Aşk İşi *Tamamlandı*

28. Bölüm

Yumuşacık bir öpücük, buram buram Koray kokusu ile gözlerini açtı Sude... Güneş çoktan doğmuş, Koray çoktan uyanmış duşunu almış hazırlanmış yanı başındaydı. Yatağına nasıl geldiğini bile hatırlamıyordu... 

-Uykucu sevgilim benim...

-Canım sen ne zaman uyandın? Ben nasıl... ben nasıl geldim buraya?

-Bilmem...

-... Güne bu harika adamla başlamak çok güzeldi, uzun uzun baktı yüzüne Sude, usulca kalktı yataktan. Seni çok seviyorum.... dedi sessizce...

-Bende... Hadi hazırlan bekliyorum aşağıda...

Hızlı hızlı hazırlandı Sude, bu gece gidecekti Koray uzun bir süre de yoktu, eksik hissedecekti kendini ama özlemekte sevgidendi, sevdaya dairdi. Halit kapıda bekliyordu birlikte çıktılar. 

Ofise geldiğinde saat dokuz olmamıştı, neredeyse iş arkadaşlarının çoğu gelmişlerdi kimi masasında güne hazırlık yapıyor kimi kahvesi ile ayılmaya çalışıyordu. Sude'de dün Koray'ın evi için verdiği siparişleri dosyalıyordu ki , Bora'yı da işte tam bu saatlerde koridorun karşısındaki kendi ofisine girerken gördü. Her zamanki gibi değildi, kendi ofisine geçmişti direkt bir günaydın bile dememişti. Kendinden emin kalktı masasından yanına gitti Sude.

-Günaydın! Kesinlikle sesindeki ima farkedilirdi Sude'nin...

-Günaydın... 

-Bir kahve içelim mi? 

-Sonra içeriz yetiştirmem gereken bir sürü iş var, senin gibi patrondan torpilli değiliz biz.. Suratına doğru dürüst bakmıyordu Bora, elinde manasızca bir şeylerle uğraşıyordu.

-Bora ne saçmalıyorsun? Etrafındaki diğer arkadaşlarının duyabileceği kadar sesli ama çokta abartmadan konuşuyordu... Tiyatro olmak istemiyordu... 

-İşiiim var diyorum Sude!

-Devam diyorsun yani... Saçmalamaya devam edeceksin... 

-Evet! 

-Öyle olsun Bora... Ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum ama öğreneceğim... Sonra... 

Bora cevap vermemişti ama dik dik bakıyordu suratına Sude'nin, gözlerinden sinirli olduğu çok rahat anlaşılıyordu da nedendi? Anlayamıyordu Sude, bir anda değişivermişti en yakın arkadaşı, onu cesaretlendiren hatta bu işe zorlayan da kendisiydi, şimdi sanki suç işliyormuş gibi davranıyordu. Bir hali bir haline kesinlikle hiç uymuyordu... Arkasına dönüp gitti en sonunda, burnundan soluduğu kesindi. Kendini hırsla işlerine verdi, yeni işi patronları Bora ve ekibine vermişti temelden itibaren süreci onlar yönetecekti ama ofisteki herkes işin bir kısmında vardı. Biraz o işle uğraştı sonra gene Koray'ın evi için bir kaç görüşme yaptı. Evi tahmininden erken tamamlayacaktı, herşey yolundaydı saat dört gibi kontrol etmek için ofisten çıktı. Çıkarken de  tüm gün konuşmadığı , hatta suratına bakmadığı Bora'ya sinirli bir bakış fırlattı... 

Çıkmadan önce sevgilisine mesaj atmıştı Sude,

"Aşkım ben senin evine geçeceğim,istersen orada buluşabiliriz." diye. Arkasından  hemen cevap gelmişti Koray'dan, kontrol elinde olmalıydı hemen yapacaklarını yazıverdi.. 

"Sevgilim sana Halit'i gönderiyorum bana geç sen, eşyalarımı alıp seni eve bırakırım. Seni seviyorum... "

Başta kapris yaptığı hatta sinir olduğu şoför durumuna artık tepki vermiyordu Sude , Halit kapıdaydı hemen çıktılar, bu konuda gereksiz çıkış yapmak hemde Koray tam gidecekken dırdır etmek manasızdı.