POSSESSIVE 20: Andrius Salazar

CHAPTER 24

Happy Reading to Adelyn Salazar and belated happy birthday to Joh Pinto 😊

CHAPTER 24

FOR THE FIRST TIME IN Ivy's life, she was speechless while looking into the most beautiful pair of eyes she had ever seen in her life. At sa hindi niya malamang kadahilanan, mabilis at malakas ang tibok ng puso niya at parang may mga paru-parung lumilipad sa tiyan niya.

But maybe ... this wasn't the first time. Pamilyar sa kaniya ang pakiramdam na 'yon, mas lalo na ang presensiya ng lalaking nasa harapan niya ngayon.

Palihim siyang humugot ng malalim na hininga para doon kumuha ng lakas ng loob. For some reason, she felt weak under his gaze and she doesn't like that. That's not her. She's tough and not weak.

"M-move away." She's stuttering like a fool for goodness' sake!

"Bakit ko naman gagawin 'yon?" Ipinalibot nito ang braso sa beywang niya dahilan para makaramdam siya ng kakaibang kuryente sa katawan. "I'm your fiancé."

Out of nervousness, she grip his hand on her waist, turn around and twist his arm.

Malakas na napahiyaw ang binata at nakita niya ang pagbalatay ng sakit sa mukha nito kaya naman kaagad niya itong binitiwan.

"Lo siento." Hingi kaagad niya ng tawad. "Lo siento." Humakbang siya paatras sa lalaki. "Just don't come near me, please... you make me nervous."

But he wouldn't listen. Humakbang na naman ito palapit sa kaniya at akmang hahawakan siya pero madali niyang naiwasan ang binata at inatake ito ng sipa.

He easily dodge her attacks with his hand and crutches and when she's about to give him a blow with her elbow, he seize it with his free hand, he turned her around and pressed her against the wall. He drop his crutches to secure her head, his hand on the back of her head like he's protecting it from getting hit by the wall.

Napatitig siya sa binata habang nasa ganoon silang posisyon. "T-thanks." Aniya saka huminga ng malalim. "Minsan nakakalimutan ko na may bala sa ulo ko."

Tumango ang lalaki saka masuyo siyang hinalikan sa nuo. "Be careful, okay? I don't want to lose you again."

Wala sa sariling napapikit siya ng maramdaman niya ang labi ng binata sa nuo niya. Napakasarap sa pakiramdam at parang gusto niyang manatili nalang sa ganuong posisyon.

Pero hindi puwedeng magpadala siya sa nararamdaman niya.

"Let go..." mahina niyang bulong.

Dahan-dahan, binitiwan siya ni Andrius saka matiim siyang pinakatitigan. "How's your head? Puwede mo bang sabihin sakin kung kumusta ang lagay mo?"

Ayaw sana niyang sagutin ang binata pero nababasa niya ang pag-aalala sa mukha nito. "I have a check up every month to see if the bullet has move. Hindi daw kasi puwedeng puwersahing kunin ang bala kasi may posibilidad na mamatay ako. I might bleed out. Kaya naman, do'n nalang muna siya. May gamot naman ako kapag umaatake ang sakit sa ulo ko."

Natigilan siya ng maramdamang humaplos ang hamay nito sa buhok niya at sa pisngi niya. "And your skin burns?"

Itinaas niya ang kamay saka pinakita dito ng malapitan ang braso niya. "Look closely. It's not flawless but it'll do. Hindi naman ako maarte pagdating sa katawan ko."

Tumango-tango ito saka hinaplos ang balat niya. "It's rough."

She nodded. "Yeah. It is. From my shoulder down to my leg. Nasunog ang kalahati ng katawan ko. And the repair that they had done to my skin isn't perfect but it'll do. Anything is fine with me, ang importante buhay ako— she stops talking and slowly shrink away when he saw his face moving closer to hers. "A-anong ginagawa mo?"