Just Hold On ❥ l.t ✔️

Chapter 45

Emma Allyward.

Een paar weken later begin ik met de chemo.

"Emma Allyward?"

Ik draai mijn hoofd opzij en zie een doktersassistente zoekend door de wachtkamer kijken.

Ik knik even haar kant op, sta op van mijn stoel en loop naar haar toe.

De assistente brengt me naar een andere soort zaal waar meerdere mensen op stoelen zitten die ook hun bloed moeten laten afnemen.

Een korte rilling trekt over mijn wanneer de assistente zegt dat ik ook mag gaan zitten op een van de stoelen wat ik ook vervolgens snel doe.

In mijn ooghoek zie ik een vrouwelijke dokter naar me toe lopen in paarse kleding die vervolgens voor mijn neus stil staat. Haar blik glijd over mijn lichaam en er verschijnt een kleine frons tussen haar wenkbrauwen.

"Hoi Emma, ik ben Katie. Ik ga je bloed afnemen." Mompelt ze zonder enige emotie te tonen en vervolgens zie ik dat ze een pakketje van het tafeltje naast me pakt waar een naald in zit die ze vervolgens schoon begint te maken.

"Ik heet Emma." Ik zet een glimlach op, maar Katie haar gezicht blijft strak staan.

"Dus, heeft iemand je temperatuur opgemeten?" Verlaat vervolgens haar mond, waarna ik mijn hoofd schud.

"Nope."

Katie zucht en rolt met haar ogen. "Great,"

Ze pakt een ander apparaat van boven haar en houd het vervolgens voor mijn gezicht.

"Open je mond maar,"

Ik doe wat ze zegt en open mijn mond.

Katie brengt een soort koude staaf mijn mond in wat een soort thermometer moet voorstellen en legt die vervolgens op mijn tong.

"Hoeveel chemobehandelingen heb je tot nu toe gehad?"

"Eén." Beantwoord ik Katie, waarna ze knikt.

"Ben je misselijk geweest?"

"Ja."

"Diarree?"

"Niet sinds taco-avond." Ik begin te lachen, waardoor Katie opnieuw met haar ogen draait en sarcastisch zucht. "Grappig. Heb je gebraakt?"

Weer schud ik mijn hoofd.

Katie pakt een notitieblokje uit haar achterbroekzak en schrijft daar vervolgens met een pen in haar handen iets in.

"Hoe was het?" Vraag ik vervolgens langzaam en trek een van mijn wenkbrauwen op.

"Wat?"

"Mijn temperatuur."

"Oh, normaal. Hoezo?" Katie stuurt me een korte blik waarna ze zich weer tot haar notieboekje richt.

"O, zomaar." Ik haal nonchalant mijn schouders.

"Je zult enkele of alle bijwerkingen meemaken die ik net heb opgenoemd. Rol je mouw omhoog." Mompelt Katie opnieuw, wat ik meteen doe.

Ik knik en stroop de mouw van mijn witte trui meteen omhoog. Katie bind een paarse band om mijn bovenarm en vervolgens drukt ze met haar duim op een aantal plaatsen waar mijn aders moeten zitten. Vervolgens gaat ze ook met een vochtig doekje over de plekken.

"Krijg ik een drankje hier na?" Ik kijk Katie aan, die meteen haar wenkbrauwen fronst.

"Wat?"

Ineens voel ik een stekende pijn in mijn arm van waarschijnlijk de naald de ze zojuist in mijn arm heeft gestoken.

"Nou ja.. als mensen bloed geven..," ik knijp mijn ogen samen en knars mijn tanden op elkaar van de pijn.

God ik haat naalden.

"Nevermind. Het is oké."

Ik haal een aantal keer diep in en uit adem en vervolgens voel ik dat Katie de naald uit mijn arm haalt en weer terug legt.

"Goed, hou daar druk op." Ze geeft me een tissue aan die ik snel op het 'gaatje' leg op mijn bovenarm.

Ik blijf Katie nakijken totdat ze de hoek om is en volledig uit mijn zicht verdwenen is.

Ik draai mijn hoofd naar links een zie een oude vrouw een stukje verderop van me zitten.

"Wat een bitch, hè?"

De vrouw knikt even waardoor ik zacht lach.

Ik draai mijn hoofd weer terug zodra ik Katie weer terug zie komen met een flesje cola in haar handen.

Zodra ze voor me staat wil ik het flesje aanpakken, maar ze trekt 'm snel terug.

"Noemde je me nu net een bitch?"

Ik voel mijn wangen iets warmer worden en snel schud ik mijn hoofd. "Nee natuurlijk niet. Ik.. ik uhm.. ik bedoelde degene die ik aan het smsen was."

"Tuurlijk," Verlaat sarcastisch Katie haar mond en vervolgens duwt ze het flesje cola in mijn handen. "Tot volgende week, Emma."

:)