Just Hold On ❥ l.t ✔️

Chapter 27

Emma.

"Fijn dat je er bent, mevrouw Allyward." Zucht mijn scheikunde docent, Mevrouw Stevens zodra ik het lokaal binnen stap.

Jup, ik ben zeker wel een half uur te laat voor m'n les. Oops.

"Ja, sorry, ik zwom tijdens de lunch.." breng ik langzaam uit, waardoor mevrouw Stevens één van haar wenkbrauwen omhoog haalt.

"Fascinerend Emma. Wanneer vind je dan tijd om te eten?"

Ik slik even.

"Ik heb proteïne poeder, weet u wel," Ik probeer mevrouw Stevens nog steeds zo serieus mogelijk aan te kijken, maar zo te zien lijkt ze het nog steeds niet te begrijpen.

"Laat maar zitten. Ik laat m'n moeder wel bellen naar school." Zonder nog op een antwoord terug te wachten van mevrouw Stevens loop ik het lokaal in.

Zodra ik voor mijn vaste plaats sta, worden mijn ogen langzaam groot.

"Wát doe je hier?" Sis ik, naar de persoon die op mijn vaste plek zit.

Louis heft zijn hoofd op van zijn biologie-boek en kijkt me met een scheve glimlach aan.

"Ik zei al dat ik in deze les zit." Hij slaat wéér dat toontje aan wat mij niet bevalt.

"O, je bent dus een stalker." Ik draai m'n hoofd even wat schuiner.

"Helemaal niet," Gaat Louis er meteen fel op tegen in. "Ik heb al die tijd al bij jou in deze les gezeten. Het was toch maar een grapje?"

"Je zit op m'n stoel Louis. Kun je opschuiven?" Sis ik, waardoor Louis zijn lippen een beetje uit elkaar gaan.

"Mevrouw Allyward, onderbreekt m'n les jullie ruzie?" Klinkt de stem van mevrouw Stevens waardoor mijn ogen weer groot worden en ik me omdraai zodat ik mevrouw Stevens weer zie staan in het lokaal.

"Ja maar hallo! Deze stoel is al van mij sinds..." begin ik, maar mevrouw Stevens schud haar hoofd als teken dat ik niet tegen haar in moet gaan, waardoor ik weer zucht.

Ik draai me weer om en stuur Louis nog één dodelijke blik waarna ik maar aan een andere tafel ga zitten.