kapag ganon hehehe.

Pero..

O___O

Shit! Shit na shit!!!

Lalong bumilis ang tibok ng puso ko nang bumaba ang paningin niya mula sa mga mata ko hanggang sa LABI KO. >///<

I think, sobrang namumula na ako. Kung ano-ano na pumapasok sa utak ko. Grabe. Nakakaramdam ako ng init. Ang init-init!

Sana tumayo ka na!

Pero kung sakali mang magtama yung mga la-- Oh holly shit! Ayoko! Ayokong maging first kiss siya! I don't want to. Seriously. Gusto ko si Jungkook lang ang magiging first kiss ko.

SI JUNGKOOK LANG. Period.

Kahit na kamukha niya pa 'tong nilalang na ito.. AYOKO pa din. Kamukha lang naman niya eh.. Hindi pa din siya si Kookie!

Habang patagal ng patagal.. Lalo akong nagiging paranoid. Kung ano-ano na ang iniisip ko at gusto ko na 'tong matapos.

Mabuti na lang at nagkaro'n na din ako ng lakas para makapagsalita. "H-Hiroto? Baka gusto mong t-tumayo?" Na-iilang kong tanong. Bakit ako na uutal-utal?

Hindi naman siya nagdalawang isip at agad-agad naman siyang tumayo. Nakahinga na ako ng maluwag dahil hindi na niya makukuha first kiss ko.

Tumayo na din naman ako kaagad atsaka dumiretso sa study table ko para ayusin ang mga nakatambak kong libro at notebooks. Tsinekan ko na rin yung papel na pinasagutan ko sa kanya at nakakuha naman siya ng 10 points do'n.

Well.. Pasado naman 'yon dahil naka kalahati naman siya. Pwede na.

"Ahm, may meryenda ka oh. Nakakuha ka nang kalahati. Kaya may meryenda ka sa akin." Sabi ko sa kanya. Gosh. Grabe siya makatingin sa'kin! Or should I say.. Grabe siya kung makatitig sa'kin.

Na-iilang ako sa ginagawa niya! >_<

"Ah, sumunod ka na lang dun sa kusina ha?" Pagkatapos ay bumaba na agad ako ng kwarto ko.

Kainis naman 'yon! Bakit ba siya ganon makatingin? Parang may gusto siyang sabihin sa akin. Wala rin naman akong ideya kung ano man iyon.

Pagkababa ko, dumiretso ako sa kusina. I'm going to bake cookies. Pwede ding isama ko na rin pati brownies. Hindi naman siguro maarte yun kahit na ganito lang ang ipapakain ko sakanya.

Mahilig talaga akong magluto. Pati na din ang pagbe-bake. Basta tungkol sa pagluluto, mahilig ako diyan. Hehehe.

Habang naghahanda ako nang mga ingredients, pansin kong wala pa din dito si Hiroto. Umuwi na kaya siya? Kapag umuwi 'yon, lagot siya sa'kin!

Sayang effort ko dito, no! Nagturo pa ako sa kanya at napagod din ako doon. Medyo mahirap din kasi siyang turuan.

"Hoy, anong bine-bake mo? Patingin--"