Dedicated to JonelouCusipag. thankyou sa pag fan! :))
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CHAPTER 10 : The Gig Concert (Part 2)
KATH POV
Andito lang ako sa isang park!
Wala, nag mumuni-muni lang! Tumingala ako sa langit. I closed my eyes. At isang flashback ang naalala ko!
[FLASHBACK]
Nandito ako sa garden namin.
Kasalukuyang nakahiga sa damuhan at nakatingala sa langit! I feel so sad. Ng biglang may lumitaw na mukha sa harap ng mukha ko!
Nakangiti siya sakin kaya napangiti ako! Sino yun? Eh di ang taong gustong gusto ko.
“Bakit ang lungkot lungkot ng cha-cha ko?”
Kiniss niya ko sa noo. At saka humiga sa tabi ko! Nakatingala lang kami sa langit.
“Pano si Tres. Umalis na!”
Hays. Nakakaasar talaga si tres! Bakit kailangan pa nilang pumuntang ibang bansa? Kaasar, nawalan tuloy ako ng bestfriend na babae.
Oo tama kayo ng basa babae po si tres. Kala nyo lalaki noh? Hahaha.
“Hahaha. Tres talaga? Lakas mo talaga mang asar”
Piningot naman niya yung ilong ko! Kaya napa aray ako.
“Naman! Hahaha. Pero seryoso, mamimiss ko yun si Tres! Haayyyyyyy”
“Alam mo cha-cha kung anong best way gawin pag may namimis ka?
“Hindi. Ano?”
“Tumingin ka lang sa langit. Saka mo alalahanin ang mga memories niyo”
Napatingin ako sa kanya. And to my surprised. He stared at me and smiled. I smiled back. Saka tumingin ulit sa langit pinikit ko ang mga mata ko saka inalala si tres.
Medyo nawala ang lungkot ko dahil naalala ko si tres. Nakakagaan ng loob pero hindi pa din maalis ang pagkamiss ko sakanya.
“Best way nga to. Galing mo”
“Ako pa. Kaya kapag nawala ako at namimiss mo ko. Tingin ka lang din sa langit”
Dahil sa gulat, bigla ako napatayo sa pag kakahiga at umayos ng upo sa tabi niya. At tinignan siya ng seryoso.
“H-hindi magandang biro to” I said with a serious tone.
“Hindi ako nag bibiro cha-cha”
“P-pero….” Oh god! Wag kang tutulo please. “D-don’t tell me a-alis ka din? I-iwan mo din ako?” Malapit na. Malapit na ko traydurin ng mga luha ko! Please say no. Please. Please.
“No” Yes. Bigla ako napangiti ng palihim!
“But, only god knows”
Bigla naman napakunot ang noo ko. Hindi ko siya magets!
YOU ARE READING
Our heart know's the truth :"> |EDITING|
ספרות חובבים(Kasalukuyang nasa EDITING process ang story na to. Thankyou) 2years. 2years kang nag antay sa pag babalik ng TOTOONG mahal mo. Sa 2years of pain mo, nakalimutan mong maging masaya. Dahil sa araw-araw kang nangungulila sa pag aantay sa kanya....Ngay...
