Venus Flytrap ( Book 1 )

Part-10

အရာအားလံုးက ျပန္စဥ္းစားလိုက္တိုင္း အသစ္ေတြလိုပဲ ခံစားေနရတာလဲ ဘာလို႕ ထပ္နာက်င္ေနရတာလဲ

ဒါေတြက ငါ့ရဲ႕အတိတ္လား

Chanyeol ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားကာ ဘယ္အရာမွ ထပ္မေတြးမိေအာင္ အေတြးေတြကို ေမာင္းထုတ္မိသည္။

မစဥ္းစားနဲ႔ Chanyeol

မင္းအတိတ္ကို ထပ္မသြားပါနဲ႔

အဲဒီမွာ မင္းအတြက္ ေကာင္းတဲ႔အရာ ဘာမွ မရွိဘူး

တစ္စံုတစ္ေယာက္ အနားလာေျပာေနသေယာင္ေယာင္

ေခါင္းကိုသာ အဆက္မျပတ္ခါရမ္းျပီး မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္ထားသည္။

"အား…"

သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တဲ႔အဆံုး တဆစ္ဆစ္ကိုက္ခဲေနတဲ႔ ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ကာ မိုင္ကုန္ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။

ေပါ့ပါးမသြားပဲ ပိုပီးေလးလံတဲ႔အရာတစ္ခု ထမ္းပိုးေနရသေယာင္

"သားၾကီး"

နားထဲ တိုးဝင္လာတဲ႕ အသံေၾကာင့္ အသိစိတ္ဝင္လာကာ မ်က္လံုးေတြ ေျဖးညွင္းစြာဖြင့္လိုက္သည္။

Chanyeolကို သနားစဖြယ္ၾကည့္ေနသည့္ မ်က္ဝန္းေတြ

"Omma"

Chanyeol အေမျဖစ္သူကို အားကိုးတၾကီးေခၚလိုက္ကာ ငါးႏွစ္သားကေလးလို ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ကာ အားပါးတရရိႈက္ငိုလိုက္သည္။

"သား…ဘာလို႔လဲ…သားငယ္ကထပ္ျပီး သားကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတုန္းပဲလား…"

အခုထိ ေဆာက္တည္ရာမရေသးသည့္ စိတ္ေၾကာင့္လား … Chanyeol တိတ္ဆိတ္သြားသည္။

ျပီးေတာ့ Omma ရင္ခြင္ထဲက ခ်က္ခ်င္းရုန္းထြက္လိုက္ကာ

" က်ေနာ္ လုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္ "

"သား ျပန္ေတာ့မွာလား"

အေျဖေတာင္ျပန္မေပးႏိုင္ပဲ ထြက္သြားသည့္ သားျဖစ္သူကို ၾကည့္ကာ သူမ သက္ျပင္းရွည္ခ်လိုက္သည္။

အဆက္အစပ္မရွိပဲ အိမ္ကိုရုတ္တရက္ျပန္လာတယ္ ျပီးေတာ့ စိတ္ကပံုမွန္မဟုတ္ … ဘာေမးေမးမရတဲ႔အျပင္ အခုလည္းမေျပာမဆို ထြက္သြားျပန္သည္။