[KATH's POV]
Kasalukuyan kaming nasa canteen.
Kumakain.
Nagtatawanan.
Nag aasaran.
At Nag lalambingan yung mga loverbirds.
Haaay :(
Sa tuwing nakikita ko silang ganyan kasweet. Bigla ko na lang sya maaalala.
Yung ganyan kami kasaya.
Ganyan kami kasweet.
Bakit kasi ang tagal nya?
Ang tagal nya bumalik :(
“Hello. Earth to Kath” Sigaw ni kiray habang winawagayway yung kamay niya sa harap ng mukha ko! Haay eto ang ayoko eh, tuwing maaalala ko siya lagi na lang ako nawawala sa sarili ko :|
“Oh Kiray? Bakit?” ako.
“Kasi bes. Kanina ka pa kaya namin kinakausap! Tulala ka naman dyan" Julia.
“Sino ba iniisip mo girl. Siya?” Kiray. Macocorner nanaman ako nito eh.
“H-ha? H-hindi noh.” Aw. Shit! Bakit kailangan mong mautal kath! >.<
“T-t-tala-g-g-ga?” Kuya ko. >.< pang asar lang!
“HAHAHAHA” Barkada. Eh di sila na masayang asarin ako! Psh =__=
“Pwede ba tumigil nga kayo. Ano ba kasi yon?!” Pag tataray ko. Kasi mamaya baka macorner nanaman ako .
“Kasi kath. Sabi nitong si vanilla baby ko, Kung iblind date ka daw namin sa valentines” Ej.
Sus, ayun lang pala eh kala ko kung ano na. Blind date lang pala.
T-teka ANOOO?!!!!! Ngayon lang nag sink in sa utak ko yung sinabi ni Ej.
“WHAAT?! BLIND DATE?!!” Ako.
“Yes girl. Blind date! Para naman hindi ka loner. Diba guys?” kiray.
“Tama si vanilla baby. Para naman maenjoy mo yung valentines” Ej.
“Oo nga bes, ng may kadate ka” What?! Pati ba naman ikaw bes? >.<
YOU ARE READING
Our heart know's the truth :"> |EDITING|
Fanfiction(Kasalukuyang nasa EDITING process ang story na to. Thankyou) 2years. 2years kang nag antay sa pag babalik ng TOTOONG mahal mo. Sa 2years of pain mo, nakalimutan mong maging masaya. Dahil sa araw-araw kang nangungulila sa pag aantay sa kanya....Ngay...
