Aşk İşi *Tamamlandı*

11. Bölüm

Basamaklarda durmuş kalmıştı... İçeriden Koray da sesleniyordu. Zile ısrarla basılıyordu.

-Sude açmayacak mısın? Ben bakayım mı?

-Aaa ben bakarım! Yok gelme sakın... Gelme sakın mı?

Kapıya doğru söylene söylene yürüyordu. Bir hışımla açınca kapıyı manzara karşısında dondu kaldı.

-Günaydınnnnn!

Sinem elinde büyük bir paket kurabiye kutusu, yanında kahvelerle bekleyen Didem ,Ece  ve ne alaka Buket sırıtıyorlardı...

-Günaydın! Ekşimiş bir surat ve kısık çok kısık bir sesle cevap vermişti Sude... Bir yandan  da salonundaki  büyük sorun Koray'ı nasıl açıklarım diye saniyeler içinde en az on tane senaryo yazmıştı kafasında. Boş bir gülümseme yapıştı dudaklarına...

Ece atladı...

-Tatlımm içeri almayacak mısın bizi! Kapıda kaldıık!

Sinem içeri dalmıştı bile...  Daha salona ulaşan kimse yoktu... Atladı hemen...

-Sudecim sen niye bu haldesin? Noldu sana?  Yoksaaa çıkışta Koray Bey seni bir yerlerde miii... Sude atlayıp  eliyle ağzını kapatmıştı.

-Sus ne diyorsun sen! Deli ,kapa çeneni.. Koray yani Koray Bey içerde..

Dördü birden iptal olmuştu... İnanmamış gülüşüyor... Bir yandan da içeri girmek için holde eşyalarını bırakıyorlardı.

-Yok artık! Didem patladı... Sinem birşeyler anlattı da kızım yer miyim ben o kadar da değil... Yani Koray Bey'den bahsediyoruz erkek değil başka birşey o! Ne işi var senin gibi bir işkolikle!

-Tabi yaa! Yeme bizi... Kovalamak istiyorsan da bizi başka bahane bul tatlım! Buket aradan atlamıştı..

-Allah'ım sabah sabah nerden çıktınız siz!? Sude ne yapacağını şaşırmıştı bu patavatsızların söylediklerini inşallah duymuyordur diye dua ediyordu içinden.

-Sen Koray Bey'i nereden çıkaracaksın onu düşün! İçerde dedin bir kere! Kocaman kahkahaları da eksik olmayan bir halde eğleniyorlardı. Öyle hava atıp kaçmak yok canım! Buket gene susmamıştı ki..

-Buradayım... Günaydın hanımlar...

Sude şuan iki gündür iyice alıştığı yerin dibinin dibinden tüm halkı selamlıyordu şimdi.

-Evet kızlar tekrar hoşgeldiniz... Eıı ... Sizi tanıştırayım. Koray Bey...

Koray atladı bu oyuna dahil olmak istemişti...

-Artık Koray, değil mi Sudecim... Bir de üstüne pis pis gülümsüyordu... 

-Yaa evet Koray... Sude koyverdi bıraktı direnmeyi...

Kızlarsa kapama düğmesine basılmış gibi sessizdiler. Oyun seyreder gibiydiler. Açıldıklarında Sude üzerinde patlayacaklardı o kesindi.

-KORAY! Arkadaşlarım da bizim şirketten kızlar Didem, Sinem'le tanışmıştınız, Ece ve Buket...

Teker teker tokalaşmışlardı ama ortam çok gergin ve çok komikti.

-Ben çıkayım o zaman başka zaman sözün olsun kahvaltı.. Siz hanımlar da başbaşa keyif yaparsınız.

-Tamam. İş yerinde görüşürüz.

-Gülüyordu hala Koray... Görüşürüz Sude!

Çıkmıştı...

***