Aşk İşi *Tamamlandı*

12. Bölüm

Koray tüm kaslarının ağrımasına, boynundaki ağrıya ve darmadağınık haline rağmen Sude'nin evinden çıktığında kendini hiç olmadığı kadar keyifli hissediyordu. Bu kızın onun üzerindeki etkisi çok farklıydı. Acemi bir kız çocuğu gibi hareketleri vardı ama bir yanı çok güçlüydü. Evin birçok yerindeki resimler dikkatini çekmişti, aile fotoğrafları vardı ama yalnızım demişti. Bir hikayesi olduğunu hissediyordu ama neydi? Şimdi onu meraklı bir sürü kızla bırakmıştı. Durumları birçok anlama çekilebilirdi, kendi kendine güldü, eğleniyordu aslında.. Ama sonuçta yorgundu arabasına binip eve doğru yola koyuldu.

Evin gri ortamına girdiği anda sıkıldı gene... Odasına çıktı duşun altında uzun süre durdu, suyun dinlendirici yanını seviyordu. Boynuna da sıcak su iyi gelmişti üstüne rahat birşeyler giyip yatağına uzandı... Burada biraz uzanmak en iyisiydi..

Uzanmak için yatmıştı ama dört saatten fazla olmuştu, perdeleri kapalı karanlık odada uyuyordu. Sude'nin evinde gece birçok kez uyanmıştı, birazda durumdan faydalanıp onu izlemişti. Çok özel farklı bir güzelliği vardı. Sarışınlar aslında çok dikkatini çekmezdi ama bu kız çok beyaz tenli değildi, hatta buğday tenli bile sayılabilirdi, elbisesi ile vücudunun güzelliklerini zaten sergilemişti davette ama koltukta uzandığında daha belirgin görünen hatları Koray'ın nefsini zorlamıştı. Teni kusursuzdu, yüzü bebek gibiydi. Her erkek böyle bir kızı arzular, diye düşünmüştü tüm gece. Acaba kaç erkek girmişti hayatına! İşkolik filan demişlerdi kapıdaki kızlar ama istediği kadar işkolik olsun bu kızı kimse boş bırakmazdı...

Sert duvarları vardı Koray'ın herkese herşeye temkinliydi.Hayatının kontrolünü asla bırakmazdı. Babasından devraldığı işle , bugün holdingin geldiği nokta çok farklıydı. Çevresindeki kimse onun kurallarının dışına çıkmazdı o da taviz vermezdi ve kardeşi dışında kimseye karşı zayıf değildi de  bu kıza sert olamamıştı.

Saat akşamüzeri altıya doğru telefon titremekten başucundan düşünce uyandı. Telefonu alınca eline tekrar çaldı Zeynep'ti arayan...

-Ayyy abii! Rolleri mi değiştik?Niye açmıyorsun gene telefonu, pazar pazar neredesin? Merak ettim.

-Zeynep off bir git başımdan, uyuyordum...

-Abi gece gene nerede sabahladın? Buse'yi de aramamışsın, daha sakin bir zamanda görüşmek istiyormuş tekrar seninle...

-Sen niye sarıyorsun benim başıma hep birilerini! İşin gücün yok mu senin!

-Tamam kızma... Merak ettim dün gece aniden yok oldun, kaldık misafirlerle tek başımıza... Nereye gittin sen?

-Sıkıldım çıktım işte..

-Tahmin etmiştim zaten. Buse için kızdın değil mi? Ama kız çok bozulmuş biliyor musun? Sen hiç ilgilenmemişsin, ne var sanki biraz tanımaya çalışsan. İki gün için gelmişti aslında biz seni anlatınca hoşlandı senden görüşürsünüz diye uzatmıştı biletini...

-Zeynep bana mı sordunuz getirirken? Söz mü verdim size? Gidin konuşun kızla gitsin gideceği yere!Daha konuşmadan etmeden neyimden hoşlanmış? Sana kaç kere söyledim ben, uğraşma benimle, aşk meşk kafası yok bende diye! Dinletemiyorum ki! Bak zıplattın gene sinirimi! Kapat boynum ağrıyor zaten..

-Of tamam kızma, ara beni sonra...

Cevap bile vermeden kapattı Koray telefonu. Telefona ayrı sinirlenmişti ama boynu da ayrıca sıktı canını sağa sola bile çeviremiyordu. Başı açlıktan olsa gerek ağrıyordu. Boynunu kıpırdatmamaya çalışarak mutfağa indi Nuran Hanım'ın yaptığı yiyeceklerden atıştırdı biraz , bir ağrı kesici de atıp yukarı uyumaya çıktı gene. Sonra rahatsız bir halde uyandı. Saat gece yarısını çoktan geçmişti artık uykuya doymuştu.  Boynundaki acı dayanılmaz hale gelmişti. Hafif bir ağrı saatler içinde nasıl bu hale gelmişti anlayamamıştı. Saate baktı geç olmuştu, bu saatte kimseyi aramak istemiyordu ama bir doktor bulması gerekiyordu. Üstüne eşofmanının üstünü geçirdi dün gittikleri hastaneye doğru tek başına yola çıktı.